Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (12)

Η ανακύκλωση των πρωτεϊνών μας

Γεια σας

Σήμερα σκέφτηκα να σας δείξω έναν εκπληκτικό μηχανισμό ανακύκλωσης που χρησιμοποιούν τα κύτταρά μας για να καταστρέψουν όσες πρωτεΐνες είναι κατεστραμμένες ή άχρηστες πια για τη λειτουργία τους.

Οι πρωτεΐνες όπως έχουμε ξαναπεί, είναι οι δομικοί λίθοι του σώματός μας. Σε αυτές στηρίζονται όλες οι λειτουργίες του οργανισμού μας. Έχουμε μιλήσει εκτενώς γι αυτές, σε προηγούμενα άρθρα (ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο 5,6,7).

Τα μόρια αυτά (οι πρωτεΐνες), που αποτελούνται από πολλά αμινοξέα, έχουν αρχικά σχήμα ανοιγμένης σερπαντίνας, το οποίο στη συνέχεια τυλίγεται δημιουργώντας διάφορα πολύπλοκα σχήματα ανάλογα με τη λειτουργία της κάθε πρωτεΐνης. Αυτό το τελικό σχήμα της πρωτεΐνης έχει σχέση με τη λειτουργικότητά της. Αν κάτι επιδράσει επάνω στην πρωτεΐνη και ξετυλιχτεί αυτή, (χάσει δηλαδή το σχήμα που την κάνει λειτουργική) τότε αυτή η πρωτεΐνη δημιουργεί προβλήματα στον οργανισμό (διάφορα νοσήματα αποδίδονται τώρα σε τέτοιες προβληματικές πρωτεΐνες) και γι αυτό πρέπει αυτή να καταστραφεί.   

Εδώ πρέπει να σας τονίσω πως τα στρες της ζωής είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που ευθύνονται για το ξετύλιγμα και την διαταραχή που αυτό συνεπάγεται, της λειτουργίας των πρωτεϊνών.

Ο οργανισμός μας όμως έχει μέσα στα κύτταρά μας έναν μηχανισμό (αποτελείται και αυτός από πρωτεΐνες) με τον οποίο σπάει τις άχρηστες πρωτεΐνες στα αμινοξέα από τα οποία αυτές αποτελούνται, για να τα ξαναχρησιμοποιήσει στη συνέχεια και πάλι για την παραγωγή νέων πρωτεϊνών, μέσα στα ριβοσωμάτια, τα οργανίδια του κυττάρου που αποτελούν τα εργοστάσια παραγωγής πρωτεϊνών.

Πρωτεάσωμα

Πρόκειται δηλαδή όπως καταλαβαίνετε για μία πολύ σημαντική μηχανή ανακύκλωσης. Η μηχανή αυτή λέγεται «πρωτεάσωμα». Το όνομα αυτό προέρχεται από το όνομα των πρωτεϊνών που σχηματίζουν  αυτήν την μηχανή. Είναι τα ένζυμα «πρωτεάσες» που δουλειά τους έχουν το σπάσιμο των πρωτεϊνών στα αμινοξέα από τα οποία αυτές αποτελούνται.

Πρωτεάσωμα (εγκάρσια τομή)

Δύο ζευγάρια πρωτεασών λοιπόν, σχηματίζουν 4 δακτυλίδια τα οποία τοποθετημένα με προσοχή το ένα επάνω στο άλλο σχηματίζουν έναν σωλήνα, ενώ άλλες πρωτεΐνες φτιάχνουν σχηματισμούς που χρησιμεύουν σαν φύλακες εισόδου και εξόδου στα τα δύο άκρα  αυτού του σωλήνα, όπως βλέπετε στο πιο πάνω σχήμα. Στο σχήμα κάτω δεξιά βλέπετε μία εγκάρσια τομή αυτού του μηχανισμού με τις πρωτεάσες να φαίνονται σαν σερπαντίνες, όπως είναι και το σχήμα όλων των πρωτεϊνών, όπως είπαμε.

Μέσα σε αυτόν τον σωλήνα όταν μπει κάποια πρωτεΐνη, διασπάται αυτή στα αμινοξέα που την αποτελούν και βγαίνουν αυτά από το κάτω μέρος του σωλήνα, προκειμένου να ξαναχρησιμοποιηθούν όπως είπαμε στα ριβοσωμάτια του κυττάρου για την παραγωγή καινούργιων πρωτεϊνών.

Ubiquitin

Επειδή όμως υπάρχει κίνδυνος να πέσουν μέσα σε αυτόν τον σωλήνα και πρωτεΐνες που δεν πρέπει να καταστραφούν, ο οργανισμός έχει προβλέψει να υπάρχει μία άλλη πρωτεΐνη που λέγεται «ubiquitin» (φωτ. αριστερά) η οποία έχει για δουλειά της την αναγνώριση των πρωτεϊνών που πρέπει να καταστραφούν, την ένωσή της μαζί τους και την οδήγηση αυτών των τελευταίων στην μηχανή ανακύκλωσης. Μόνον λοιπόν σε όσες πρωτείνες έχουν επάνω τους κολλημένη αυτή την «ubiqutin» επιτρέπεται η είσοδος στην μηχανή ανακύκλωσης, από τις πρωτείνες που φυλάσσουν την είσοδο αυτής της μηχανής φτιάχνοντας ένα καπάκι στην είσοδο του σωλήνα, όπως σας περιέγραψα στην αρχή αυτού του άρθρου.

Ελπίζω με την πιο πάνω περιγραφή να σας έκανα να σκεφθείτε για άλλη μια φορά το μεγαλείο του οργανισμού μας, φίλες και φίλοι μου. Αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός αυτών των άρθρων. Πιστεύω πως η συνειδητοποίηση του μεγαλείου της ύπαρξής μας αυξάνει την ψυχική μας δύναμη και το κουράγιο για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής, πράγμα πολύ αναγκαίο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Με πολλή αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (11)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ  ΤΩΝ  ΚΥΤΤΑΡΩΝ (11)
Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολύ, φιλοσόφους,  επιστήμονες και απλούς ανθρώπους από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε ο άνθρωπος πάνω στη γη. Τον θάνατο.

Θα μιλήσουμε αρχικά για τον θάνατο των κυττάρων μας. Και επειδή, όπως έχουμε ξαναπεί, εγώ  βλέπω εμάς τους ανθρώπους σαν κύτταρα της επιδερμίδας της γης, και την γη σαν ένα κύτταρο του γαλαξία μας και τον γαλαξία μας σαν ένα κύτταρο του σύμπαντος…. όσα θα σας πω, θα σας τα συσχετίσω με μας τους ανθρώπους και τη ζωή μας πάνω σε τούτο τον πλανήτη, όσο και αν ξενίσουν, ίσως, οι σκέψεις μου αρκετούς ανάμεσά σας.

Αλλά ας μιλήσουμε πρώτα για καθαρή βιολογία και ας αφήσουμε τη φιλοσοφία για το τέλος.

Στα κύτταρά μας λοιπόν, έχουν διαπιστωθεί δύο είδη θανάτου. Ο προγραμματισμένος και ο βίαιος. Ο πρώτος (προγραμματισμένος) ονομάζεται απόπτωση και ο δεύτερος (βίαιος) ονομάζεται νέκρωση.

