Έκκληση προς τους συναδέλφους που απαρτίζουν τις επιτροπές που συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις στο θέμα της αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει ο ιός της εποχής:"Αφήστε τους νέους να βγουν έξω και να ασχοληθούν με διάφορες
δραστηριότητες φωνάζουν όλο και περισσότεροι ερευνητές παγκόσμια. Οι δραστηριότητες
στη φύση κάνουν παιδιά, εφήβους και νέους ανθρώπους να αντέχουν καλύτερα το στρες
που τους δημιουργεί η εποχή μας.
Όσοι έφηβοι απολάμβαναν δραστηριότητες έξω στη φύση πριν από
τα λοκ-ντάουν εμφάνισαν πολύ καλύτερη αντοχή στους περιορισμούς αυτής της εποχής
από συνομηλίκους τους που δεν συνήθιζαν να ασκούνται στο ύπαιθρο, ανακοινώνουν ερευνητές.
Η επικοινωνία με άλλους συνομηλίκους, η επαφή με τη φύση και
η άσκηση, βοηθούν (όλα) το σταμάτημα της αντίδρασης του στρες και την υπεράσπιση
της υγείας, ψυχικής και σωματικής. Είναι οι τρόποι με τους οποίους η φύση μας έχει
προικίσει για να αντέχουμε τις προβληματικές καταστάσεις της ζωής μας. Δεν γίνεται
να το αγνοούμε κρατώντας, με τις διάφορες απαγορεύσεις, τους νέους ανθρώπους κλεισμένους
μέσα στα σπίτια τους".
Οι υπεύθυνοι πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ΄ όψιν τις προτροπές
των ερευνητών που ασχολούνται με το θέμα, γιατί διαφορετικά θα έχουν τεράστια ευθύνη για την
βλάβη της ψυχικής και σωματικής υγείας που θα προκαλέσουν στη νέα γενιά οι κατ΄
οίκον περιορισμοί στους οποίους υποβάλουν εδώ και καιρό τη νεολαία.
Δεν ξέρω αν οι υπεύθυνοι επιστήμονες που απαρτίζουν τις επιτροπές
που συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις παγκόσμια, παρακολουθούν τις έρευνες αυτές ή όχι.
Αν ασχολούνται μόνον με τα ποσοστά των νοσούντων, τα εμβόλια, τα φάρμακα κ.λπ,
φοβάμαι πως το παιχνίδι θα χαθεί για τους νέους ανθρώπους. Ετοιμάζουμε μια
γενιά φιλάσθενων ανθρώπων, γιατί η αντίδραση του στρες, όσο και αν δεν φαίνεται αυτό εξωτερικά, καταστρέφει ύπουλα και σιγά-σιγά την υγεία.
Εκτός κι αν αυτό είναι κάτι που επιδιώκεται, ύπουλα, ώστε τα
οικονομικά συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών να εξακολουθήσουν να ανθούν και
μετά το τέλος των εσόδων που θα τους προσφέρουν οι εμβολιασμοί…
Σαν γιατρός, αλλά και σαν άνθρωπος, ελπίζω και εύχομαι να
μην συμβαίνει κάτι τέτοιο…
Με αγάπη