Το πρόβλημα της γλουτένης

Επειδή πολύς λόγος έχει γίνει και συνεχίζεται να γίνεται για τη γλουτένη και τη σχέση της με την παχυσαρκία και την καλή λειτουργία του εντέρου γενικότερα, θα ήθελα να σας πω και εγώ δυο λόγια, άλλη μια φορά.

Έχοντας ασχοληθεί επί πολλά χρόνια με την έρευνα γύρω από την αντίδραση του στρες του οργανισμού και τις επιπτώσεις της αντίδρασης αυτής στη λειτουργία το οργανισμού, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως αυτή η αντίδραση όταν διαρκεί περισσότερο από όσο κάθε οργανισμός αντέχει, αποδιοργανώνει μεταξύ των άλλων και τη λειτουργία του εντέρου μέσα
από επίδραση στον μικροβιακό του πληθυσμό.

Η κακή επίδραση που η γλουτένη ή κάποιοι ξηροί καρποί μπορεί να έχουν στον οργανισμό, που οι διάφοροι ειδικοί ονομάζουν «αλλεργία» σε αυτές τις ουσίες (και συστήνουν την αποφυγή τους),  δεν είναι τίποτ΄άλλο από διέγερση του ανοσοποιητικού από μόρια αυτών των ουσιών που περνούν από το τοίχωμα του εντέρου στο αίμα.

Σε ένα φυσιολογικό έντερο, στο οποίο τα κύτταρα του τοιχώματός του είναι φυσιολογικά (επειδή η αναλογία ωφελίμων/βλαπτικά μικρόβια που υπάρχουν μέσα στο έντερο είναι η σωστή), τα μόρια αυτά δεν περνούν από το τοίχωμα του εντέρου στα αιμοφόρα αγγεία και επομένως δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα. Δεν φταίνε οι ουσίες αυτές δηλαδή που χαλάει το τοίχωμα του εντέρου… Φταίει το χαλασμένο τοίχωμα που οι ουσίες αυτές προκαλούν συμπτώματα αλλεργίας.

Το τοίχωμα του εντέρου διατηρείται σε καλή κατάσταση ανάλογα με τα μικρόβια που κατοικούν σε αυτό. Όταν η αναλογία ωφελίμων/βλαπτικά μικρόβια είναι σωστή, το τοίχωμα και η λειτουργία του εντέρου είναι πολύ καλή. Όταν η αναλογία αυτή διαταράσσεται και επικρατούν τα βλαπτικά μικρόβια, το τοίχωμα του εντέρου και η λειτουργία του βλάπτεται.

Η αντίδραση του στρες του οργανισμού, παίζει και εδώ πολύ σημαντικό ρόλο. Διαταράσσει αυτή, όταν διαρκεί επί πολύ, την αναλογία του μικροβιακού πληθυσμού και τη λειτουργία του εντέρου.

Επομένως: όταν κάποιος παρουσιάζει κάποια δυσανεξία σε κάποια τροφή, πρέπει να την αποφεύγει, αλλά συγχρόνως πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται σωστά το στρες στη ζωή του*, ώστε να επαναφέρει το έντερό του σε σωστή λειτουργία και μετά, σταδιακά (σε μικρές στην αρχή ποσότητες)  να προσθέσει και πάλι την τροφή αυτή στο διαιτολόγιό  του.

Τα πιο πάνω δεν ισχύουν μόνον για όσους έχουν κληρονομικό πρόβλημα δυσανεξίας στη γλουτένη, την γνωστή κληρονομική «κοιλιοκάκη».

Ένα πρόσφατο άρθρο που διάβασα σχετικά, επιβεβαιώνει, κατά κάποιο τρόπο τα όσα πιο πάνω ανέφερα. 

Ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα μιας δίαιτας ελεύθερης γλουτένης με δίαιτα πλούσια σε γλουτένη (ως προς το φούσκωμα, την ελαφρά μείωση του βάρους και την γενικότερη ευεξία) την οποία έκαναν επί 8 εβδομάδες  60 ενήλικες. Μελετώντας τις επιπτώσεις της δίαιτας της κάθε ομάδας στην σύσταση του μικροβιακού πληθυσμού του εντέρου των συμμετεχόντων σε αυτή την έρευνα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα, πως τα αποτελέσματα της χαμηλής σε γλουτένη δίαιτας οφείλονται μάλλον στην μεγαλύτερη περιεκτικότητά της σε φυτικές ίνες και όχι στην μείωση της γλουτένης.

Φάτε, λοιπόν, όσο μπορείτε πιο σωστά φίλες και φίλοι μου και μην παιδεύεστε με ειδικές δίαιτες. Το στρες, βρίσκεται, όπως πολλές φορές σας επισημαίνω, κάτω από κάθε σχεδόν διαταραχή του οργανισμού μας. Φροντίστε να το αντιμετωπίζετε όσο πιο καλά μπορείτε αν θέλετε να έχετε υγεία.

Με αγάπη

*Μην ξεχνάτε πως η  πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή  (λαχανικά, όσπρια, φρούτα, ξηροί καρποί και αναποφλοίωτοι σπόροι) είναι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες αντιμετώπισης του στρες, επειδή βοηθάει στην εξουδετέρωση των ελευθέρων ριζών οξυγόνου που παράγονται από την αντίδραση του στρες και βελτιώνει την λειτουργία του εντέρου.

Πηγή: https://www.medscape.com/viewarticle/905962?nlid=126460_4561&src=wnl_dne_181205_mscpedit&uac=101389ST&impID=1821718&faf=1