Κατά τον προγραμματισμένο θάνατο, μία πρωτεΐνη που βρίσκεται στην επιφάνεια του μιτοχονδρίου (μπορείτε να ξαναδιαβάσετε πληροφορίες για αυτό το οργανίδιο του κυττάρου κάνοντας κλικ εδώ) και που έχει τον ρόλο του ανασταλτή της απόπτωσης, παύει να λειτουργεί και ξεκινάει έτσι μέσα στο κύτταρο μία σειρά διαδικασιών με τις οποίες καταστρέφεται ο κυτταροσκελετός και στη συνέχεια σπάει σε κομμάτια το DNA. Το κύτταρο μοιράζεται με αυτόν τον τρόπο σε μικρότερα διαμερίσματα, τα οποία στη συνέχεια αναγνωρίζονται και φαγοκυτταρώνονται από κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος, τα λεγόμενα φαγοκύτταρα. Με την απόπτωση δηλαδή το κύτταρο αυτοκτονεί,(!...) χωρίς να αφήνει πίσω του κανένα σημάδι και χωρίς να βλάπτεται καθόλου το περιβάλλον του.

Αντίθετα όταν ο θάνατος ενός κυττάρου είναι βίαιος (νέκρωση) και δεν προλαβαίνει αυτό να κάνει την πιο πάνω διαδικασία, καταστρέφεται η μεμβράνη του και συστατικά του κυττάρου τοξικά για το περιβάλλον βγαίνουν σε αυτό, βλάπτοντας την γύρω περιοχή και δημιουργώντας εκεί φλεγμονή.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν τα κύτταρά μας σε κάποιον από τους δύο αυτούς θανάτους και ένας από τους πιο σημαντικούς είναι το στρες, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που σήμερα αποφάσισα να σας μιλήσω για τον κυτταρικό θάνατο. Ήθελα κυρίως να σας τον συσχετίσω με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας σε τούτο τον πλανήτη.

Νομίζω πως υπάρχει άμεση συσχέτιση. Ο προγραμματισμένος μας θάνατος (είτε φυσικός, είτε λόγω αρρώστιας –θέμα για το οποίο θα πρέπει να ανοίξουμε άλλη μία παρόμοια κουβέντα-) σίγουρα δεν βλάπτει το περιβάλλον μας. Προφανώς οι διεργασίες που γίνονται βαθύτερα μέσα σε αυτό το κύτταρο της γης που λέγεται άνθρωπος, προετοιμάζουν έτσι το σώμα του και τις ενέργειες που υπάρχουν σε αυτό (με άλλα λόγια και την ψυχή του), ώστε να μπορεί αυτό να φαγωθεί από τα άλλα κύτταρα του πλανήτη (σκουλίκια π.χ.) χωρίς κανένα πρόβλημα για το περιβάλλον.

Αντίθετα, οι βίαιοι θάνατοι (αυτοκτονίες, πόλεμοι, εγκληματικότητα), που καταστρέφουν τα ανθρώπινα σώματα χωρίς να έχει γίνει μέσα τους η κατάλληλη προετοιμασία, φοβάμαι πως αφήνουν γύρω τους ενέργειες που βάφουν με ανεξίτηλα σημάδια την ατμόσφαιρα αυτής της γης, την μολύνουν και την αρρωσταίνουν.

Ζούμε έτσι όλοι μας σε ένα περιβάλλον άρρωστο που μας αρρωσταίνει με τη σειρά του….

Μετατρέπουμε δηλαδή μόνοι μας σε κόλαση τον παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε. Πόσο μωρός παρ όλη την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παραμένει ο άνθρωπος, να φοβάται κάποια μεταθανάτια «κόλαση», όταν ο ίδιος είναι αυτός που την δημιουργεί γύρω του στην καθημερινή ζωή του….

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (10)

ΚΥΤΤΑΡΟΣΚΕΛΕΤΟΣ
Γεια σας φίλοι μου

Θυμάστε πριν από καιρό που σας είχα μιλήσει για τα κύτταρά μας και τον σκελετό τους, που τα συνδέει με όλα τα άλλα κύτταρα του σώματός μας; Αυτός ο σκελετός αποτελείται από τα ίδια ακριβώς συστατικά που είναι φτιαγμένο το μυοσκελετικό μας σύστημα, μόνον που δεν είναι όπως εκείνο σταθερός. Ο κυτταροσκελετός σπάει και αναδομείται συνεχώς ανάλογα με τις ανάγκες του κυττάρου, γιατί επάνω σε αυτόν κινούνται για να βρεθούν στην κατάλληλη θέση, όλα τα μόρια που συμμετέχουν στις λειτουργίες του. 
Οι μικροδοκίδες είναι οι μυες του κυττάρου, οι μικροσωληνίσκοι τα κόκκαλά του και τα μικρονημάτια οι τένοντές του.
Βρήκα λοιπόν ένα μικρό βίντεο, που έχει κάνει το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ επάνω στο θέμα αυτό και αποφάσισα σήμερα να σας το δείξω. Σε αυτό θα δείτε στην αρχή την μεμβράνη που χωρίζει τα κύτταρα μεταξύ τους, και κομμάτια του σκελετού του κυττάρου, που βγαίνουν έξω από την μεμβράνη και ενώνουν τα κύτταρα μεταξύ τους (ζώσα ουσία).

Στη συνέχεια θα δείτε πώς φτιάχνονται, χαλούν και αναδομούνται συνεχώς τα διάφορα στοιχεία αυτού του σκελετού. Πρώτα θα δείτε να κατασκευάζονται και στη συνέχεια  να κατακερματίζονται τα μικρονημάτια (οι μύες του κυττάρου) και μετά οι μικροσωληνίσκοι (τα κόκκαλα του κυττάρου).
Η συνεχής αυτή ανακατασκευή αυτού του κυτταροσκελετού σκοπό έχει, όπως σας είπα και πιο πάνω, την κίνηση του ίδιου του κυττάρου αλλά και την κίνηση των διαφόρων μορίων μέσα του, προκειμένου να μετακινηθούν αυτά στο σημείο του κυττάρου που χρειάζεται να δράσουν. Γιατί αυτός ο σκελετός λειτουργεί, όπως θα δείτε, σαν οδικό δίκτυο μέσα στο κύτταρο. Επάνω του θα δείτε πρωτεΐνες σαν μικρά ανθρωπάκια να περπατούν και να σέρνουν μεγάλα μόρια για να τα μετακινήσουν και να τα οδηγήσουν στο μέρος του κυττάρου όπου χρειάζονται αυτά να χρησιμοποιηθούν. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία μέσα σε αυτόν τον τόσο μεγάλο (!!!...) μικρόκοσμο. Θαυμάστε το μυστήριο αυτό της ζωής.

Δείτε στη συνέχεια άλλες πρωτείνες  (σαν μικρά σφουγγαράκια), επάνω σε σχηματισμούς απο μικροδοκίδες (αυτή τη φορά σε σχήμα κύκλου), να εννώνονται με άλλα μόρια και να τα οδηγούν σε ένα μιττοχόνδριο όπου θα χρησιμεύσουν αυτά για την παραγωγή ενέργειας.  

