Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Σήμερα Σάββατο, μια μέρα γλυκιά και ζεστή,
δούλεψα πολύ όλο το πρωί στον κήπο. Έβγαλα επιτέλους τις ξεραμένες ντοματιές
από το παρτέρι τους και το έσκαψα για να αεριστεί το χώμα και να φυτέψω στη
θέση τους μαρούλια, σπανάκι και κρεμμυδάκια. Οι πρόσφατες βροχές είχαν
μαλακώσει το χώμα και έκαναν τη δουλειά μου ευκολότερη. Στενοχωρήθηκα πολύ όμως,
όταν ξεριζώνοντας ένα φυτό που έβλεπα ξερό, είδα έκπληκτη πως ήταν γεμάτο ντοματίνια
έτοιμα να ωριμάσουν!.. Παρ ότι το φυτό φαινόταν ξερό, κλωνάρια του είχαν απλωθεί
κάτω από κάτι αγκινάρες που υπήρχαν εκεί κοντά. Τα φύλλα από τις αγκιναριές που
άρχισαν να μεγαλώνουν με τις πρώτες βροχές έκρυβαν καλά από τα μάτια μου όλα
αυτά τα ντοματίνια και ξερίζωσα το φυτό, προς μεγάλη μου στενοχώρια. Όσο και αν
φαίνεται τρελό, ένιωσα την ανάγκη να του ζητήσω συγγνώμη…. Και μάλιστα πολλές φορές….
Παρά λίγο μάλιστα να πάθω το ίδιο και με τα κουνουπιδάκια
μου. Είχα φυτέψει πέρυσι κάτι σπόρους από μπρόκολα που βγάζουν μικρά
μπουκετάκια από λουλούδια, ώστε να μπορείς να τα κόβεις λίγα-λίγα και περίμενα
να τα δω να ωριμάζουν. Όλο τον χρόνο όμως, μόνον φύλλα έβγαζαν αυτά. Περίμενα,
περίμενα αλλά ούτε ένα λουλούδι δεν εμφανιζόταν. Έκανα πολλές σκέψεις… Πως
μάλλον δεν θα τους άρεσε η σύσταση του εδάφους μου, ή ηλιοφάνεια του κήπου μου
κ.λ.π.
Σκεφτόμουν να τα ξεριζώσω για να φυτέψω στη
θέση τους κάτι άλλο, αλλά επειδή εφέτος το καλοκαίρι, λόγω μεγάλου φόρτου δουλειάς
(γράψιμο, διάβασμα, ομιλίες, κ.λ.π.) δεν είχα πολύ χρόνο για τον κήπο και δεν
φύτεψα πολλά ζαρζαβατικά όπως άλλοτε, δεν χρειάστηκα το παρτέρι και επειδή βαρέθηκα
να τα βγάλω, τα άφησα στη θέση τους. Φαντάζεστε την έκπληξή μου λοιπόν , όταν
πριν από λίγες ημέρες τα είδα να ανθίζουν και να γεμίζουν άσπρα μπουκετάκια, όπως
τα βλέπετε στη φωτογραφία. Δεν ήταν μπρόκολα,όπως έγραφε το φακελάκι τους, ήταν κουνουπίδια, αλλά
άνθισαν τελικά τη δεύτερη χρονιά. Καλά που δεν τα ξερίζωσα και αυτά την
προηγούμενη άνοιξη…. Σήμερα τα γεύτηκα μαγειρεμένα ελάχιστα στον αχνό μαζί με
πατάτες και καρώτα και ένιωσα μεγάλη ευτυχία!
Το ξαναείπαμε. Δεν ασκεί μόνον το σώμα μας, ασκεί και την υπομονή μας η κηπουρική...
Σας φωτογράφισα και έναν θάμνο που άνθισε πάλι αυτόν
τον καιρό όπως την άνοιξη στον κήπο, με τα μικρά λουλουδάκια του σε χρώμα αχνό
ροζ και μια καταπληκτική ευωδιά μελιού. Λέγεται αμπέλια (abelia grandiflora).Σας φωτογράφισα
από κοντά και το λουλούδι του (φωτ. επάνω δεξιά).Είναι πολύ ευκολοσυντήρητος θάμνος, χαρίζει μοσχοβολιά
στον κήπο και έλκει έντομα όπως οι μέλισσες. που είναι πολύ χρήσιμα για την επικονίαση
των φυτών, πράγμα που βοηθάει την καρποφορία των δέντρων και των λαχανικών του
κήπου.
Φωτογράφισα και άλλα ανθισμένα σήμερα φυτά,μια που η μέρα ήταν τόσο όμορφη, θα σας
τα δείξω όμως στην επόμενη κηπο-κουβέντα μας
Με αγάπη.