Ποιος θα ήσουν εάν δεν είχες παρελθόν; (12)

Στον εγκέφαλό μας, κάθε συμβάν πριν καταγραφεί στη μνήμη μας, περνάει πάντα από τον έλεγχο της αμυγδαλής. Ενός μικρού αδένα, στο κέντρο του εγκεφάλου (ένας για κάθε ημισφαίριο) που είναι υπεύθυνος για την συναισθηματική σημασία του γεγονότος. Η αμυγδαλή αποφασίζει εάν ένα γεγονός που βιώνουμε πρέπει να ξεκινήσει την αντίδραση του στρες στον εγκέφαλό μας, ή θα οδηγήσει στο αίσθημα της ανταμοιβής. Και έτσι καταγράφεται στη συνέχεια αυτό στη μνήμη μας. Συνδεδεμένο με την αντίδραση που μας είχε προκαλέσει, όταν το βιώσαμε.
Υπάρχει, βέβαια, η πιθανότητα η απόφαση να μην παίρνεται από αυτόν τον αδένα, που αποτελεί την είσοδο των ερεθισμάτων στον υλικό εγκέφαλό μας, αλλά από την πνευματική μας φύση και το ερέθισμα να καθοδηγείται, στη συνέχεια, από την αμυγδαλή μέσω του ενός ή του άλλου δρόμου στον εγκέφαλο...Η επιστήμη δεν έχει ακόμη καταφέρει να τα εξηγήσει όλα αυτά. 

Στη συνέχεια, κάθε φορά που ανασύρουμε από τη μνήμη μας το γεγονός αυτό, αναβιώνει και πάλι το συναίσθημα εκείνο, με το οποίο είχε αυτό συνδεθεί.

Η ζωή μας ολόκληρη δηλαδή, εξαρτάται από συναισθήματα που έχουμε βιώσει στην νεαρή μας ηλικία γιατί ο λόγος που υπάρχει η μνήμη, είναι ακριβώς αυτός. Να ξέρουμε στο μέλλον, πώς θα αντιδράσουμε σε γεγονότα παρόμοια με αυτά που βιώσαμε στο παρελθόν. Μαθαίνουμε δηλαδή μέσα από την εμπειρία.

Έτσι, διαμορφώνεται σιγά-σιγά ένα «εγώ» το οποίο καθορίζει τις συμπεριφορές και μέσα από αυτές και τη ζωή μας. Έχει διαπιστωθεί επιστημονικά πως λειτουργούμε καθημερινά κατά 95% από τις μνήμες του υποσυνειδήτου (μνήμες που δεν θυμόμαστε πια δηλαδή) και μόνον κατά 5% με την τωρινή λογική μας. Αυτό γιατί, είναι ένα εκατομμύριο φορές γρηγορότερος ο τρόπος που ο εγκέφαλός μας ανασύρει μία μνήμη από το υποσυνείδητο, απ’ ότι από την πρόσφατη μνήμη μας, όπως έχουμε πει και σε παλαιότερες αναρτήσεις.

Έχω σκεφτεί πως αυτό μάλλον θα συμβαίνει γιατί τις παλιές μνήμες τις έχει ήδη κατηγοριοποιήσει σε «φακέλους» (files) το εκπληκτικό κομπιούτερ μας, πράγμα που δεν έχει προλάβει να κάνει με τις πρόσφατες μνήμες.

Εάν θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε τις συμπεριφορές μας, εάν πιστεύουμε πως αυτές δεν μας βοηθούν στην τωρινή ζωή μας, πρέπει να προσπαθήσουμε αρκετά. Υπάρχουν ασκήσεις από κλάδους της νεότερης ψυχολογίας, όπως η NLP (Neuro Linguisting Programming) και η EFT (Emotional Freedom Technique) που βοηθούν σε αυτό.

Είναι βασικό όμως να μάθουμε να είμαστε όσο μπορούμε περισσότερο παρόντες σε κάθε στιγμή της ζωής μας, να μην έχουμε δηλαδή αλλού τον νου μας όταν κάνουμε ή λέμε κάτι, να έχουμε όλη τη προσοχή μας στραμμένη εκεί, ώστε να μπορούμε να προλαβαίνουμε την έξοδο λέξεων ή συμπεριφορών από το υποσυνείδητό μας, που δεν ταιριάζουν με τις τωρινές μας πεποιθήσεις. Χρειάζεται πολλή εξάσκηση αυτό, είναι όμως απαραίτητο.

Η τεχνική αυτοσυγκέντρωσης (mindfulness) κατά την οποία παρατηρούμε για λίγο με όλη μας τη προσοχή στραμμένη εκεί, κάτι, (ένα αντικείμενο, έναν ήχο, μία εικόνα, ή μια πράξη που κάνουμε κ.λπ) βοηθάει πολύ σε αυτό. Είναι πολύ αποτελεσματική, εάν προσπαθεί κανείς να την εφαρμόζει όσο πιο συχνά μπορεί κατά τη διάρκεια της ημέρας του. Σας έχω μιλήσει και σε ένα μικρό βίντεο γι αυτό το θέμα. Προσπαθήστε το, εάν διαπιστώνετε πως έχετε συμπεριφορές που είναι αρνητικές για την τωρινή ζωή σας. Εάν διαπιστώνετε δηλαδή πως κάποιες συμπεριφορές σας εμποδίζουν την επίτευξη των στόχων σας. 
Συγχρόνως, η τεχνική αυτή οδηγεί τον εκγέφαλό σας σε χαλάρωση. 

Με ένα σμπάρο... δυό τριγώνια, δηλαδή.

Με αγάπη