Δείτε ένα μέρος της λειτουργίας των κυττάρων σας σε μεγέθυνση και θαυμάστε φίλοι μου το μεγαλείο της ύπαρξής σας.
Με αγάπη

               

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (9)

ΤΟ  ΚΥΤΤΑΡΟ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ  ΤΟΥ (9ο)

Γεια σας φίλοι μου

Θα κλείσω σήμερα το κεφάλαιο της λειτουργίας των κυττάρων μας για να μη σας κουράσω περισσότερο με αυτό το θέμα, με ένα ακόμη πολύ σημαντικό τμήμα του κυττάρου, τον κυτταροσκελετό.

Ο κυτταροσκελετός είναι ένα διατατικό δίκτυο που αποτελείται από τα ίδια συστατικά που αποτελείται και το μυοσκελετικό μας σύστημα. Από πρωτεΐνες δηλαδή όμοιες με αυτές που αποτελούν τους μυς, τα κόκκαλα και τους τένοντές μας. Η διαφορά είναι πως ο κυτταροσκελετός δεν είναι σταθερός, όπως το μυοσκελετικό μας σύστημα, αλλά κινείται, σπάζει και ξαναενώνεται, αλλάζει σχήμα, συρρικνώνεται ή μεγαλώνει, μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες του κυττάρου. Με τον τρόπο αυτό οργανίδια μετακινούνται μέσα στο ίδιο το κύτταρο επειδή τα σπρώχνει μεταβαλλόμενος ο κυτταροσκελετός, αλλά και το ίδιο το κύτταρο μπορεί να κινείται ή να αλλάζει σχήμα, ανάλογα με τις ανάγκες του.

Το δίκτυο αυτό του κυτταροσκελετού εσωτερικά φτάνει μέχρι το DNA, ενώ εξωτερικά συνδέεται με την εξωκυττάρια ουσία, που είναι ένα δίκτυο πρωτεϊνών και πάλι, διαφορετικών όμως (το γνωστό μα κολλαγόνο είναι μία από αυτές) που συνδέει όλα τα κύτταρα μεταξύ τους. Έτσι, το DNA κάθε κυττάρου είναι συνδεδεμένο με όλα τα άλλα κύτταρα σε μία ενιαία ολότητα, μέσω ενός δικτύου (το συνολικό αυτό δίκτυο λέγεται ζώσα ουσία) πάνω στο οποίο μόρια συναντώνται και αντιδρούν χημικά μεταξύ τους και ενέργειες μετατρέπονται συνεχώς η μία σε άλλη.

Τα συστατικά αυτού του δικτύου είναι πιεζοηλεκτρικά. Το σχήμα τους αλλάζει δηλαδή όταν ενεργήσουν επάνω τους ηλεκτρικά πεδία, ενώ μηχανικά ερεθίσματα που οδηγούν σε αλλαγές στο σχήμα τους, αλλάζουν την ηλεκτρική τους κατάσταση.

Ταυτόχρονα αυτό το δίκτυο είναι ημιαγωγός του ηλεκτρισμού. Κάτι ανάμεσα σε καλό και κακό αγωγό του ηλεκτρισμού δηλαδή. Διακινεί λίγα ηλεκτρικά φορτία (πολύ μικρό αριθμό ηλεκτρονίων) και τα διακινεί με αναλογικό (όχι ψηφιακό) τρόπο, δηλαδή αργά. Αυτό κάνει το δίκτυο αυτό της ζώσας ουσίας να είναι ευαίσθητο σε μαγνητικά πεδία τόσο εσωτερικά (της καρδιάς μας και του εγκεφάλου μας) όσο και εξωτερικά, όπως αυτά της γης και του ήλιου και γενικά τα συμπαντικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Κάτι άλλο πολύ σημαντικό αναφορικά με αυτό το δίκτυο είναι ότι αυτό μπορεί να κρατάει μνήμη, σύμφωνα με τις νεώτερες απόψεις των βιολόγων. Γι αυτό και συχνά αναφέρονται στον κυτταροσκελετό σαν το νευρικό σύστημα του κυττάρου.

Δεν θα σας ζαλίσω περισσότερο, μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες, όσοι το επιθυμείτε, στο βιβλίο μου ή και ακόμη περισσότερες σε βιβλία βιολογίας.

Ελπίζω μόνον να καταλάβατε από αυτά τα λίγα που μέχρι τώρα έχουμε πει για τα κύτταρά μας, πως αυτά είναι ολόκληροι κόσμοι. Σύμπαντα , όπως σας ξαναείπα στη προηγούμενη κουβέντα μας. Και μετά τη σημερινή μας κουβέντα βλέπετε πως τα σύμπαντα αυτά είναι και απόλυτα συνδεδεμένα τόσο μεταξύ τους, όσο και με τη γη, τον ήλιο και τον υπόλοιπο κόσμο!!!....

Μη μου πείτε πως ακόμη αισθάνεστε μόνοι!!!....

Κλείστε τα μάτια σας και μπείτε μέσα σας, όποτε νοιώθετε άσχημα, σκεφθείτε τα σύμπαντα κύτταρά σας να επικοινωνούν ηλεκτρονικά, νοιώστε το βουητό των ενεργειών που κινούνται ασταμάτητα μέσα σας (είναι ένα είδος διαλογισμού αυτό) και απολαύστε το μεγαλείο αυτού του κόσμου που κρύβεται μέσα στο κορμί σας. Νιώστε τη σύνδεσή σας με το υπόλοιπο σύμπαν. Όταν θα ξανανοίξετε τα μάτια σας και ξαναβρεθείτε στη πραγματικότητα, θα είσαστε πολύ πιο ευτυχισμένοι και γεμάτοι…. Πιστέψτε με.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (8)

ΤΟ  ΚΥΤΤΑΡΟ  ΚΑΙ ΟΙ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ (8)
Γεια σας φίλοι μου

Όπως είπαμε στη προηγούμενη κουβέντα μας εκτός από τις βαλβίδες μέσα από τις οποίες διακινούνται ιόντα (ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια) υπάρχουν και αντλίες που κάνουν την ίδια δουλειά ενεργητικά. Αυτές δεν είναι τίποτα άλλο παρά πρωτεΐνες και πάλι.

Όπως σας έχω πει όλες σχεδόν οι λειτουργίες των κυττάρων μας στηρίζονται σε αυτές.

Θα κλείσουμε όμως σήμερα το θέμα των πρωτεϊνών με λίγα λόγια για τις πρωτεΐνες υποδοχείς, γιατί αυτές παίζουν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία των κυττάρων τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον, αλλά και στη γενικότερη λειτουργία τους.

Οι πρωτεΐνες υποδοχείς βρίσκονται τόσο στη μεμβράνη του κυττάρου, όσο και στη μεμβράνη του πυρήνα αλλά και μέσα στο εσωτερικό του κυττάρου, στο κυτταρόπλασμα δηλαδή. Δέχονται διάφορα σήματα από το περιβάλλον και τα μεταφέρουν στο εσωτερικό του κυττάρου ή του πυρήνα ανάλογα με τη θέση που αυτές βρίσκονται. Στη συνέχεια άλλες πρωτεΐνες αναλαμβάνουν δράση, παίρνουν το σήμα, το ερμηνεύουν και εκτελούν την αντίστοιχη δουλειά.

