Διάβασα αυτές τις μέρες κάποια άρθρα που αναφέρονται στη
φυλή των Himba της Αφρικής, ενώ παράλληλα το messenger μου βομβαρδιζόταν με βιντεάκια
γεμάτα ευχές και Αγιοβασίληδες πασπαλισμένους με χρυσόσκονη και η διαφορά στον τρόπο ζωής, ανάμεσα σε αυτή την φυλή και τον κόσμο μας, γέννησε πολλές σκέψεις στον νου μου:
Εγώ το μόνο που αναγνωρίζω είναι εποχές που διαδέχονται η μία την άλλη κυκλικά.
Χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο…
Εποχές, βλέπω, που ανακυκλώνονται συνεχώς και ανθρώπους,
ζώα, φυτά που κάνουν το ίδιο… Έρχομαι
εγώ, φεύγεις εσύ, φεύγω εγώ, έρχεται κάποιος άλλος…
Όλα γυρίζουν γύρω μου σε έναν ασταμάτητο χορό, τον χορό της ζωής!
Όλα αποτελούν ένα ατέλειωτο ΤΩΡΑ!
Πώς έχει καταφέρει ο «πολιτισμένος» άνθρωπος να διαλύσει
αυτή τη μαγική