Κάποιες από αυτές που βρίσκονται επάνω στη μεμβράνη κυττάρων του ανοσοποιητικού μας συστήματος, βοηθούν τα κύτταρα αυτά να φαγοκυτταρώσουν μικρόβια. Ενώνονται δηλαδή με κάποιο σημείο του αντισώματος που έχει κολλήσει επάνω στο μικρόβιο, και δίνουν έτσι το σήμα στο κύτταρο που τους περιέχει στη μεμβράνη του να ….καταπιεί το μικρόβιο αυτό. (έχουμε μιλήσει για αυτά και γενικότερα τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας σε παλαιότερα άρθρα. Ετικέτα: «ανοσοποιητικό»)

Είναι πάρα πολύ μεγάλος ο αριθμός αυτών των πρωτεϊνών υποδοχέων. Μόνον οι υποδοχείς που βρίσκονται στη κυτταρική μεμβράνη είναι πάνω από 1200!...

Και μη μου πείτε «τι μας νοιάζουν εμάς τώρα αυτά; Γιατροί θα γίνουμε;». Δεν τα λέω για να σας κουράσω, ούτε για να σας κάνω να βαρεθείτε. Σας τα λέω, όσο πιο περιληπτικά μπορώ, για να σας δείξω πόσο εκπληκτικά περίπλοκα όντα είμαστε….. Για να καταλάβετε το μεγαλείο της ύπαρξής σας!.... Για να μη ξανανιώσετε «μικροί» και «αδύναμοι» ποτέ.

Για να μη ξανανιώσετε μόνοι. Είσαστε, είμαστε, ένα…. σύμπαν, απόλυτα διασυνδεδεμένο με τα υπόλοιπα μικρά και μεγάλα σύμπαντα και πολύτιμο κομματάκι ολόκληρης της δημιουργίας. Αν αυτό είναι μοναξιά φίλοι μου, εμένα μου αρέσει πολύ που είμαι ….. μόνη μου και σας βεβαιώ δεν με βρίσκω καθόλου μικρή και αδύναμη!....

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (7)

ΤΟ  ΚΥΤΤΑΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ (7)
Γεια σας φίλοι μου

Θα μιλήσουμε σήμερα για μία από τις λειτουργίες της μεμβράνης του κυττάρου, του εξωτερικού του περιβλήματος δηλαδή, που το διαχωρίζει από τα υπόλοιπα κύτταρα και από το περιβάλλον. Μία από αυτές τις λειτουργίες είναι η ανταλλαγή ιόντων με το περιβάλλον.

Αυτή η ανταλλαγή, οδηγεί το κύτταρο σε διέγερση. Κάνει π.χ. τα κύτταρα της καρδιάς μας να κινούνται έτσι ώστε η καρδιά μας να λειτουργεί σαν αντλία.

Όταν το κύτταρο είναι σε ηρεμία, τα ιόντα Καλίου είναι περισσότερα σε αριθμό στο εσωτερικό του κυττάρου, ενώ τα ιόντα Νατρίου είναι περισσότερα έξω από το κύτταρο. Όταν ένα καρδιακό κύτταρο χτυπάει (κινείται), ανοίγουν ειδικές βαλβίδες που υπάρχουν στη μεμβράνη του κυττάρου (σχήμα) και επιτρέπουν την είσοδο των ιόντων Νατρίου από έξω στο εσωτερικό του κυττάρου ενώ αντίθετα αφήνουν τα ιόντα Καλίου να βγουν έξω από το κύτταρο. Η κίνηση αυτή των ηλεκτρικών φορτίων, γιατί τα ιόντα είναι φορτισμένα σωματίδια, οδηγεί τα κύτταρα σε διέγερση.

Υπάρχουν και αντλίες που διακινούν και άλλα ιόντα ενεργητικά μέσα και έξω από τα κύτταρα, αλλά δεν θα μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες τώρα εμείς.

Θα προσθέσω μόνον πως όταν ένα καρδιακό κύτταρο χτυπάει, οι βαλβίδες των ιόντων Νατρίου ανοίγουν για περίπου 2/1000 του δευτερολέπτου, ιόντα Νατρίου μπαίνουν μέσα στο κύτταρο, αυξάνοντας έτσι τη ποσότητα θετικών φορτίων στο εσωτερικό του κυττάρου, πράγμα που προκαλεί την εκπόλωση της μεμβράνης, όπως λέγεται. Τη διεγείρει δηλαδή. Στη συνέχεια γίνεται μία πιο αργή, διάρκειας ½ δευτερολέπτου έξοδος ιόντων Καλίου προς το εξωτερικό του κυττάρου, πράγμα που επαναπολώνει την κυτταρική μεμβράνη. Επαναφέρει δηλαδή του κύτταρο σε ηλεκτρική ισορροπία.

Τα πράγματα δεν είναι βέβαια τόσο απλά, γιατί συμμετέχουν και άλλα ιόντα σε αυτή τη διαδικασία, αλλά σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα δεν χρειάζεται νομίζω να σας κουράσω περισσότερο….

Όσοι ενδιαφέρονται για περισσότερα και είναι Αγγλομαθείς, μπορούν να βρουν λεπτομέρειες και πολύ όμορφες κινούμενες εικόνες σαν την πιο πάνω στη διεύθυνση http://www.cellsalive.com/ που ήταν και η πηγή των πιο πάνω πληροφοριών.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (6)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (6)

Γεια σας φίλοι μου

Όπως είπαμε και στη προηγούμενη κουβέντα μας, τα πάντα μέσα στα κύτταρά μας γίνονται από τις πρωτεΐνες. Όλες οι λειτουργίες του οργανισμού μας είναι συνδεδεμένες με πρωτεΐνες και ανάλογα με τη δουλειά που αυτές κάνουν τις έχουμε μοιράσει σε ομάδες με διάφορα ονόματα, αν και μερικές φορές κάποιες από αυτές μπορεί να έχουν περισσότερες από μία λειτουργίες και γι αυτό, μπορούν να ανήκουν σε περισσότερες από μία ομάδες.

Οι ομάδες των πρωτεϊνών είναι:

1. Τα ένζυμα

Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν οι πρωτεΐνες που υποβοηθούν τις χημικές και βιοχημικές αντιδράσεις μέσα και έξω από τα κύτταρα των έμβιων οργανισμών. Είναι μάλλον η μεγαλύτερη κατηγορία πρωτεϊνών.

2. Οι ορμόνες

Εδώ ανήκουν οι πρωτείνες που ρυθμίζουν πολλές από τις διαδικασίες των οργανισμών. Είναι συνήθως μικρές (πεπτίδια, δηλαδή). Από τις πιο γνωστές πρωτεΐνες ορμόνες είναι η ινσουλίνη, η προλακτίνη, η αυξητική ορμόνη, οι θυρεοειδικές ορμόνες κ.λ.π

3. Οι πρωτεΐνες μεταφορείς

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι πρωτεΐνες που μεταφέρουν, ή φυλάνε, διάφορες χημικές ουσίες και ιόντα. Παράδειγμα τέτοιας πρωτεΐνης είναι η γνωστή σε όλους μας αιμοσφαιρίνη που μεταφέρει το οξυγόνο μέσα στο σώμα μας.

4. Τα αντισώματα (ή ανοσοσφαιρίνες)

Οι πρωτείνες αυτής της κατηγορίας συμμετέχουν στην ανοσολογική απάντηση του οργανισμού για την εξουδετέρωση ξένων μορίων που μπορεί να είναι βλαπτικά για αυτόν. Καμμιά φορά αυτές μπορεί να δράσουν και σαν ένζυμα.

5. Οι διαρθρωτικές πρωτεΐνες

Σε αυτές ανήκουν οι πρωτεΐνες που διατηρούν την δομή των κυττάρων ή των ιστών, όπως είναι το γνωστό μας κολλαγόνο, η ελαστίνη κ.ά. Δεν ξέρουμε ακόμη αν συμμετέχουν και σε άλλες εργασίες μέσα στον οργανισμό αυτές οι πρωτεΐνες.

6. Οι πρωτεΐνες κίνησης

Οι πρωτεΐνες αυτής της κατηγορίας μπορούν να μετατρέπουν χημική ενέργεια σε μηχανική, βοηθώντας έτσι την κίνηση διαφόρων δομών του κυττάρου. Σε αυτές ανήκουν οι γνωστές ακτίνη και μυοσίνη που ευθύνονται και τις κινήσεις των μυών μας.

7. Οι υποδοχείς

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν πρωτείνες που είναι υπεύθυνες για την ανίχνευση σημάτων τα οποία στη συνέχεια μετατρέπουν σε άλλα σήματα. Πολλές από αυτές βρίσκονται στη μεμβράνη του κυττάρου, παίρνουν σήματα που φθάνουν από έξω στο κύτταρο και τα μετατρέπουν σε σήματα τα οποία στη συνέχεια οδηγούν το κύτταρο στη σωστή απάντηση στο εξωτερικό ερέθισμα.

8. Οι πρωτεΐνες σηματοδότησης

Οι πρωτεΐνες αυτής της κατηγορίας βοηθούν στην επεξήγηση των διαφόρων σημάτων από το περιβάλλον και συνήθως αλλάζει η διάπλασή τους όταν υπάρχουν γύρω σηματοδοτικά μόρια. Αυτές οι πρωτεΐνες μπορούν να δρουν και σαν ένζυμα.

9. Οι αποθηκευτικές πρωτεΐνες

Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν πρωτείνες που μπορούν να διαφυλάσσουν ενέργεια η οποία στη συνέχεια απελευθερώνεται κατά τις διάφορες μεταβολικές διαδικασίες στον οργανισμό. Η καζεΐνη του γάλακτος ανήκει σε αυτή τη κατηγορία, αλλά σχεδόν όλες οι πρωτεΐνες μπορούν να χρησιμεύσουν σαν πηγή ενέργειας αν φαγωθούν.

Οι πρωτεΐνες χωρίζονται επίσης σε κατηγορίες ανάλογα με το αν βρίσκονται μέσα ή έξω από τα κύτταρα ή στη μεμβράνη των κυττάρων, ανάμεσα στα δύο στρώματα λιπιδίων που υπάρχουν εκεί.

Σε παλαιότερη κουβέντα μας έχουμε μιλήσει για κάποιες από αυτές ( ακουαπορίνες) αλλά θα σταματήσω για σήμερα εδώ για να μη σας κουράσω περισσότερο.

Με αγάπη

Πηγή :  http://proteincrystallography.org/protein/

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (5)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (5)

Καλή σας μέρα

Σήμερα θα σας μιλήσω για το βασικό δομικό υλικό των κυττάρων μας αλλά και των σημαντικότερων ουσιών που συμμετέχουν στη λειτουργία του οργανισμού μας. Το υλικό αυτό είναι οι γνωστές σε όλους πρωτεΐνες. Το όνομά τους (από την ελληνική λέξη πρώτος) είναι ενδεικτικό της σπουδαιότητάς τους για τον οργανισμό.

Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από πολλά αμινοξέα που είναι συνδεδεμένα με χημικούς δεσμούς και φτιάχνουν γραμμικές αλυσίδες (πολυπεπτιδικές αλυσίδες). Οι πρωτεΐνες δηλαδή φτιάχνονται από μία ή περισσότερες ενωμένες τέτοιες πολυπεπτιδικές αλυσίδες.

Στον οργανισμό μας υπάρχουν μόνον 20 βασικά αμινοξέα. Από τις εναλλαγές όμως της αλληλουχίας αυτών των αμινοξέων σε κάθε πολυπεπτιδική αλυσίδα, μπορεί να προκύψει ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός διαφορετικών πρωτεϊνών. Η αλληλουχία αυτή των αμινοξέων στις πολυπεπτιδικές αλυσίδες καθορίζεται από ειδικά γονίδια στο DNA μας και από αυτήν εξαρτάται και το σχήμα κάθε πρωτείνης.
Από τα 20 αυτά αμινοξέα τα εννιά, ο ανθρώπινος (ενήλικος) οργανισμός πρέπει να τα πάρει από τη τροφή γιατί δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ίδιος όπως τα υπόλοιπα, γιαυτό και λέγονται απαραίτητα αμινοξέα και είναι τα εξής: η βαλίνη, η θρεονίνη, η ισολευκίνη, η ιστιδίνη, η λυσίνη, η λευκίνη, η μεθειονίνη, η τρυπτοφάνη και η φαινυλαλανίνη. Η αργινίνη είναι απαραίτητη για τα βρέφη και τα παιδιά.

Όταν η περιεκτικότητα ενός μορίου σε αμινοξέα είναι από 2- 100, αυτό συνήθως ονομάζεται πεπτίδιο , ενώ όταν τα αμινοξέα του μορίου είναι πάνω από 100 ονομάζεται πρωτεΐνη. Τα πεπτίδια είναι δηλαδή μικρές πρωτεΐνες.

Δεν έχει σταθεί δυνατό μέχρι τώρα να μετρηθεί ο αριθμός των πρωτεϊνών που υπάρχουν στη φύση, με αυτές όμως σχετίζονται όλες οι λειτουργίες των ζώντων οργανισμών. Τα πάντα μέσα στο κύτταρο τα κάνουν οι πρωτεΐνες και ανάλογα με τη δουλειά τους, κατατάσσονται σε κατηγορίες , όπως ένζυμα, ορμόνες κ.λ.π.

Η σύνθεση των πρωτεϊνών γίνεται μέσα στα ριβοσωμάτια του κυττάρου. Κάποιες από αυτές όμως, που λειτουργούν στις μεμβράνες του κυττάρου, συνθέτονται μέσα στο ενδοπλασματικό δίκτυο και στη συνέχεια στη συσκευή Golgi (μιλήσαμε για αυτά τα οργανίδια του κυττάρου στη προηγούμενη κουβέντα μας).

Είναι νομίζω καλύτερα να σταματήσω για σήμερα εδώ και στην επόμενη κουβέντα μας θα μιλήσουμε αναλυτικότερα για όλα αυτά τα είδη πρωτεϊνών και τις λειτουργίες τους.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (4)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (4)

Γεια σας φίλοι μου

Συνεχίζοντας τη περιγραφή της λειτουργίας των κυττάρων μας, θα μιλήσουμε σήμερα για το δεύτερο είδος οργανιδίου που υπάρχει μέσα σε κάθε κύτταρό μας, που λέγεται «μιτοχόνδριο». 
Τα μιτοχόνδρια είναι τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας του κυττάρου. Η ενέργεια που παίρνουμε από το περιβάλλον μέσω της τροφής μετατρέπεται εκεί, σε ένα μόριο που λέγεται ΑΤΡ (Αδενινο-τριφωσφορικό οξύ). Αυτό το μόριο, αποτελεί τη μορφή ενέργειας που μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει το κύτταρο όποτε και όπου χρειάζεται, ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού.

Με λίγα λόγια τα μιτοχόνδρια μετατρέπουν την ενέργεια που παίρνουμε από το περιβάλλον σε μορφή ενέργειας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το κύτταρο. Δεν θα σας περιγράψω όλη τη διαδικασία, που είναι πολύ πολύπλοκη, θα σας πω όμως μόνον, ενδεικτικά, πως συμμετέχουν σε αυτήν, πρωτεΐνες, πρωτόνια (ιόντα υδρογόνου δηλαδή) και ηλεκτρόνια, σε μία διαδικασία που λέγεται «χημειόσμωση». Πραγματικά μοντέρνα ηλεκτρονικά εργοστάσια δηλαδή…..

Τα δύο βασικά οργανίδια του κυττάρου, μιτοχόνδρια (καφέ χρώμα στην εικόνα) και πυρήνας (μωβ χρώμα), έχουν το κάθε ένα, μία μοναδική σύσταση από (γλυκο)πρωτεΐνες και (γλυκο)λιπίδια και λειτουργούν τόσο αυτόνομα, όσο και σε συνεργασία προκειμένου να πετύχουν τις διάφορες λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση του κυττάρου.

Εκτός όμως από τα δύο οργανίδια που αναφέραμε πιο πάνω, υπάρχουν και άλλα, το καθένα με ξεχωριστή λειτουργία όπως βλέπετε στη φωτογραφία. Το ενδοπλασματικό δίκτυο ( γαλάζιο χρώμα), η συσκευή Golgi (ροζ χρώμα), τα ριβοσωμάτια, τα λυσοσωμάτια κ.λ.π. Κάποιες από τις λειτουργίες αυτών των οργανιδίων έχουν αναγνωριστεί, παραμένουν όμως ακόμη άγνωστες πολλές πτυχές αυτών των λειτουργιών.

Π.χ. ξέρουμε πως στο ενδοπλασματικό δίκτυο ολοκληρώνεται η παραγωγή της χοληστερίνης μας που έχει ξεκινήσει μέσα στο κυτταρόπλασμα, ενώ παράγονται και τα λιπίδια που χρειάζονται για τη κατασκευή όλων των μεμβρανών των οργανιδίων που βρίσκονται μέσα στο κύτταρο αλλά και της μεμβράνης του ίδιου του κυττάρου, της κυτταροπλασματικής μεμβράνης δηλαδή. Δεν ξέρουμε όμως πώς αυτά τα λιπίδια μεταφέρονται σε αυτές τις μεμβράνες, ούτε ξέρουμε ακόμη τον μηχανισμό με τον οποίο αυτό το ενδοπλασματικό δίκτυο αλλάζει συνεχώς σχήμα και προσαρμόζεται στις ανάγκες του κυττάρου.

Δεν θέλω να σας κουράσω με λεπτομέρειες αλλά θα χρειαστεί πολύς ακόμη ερευνητικός κόπος για να μας αποκαλυφθούν όλα τα μυστήρια της καταπληκτικά συγχρονισμένης λειτουργίας αυτού του μαγικού κόσμου, του κυττάρου μας.

Πόσο όμως εμείς οι ανόητοι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε την αξία μας, σαν σύνολα τρισεκατομμυρίων τέτοιων εκπληκτικών κόσμων; Πόσο αφηνόμαστε στη δική τους σοφή λειτουργία; Πόσο προσπαθούμε να τους δώσουμε αυτά που χρειάζονται για να λειτουργούν σωστά, αντί να εμποδίζουμε αυτή τη λειτουργία εν γνώσει μας, με χίλιους τρόπους;

Θα συνεχίσουμε όμως μιαν άλλη φορά….

Με αγάπη

Σημ. Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο "CEllS" των Jones και Bartlett

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (3)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (3)
Γεια σας φίλοι μου.

Θα συνεχίσουμε σήμερα την ανάλυση της λειτουργίας των κυττάρων μας, με τη λειτουργία του πιο μεγάλου και πιο σημαντικού από τα δύο οργανίδια που αναφέραμε στη προηγούμενη κουβέντα μας πως περιέχονται μέσα σε κάθε κύτταρό μας. Του πυρήνα.

Όταν κοιτάζει κανείς ένα κύτταρο ενός πολυκυττάριου οργανισμού στο μικροσκόπιο, το μεγαλύτερο ορατό διαμέρισμα που διακρίνει μέσα σε αυτό είναι ο πυρήνας. Στον πυρήνα μέσα, βρίσκεται καλά κλεισμένο και προστατευμένο το γνωστό πια σε όλους μας DNA, το γενετικό μας υλικό.

Διαχωρίζεται ο πυρήνας από το υπόλοιπο κύτταρο (κυτταρόπλασμα) με μία διπλή μεμβράνη που έχει πόρους. Μικρά κανάλια δηλαδή από τα οποία μπορούν διάφορα μόρια όπως οι πρωτεΐνες, να περάσουν μέσα ή να βγουν έξω από τον πυρήνα, προς το κυτταρόπλασμα. Αυτά τα κανάλια με εύρος περίπου 120 nm, έχουν μία ειδική κατασκευή και διαφορετική όψη στη μέσα και την έξω μεριά της πυρηνικής μεμβράνης, όπως έχει φανεί σε φωτογραφίες τραβηγμένες με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. (Αριστερά βλέπετε την όψη που έχουν οι πόροι από τη μεριά του πυρήνα, ενώ δεξιά την εικόνα των πόρων από τη μεριά του κυτταροπλάσματος).

Η κίνηση των διαφόρων πρωτεϊνικών μορίων μέσω αυτών των καναλιών είναι πολύ εκλεκτική. Μπορούν να περάσουν μέσα από αυτά μόνον πρωτεΐνες που περιέχουν ένα ειδικό σήμα που τους επιτρέπει την δίοδο προς τον πυρήνα, άλλως θα πρέπει να μεταφερθούν εκεί ενωμένες με μία άλλη πρωτεΐνη που θα έχει το αντίστοιχο σήμα!!!...

Υπάρχει πλήρης έλεγχος, όπως βλέπετε, της πρόσβασης προς τον πυρήνα, για την καλύτερη προφύλαξή του.

Σας τα έλεγα εγώ, πως τα κύτταρά μας είναι νοήμονα όντα, σοφά και πολύ καλά οργανωμένα σαν κοινωνία, πολύ καλύτερη από αυτή που εμείς οι φαντασμένοι «λογικοί» άνθρωποι έχουμε φτιάξει και μας ταλαιπωρεί….

Αλλά ας πούμε και δύο λόγια για το DNA τώρα. Αυτό είναι η γνωστή πολυφωτογραφημένη όπως και πολυζωγραφισμένη διπλή έλικα φτιαγμένη από αζωτούχες-πρωτεϊνικές βάσεις, φωσφορικές ρίζες και ένα σάκχαρο με πέντε άτομα άνθρακα (πεντόζη), την δε(σ)οξυριβόζη.

Οι φωσφορικές ρίζες και το σάκχαρο αποτελούν τον σκελετό της διπλής περιστρεφόμενης έλικας, ενώ οι πρωτεϊνικές βάσεις που αποτελούνται από τα αμινοξέα κυτοσίνη (C), γουανίνη (G), θυμίνη (Τ) και αδενίνη (Α) βρίσκονται στο εσωτερικό της σκάλας (αποτελούν δηλαδή τα σκαλοπάτια της)  και συγκρατούνται μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου. Τα ζευγάρια των αζωτούχων βάσεων που συγκρατούνται μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου είναι καθορισμένα: η αδενίνη ενώνεται πάντα με τη θυμίνη και η γουανίνη με την κυτοσίνη. Και είναι αυτά τα ζευγάρια που, ανάλογα με τη σειρά αλληλουχίας τους σε τριάδες, κωδικοποιούν (μεταφέρουν, δηλαδή, με ένα είδος κώδικα) το μήνυμα για τη σύνθεση διαφόρων αμινοξέων (υλικά με τα οποία φτιάχνονται στη συνέχεια οι πρωτεΐνες) σε ένα άλλο μέρος του κυττάρου, για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα, στα "ριβοσώματα". Ένας αριθμός τέτοιων ζευγαριών είναι, με άλλα λόγια, τα γονίδιά μας. Στην ετικέτα "Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας- βιολογία-" στο άρθρο με τον αριθμό 4, σας έχω ήδη δώσει πληροφορίες για τα γονίδια και το DNA, καθώς και για το πώς μεταφέρονται οι εντολές των γονιδίων από τον πυρήνα στο κυτταρόπλασμα, για όσους θέλουν να ξαναφρεσκάρουν τις γνώσεις τους.

Η ανακάλυψη της δομής του DNA πραγματοποιήθηκε το 1953 από τους Τζέιμς Γουάτσον (James D. Watson) και Φράνσις Κρικ (Francis Crick). Από πολλούς η ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA θεωρείται ως η μεγαλύτερη βιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα. Για τη συνεισφορά τους στη μελέτη της δομής του DNA, οι Γουάτσον και Κρικ μοιράστηκαν το 1962 το Βραβείο Νόμπελ με τον Μόρις Γουίλκινς, ο οποίος εργάστηκε προς την ίδια κατεύθυνση. ( http://el.wikipedia.org/wiki/DNA )

Για όσους από εσάς μιλούν Αγγλικά το πιο κάτω μικρό βίντεο θα βοηθήσει ίσως να καταλάβετε καλύτερα τα όσα σας περιέγραψα, σχετικά με τη δομή του DNA.

Εμείς θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Με αγάπη

Σημ.Η φωτογραφία των πόρων της πυρηνικής μεμβράνης προέρχεται από το βιβλίο "Cells" των Jones and Bartlett (2007)

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (2)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (2) 

Γειά σας φίλοι μου

Σήμερα θα ξεκινήσουμε να μιλάμε για τα κύτταρά μας και τις λειτουργίες τους, όπως σας είχα υποσχεθεί (ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας 12).

Αρχίζοντας πρέπει να σας πω ότι τα κύτταρα μπορούν να έχουν διάφορα μεγέθη και διάφορα σχήματα. Όλα όμως έχουν την ίδια βασική κατασκευή. Περικλείονται από μία μεμβράνη (λέγεται «κυτταροπλασματική μεμβράνη») που αποτελείται από δύο στρώσεις λιπιδίων (φωσφολιπιδίων). Αυτές οι δύο στρώσεις λιπιδίων επιτρέπουν την δίοδο νερού από μέσα τους , μέσω ειδικών πρωτεϊνών που λέγονται ακουαπορίνες (ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας 10), ενώ δεν επιτρέπουν την δίοδο τόσο των ιόντων (μικρών ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων) όσο και μεγάλων μορίων. Έτσι, η διαφορά ιόντων που μπορεί να δημιουργηθεί κάποια στιγμή στις δύο πλευρές της κυτταροπλασματικής μεμβράνης (την εσωτερική προς το κύτταρο και την εξωτερική) οδηγεί σε διαφορά ωσμωτικής πίεσης η οποία με τη σειρά της κάνει το νερό να μετακινηθεί από τη μία μεριά της μεμβράνης στην άλλη (μέσω των ακουαπορινών) ώστε να διαλύσει την υψηλότερη συγκέντρωση ιόντων σε όποια μεριά βρίσκεται αυτή και να επέλθει ωσμωτική ισορροπία ξανά, μεταξύ του εσωτερικού του κυττάρου και του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Παρ όλα αυτά, ιόντα κινούνται προς και έξω από το κύτταρο, όταν οι ανάγκες του κυττάρου το απαιτούν, με ειδικούς μηχανισμούς, τους οποίους θα συζητήσουμε αργότερα.

Ένα κύτταρο για να επιβιώσει, πρέπει όμως να εισάγει και υλικά από το περιβάλλον, προκειμένου να παράγει ενέργεια ή διάφορες απαραίτητες ουσίες, όπως λίπη, πρωτεΐνες κ.λ.π. Τέτοια υλικά είναι π.χ. τα λιπαρά οξέα, από τα οποία παράγονται τα λιπίδια, τα αμινοξέα από τα οποία παράγονται οι πρωτεΐνες και τα νουκλεϊνικά οξέα από τα οποία παράγονται το DNA και ο αντιγραφέας του το RNA ( Ο μυστικός κόσμος του κορμού μας 11). Όπως όμως ακριβώς το κύτταρο πρέπει να εισάγει υλικά, έτσι ακριβώς πρέπει να μπορεί και να αποβάλλει υλικά, που του είναι άχρηστα, μετά την εκτέλεση των διαφόρων λειτουργιών του. Η μεταφορά αυτή των υλικών μέσα και έξω από το κύτταρο γίνεται όπως είπα και πιο πάνω με πολύ ειδικούς μηχανισμούς, τους οποίους θα αναλύσουμε σε επόμενη κουβέντα μας.

Πρέπει τώρα να πρoσθέσω εδώ, πως μέσα στο κύτταρο, (το ζωϊκό) υπάρχουν δύο σχηματισμοί που περιβάλλονται και πάλι από μεμβράνη παρόμοια με την κυτταροπλασματική και ονομάζονται οργανίδια.Αυτά είναι ο πυρήνας και το μιτοχόνδριο. Και τα δύο αυτά οργανίδια περιέχουν γενετικό υλικό (DNA). Ο πυρήνας του κυττάρου περιέχει τη μεγαλύτερη ποσότητα γενετικού υλικού. Ωστόσο και το μιτοχόνδριο περιέχει μία μικρή ποσότητα από αυτό.  Η ύπαρξη του γενετικού υλικού στα οργανίδια αυτά, όσο και της μεμβράνης που τα περιβάλλει, κάνει κάποιους ερευνητές να πιστεύουν πως τα οργανίδια αυτά ήταν κάποτε μονοκυττάριοι οργανισμοί ("προκαρυωτικά κύτταρα"), που απορροφήθηκαν από άλλα κύτταρα. Η θεωρία αυτή λέγεται θεωρία της ενδοσυμβίωσης. Σύμφωνα με αυτήν δηλαδή, ο πυρήνας και το μιτοχόνδριο, είναι κύτταρα, μέσα στο.... κύτταρο.

Θα σταματήσω όμως εδώ για σήμερα, για να μην σας κουράσω περισσότερο. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Με αγάπη

Σημ. Η φωτογραφία με την επεξήγηση της θεωρίας της ενδοσυμβίωσης είναι από το βιβλίο "CELLS" των Jones και Bartlett,2007

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο (1)

Το κύτταρο και οι λειτουργίες του (1)

Γεια σας φίλοι μου

Οι εξελίξεις στη χώρα μας με έβαλαν σε σκέψεις πολλές, όπως όλους μας, πιστεύω. Σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή, αποφάσισα να ξεκινήσω με μία νέα σειρά άρθρων να σας δείξω και να επισημάνω το μεγαλείο της ύπαρξής σας. Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω όσο γίνεται πιο απλά και κατανοητά τις λειτουργίες που κάνει κάθε κύτταρό μας. Θα μιλήσουμε λίγο για βιολογία δηλαδή. Δε ξέρω πόσοι από εσάς θα ενδιαφερθούν για αυτά τα άρθρα, όμως νομίζω πως είναι απαραίτητο να ξέρει κανείς τι ακριβώς είναι αυτό το κορμί που τον κουβαλάει σε αυτή τη ζωή, πόση νοημοσύνη κρύβει και τι ικανότητες έχει. Αν καταλάβουμε πως δεν είμαστε ένα μάτσο κρέας και κόκαλα, αλλά μία κοινωνία τρισεκατομμυρίων κυττάρων που διαθέτουν μία εκπληκτική νοημοσύνη, πολύ ανώτερη από αυτή που εμείς (το σύνολό τους!) διαθέτουμε, ίσως δούμε το σώμα μας και τις δυνατότητες ίασής του, αλλά και τον εαυτό μας ολόκληρο, με άλλα μάτια.

Φοβάμαι πως ζούμε τη ζωή μας τελείως λάθος, και οι διάφοροι «μεγάλοι κύριοι» που έχουν μετατρέψει τα πάντα σε αυτή τη ζωή σε χρήμα και οικονομικό όφελος, μας αποσυντονίζουν συνεχώς και μας αποπροσανατολίζουν από το στόχο μας, που θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη επαφή μας με τη σοφία που κρύβουμε μέσα μας, αυτή των κυττάρων μας.

 Ένας ηγέτης που σέβεται τους ανθρώπους που κυβερνάει, ακούει τα προβλήματά τους, αισθάνεται τον πόνο τους και κάνει ότι περισσότερο μπορεί για το καλό τους, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει τη χώρα του σε ευημερία και ευτυχία.Έτσι δεν είναι; Ενώ αντίθετα, όταν ένας ηγέτης που οδηγεί και κυβερνάει έναν λαό δεν αφουγκράζεται τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις ανάγκες του λαού του, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια αυτόν τον λαό σε διάλυση και καταστροφή. Δεν συμφωνείτε;

Αυτό ακριβώς κάνουμε αγαπητοί μου, οδηγούμε τους εαυτούς μας στη καταστροφή, με το να μη καταλαβαίνουμε πως σαν ανθρώπινα πλάσματα έχουμε ο καθένας από εμάς την ευθύνη για την υγεία, ευημερία και ευτυχία ενός ολόκληρου λαού τρισεκατομμυρίων κυττάρων που ανυπεράσπιστα (παρά την μεγάλη νοημοσύνη τους) είναι αφημένα στα χέρια μας, ή μάλλον για να ακριβολογώ, είναι αφημένα στο μυαλό μας, αφού αυτό δυστυχώς μας έχουν μάθει πως τα ξέρει όλα και πως αυτό πρέπει να κυβερνάει αυτή την ανυπεράσπιστη κοινωνία.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Αυτός ο πολύ-τιμημένος και αναδειγμένος σε ηγέτη, για τόσα χρόνια τώρα, εγκέφαλός μας, δεν είναι τίποτ’ άλλο, κατά την ταπεινή μου άποψη, παρά το προσωπικό μας laptop με το οποίο προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με ένα παγκόσμιο ενεργειακό δίκτυο πολύ πιο δυνατό και πολύπλοκο από τις δικές του δυστυχώς δυνατότητες σύλληψης και επεξεργασίας. Συγχρόνως πιστεύω όμως, πως αυτό το laptop έχει και άλλους σκληρούς δίσκους, τους οποίους προς το παρόν έχουμε αφήσει, οι περισσότεροι από εμάς ανεκμετάλλευτους, και με τους οποίους θα μπορούσε να μας δώσει μία καλύτερη πληροφόρηση για το εκπληκτικό σε πληροφορίες διαδίκτυο που υπάρχει γύρω μας.
 Φοβάμαι όμως πως οι λεγόμενοι «ισχυροί» δεν μας θέλουν καλά ενημερωμένους, έτσι δεν είναι; Γιαυτό και κάνουν χρόνια τώρα ότι μπορούν για να μας κρατήσουν στα σκοτάδια της άγνοιας και της αμορφοσιάς, χρησιμοποιώντας κάθε μέσον (παιδεία, τηλεόραση, προπαγάνδα κ.λ.π). Σίγουρα δεν θα μπορούν να χειριστούν όπως θέλουν ανθρώπους καλά ενημερωμένους και διαδικτυακά ενωμένους, δεν συμφωνείτε;

Μήπως η σωστή μας αντίδραση, λοιπόν, στην ολοένα αυξανόμενη καταπίεση και διάλυση των αξιών μας και των δυνατοτήτων μας σαν ανθρώπινο είδος, είναι η κατανόηση του εαυτού μας στο σύνολό του και η ανατοποθέτησή του στο βάθρο που του αξίζει;

Θα ήθελα πολύ να ανοίγαμε μια τέτοια συζήτηση. Εγώ πάντως από αυτή εδώ την ιστοσελίδα θα ξεκινήσω να σας ξετυλίγω σιγά-σιγά το μεγαλείο που έχουμε σαν οργανισμοί, ελπίζοντας να αφυπνίσω κάποιους από εσάς, έστω και λίγους….

Με αγάπη

Σημ. το εκπληκτικό είναι πως μόλις τελείωσα αυτή την ανάρτηση, έλαβα ένα e-mail από μία φίλη με ένα φιλμάκι από το youtube που ταιριάζει "γάντι" στα πιο πάνω. Σας το προσθέτω λοιπόν...