Γεια σας
Σε ένα προηγούμενο άρθρο μου είχα πει πως ο άνθρωπος είναι
συνδημιουργός της ζωής μαζί με τον Δημιουργό της. Η άποψη, εκφράζει την δική μου αντίληψη για
την ζωή και τον κόσμο και πηγάζει από τα νεότερα δεδομένα της επιστήμης. Της βιολογίας
και της φυσικής.
Ένας αναγνώστης του άρθρου, μου ζήτησε περισσότερες
πληροφορίες επάνω στο θέμα αυτό και βιβλιογραφία, γι αυτό και επανέρχομαι.
Προσωπικά πιστεύω πως η «πυκνή ενέργεια» που σύμφωνα με την καινούργια φυσική, την κβαντική, καμπυλώνει
τον χωροχρόνο και δημιουργεί ύλη βρίσκεται μέσα σε αυτή την «ύλη», η οποία
μόνον από τα έμβια όντα γίνεται αντιληπτή ως τέτοια.
Οι αισθήσεις των ζώων, όπως καλά γνωρίζουμε τώρα από την
βιολογία, είναι πεπερασμένες ως προς τις ικανότητές τους. Όσο πιο πάνω στην
κλίμακα της εξέλιξης βρίσκεται ένα ζώο, τόσο περισσότερα μηνύματα από το
περιβάλλον έχουν οι αισθήσεις του την ικανότητα να μεταφέρουν στον εγκέφαλό του
προς επεξεργασία. Ωστόσο τώρα γνωρίζουμε πως υπάρχουν γύρω μας και άλλα
μηνύματα, που ούτε ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να αναγνωρίσει. Π.Χ. η
υπέρυθρη και η υπεριώδης ακτινοβολία, οι υπέρηχοι και ποιος ξέρει πόσα άλλα…
Μάλλον ουκ έστιν αριθμός…. Πιστεύω.
Ο άνθρωπος, όπως και όλα τα ζώα, είναι δηλαδή ο δημιουργός της φύσης και της ζωής
που βλέπει γύρω του, γιατί όπως έχει δείξει το γνωστό «πείραμα της διπλής σχισμής», της κβαντικής φυσικής, εάν δεν υπάρχει παρατηρητής, τα ηλεκτρόνια
(κβάντα) λειτουργούν σαν ενέργεια ενώ εάν υπάρχει παρατηρητής, τα ηλεκτρόνια μετατρέπονται
σε υλικά σωματίδια…
Νομίζω πως αυτή είναι και η έννοια του «παραδείσου». Τα σήματα
που οι ανθρώπινες αισθήσεις μας μπορούν να πάρουν από το περιβάλλον, φτιάχνουν γύρω
μας, με τη βοήθεια του κομπιούτερ του εγκεφάλου μας, όλα αυτά τα μαγικά σε
ποικιλία και ομορφιά πράγματα που αντιλαμβανόμαστε να μας περιβάλλουν επάνω στη
γη και όχι μόνο. Οι ανθρώπινες αισθήσεις
και ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχουν φτιάξει αυτόν τον παράδεισο, με σήματα που
έχουν πάρει μέσα από το αχανές πεδίο ενέργειας και πληροφορίας του σύμπαντος.
Ο
Δημιουργός μας δηλαδή, μας έχει χαρίσει, με αυτόν τον τρόπο, ένα παράδεισο για
να ζούμε. Η πυκνή ενέργεια που υλοποιεί το σώμα μας, μέσα από αυτό το σώμα, δημιουργεί
και τον κόσμο γύρω μας. Με αυτή την έννοια θεωρώ πως ο άνθρωπος είναι συνδημιουργός της ζωής
του μαζί με τον Δημιουργό του.
Τι έκανε όμως ο άνθρωπος; Υπερτίμησε την ικανότητα του
ανεπτυγμένου εγκεφάλου του να κάνει συνειρμούς. Διαπιστώνοντας την υπεροχή που
ο ανεπτυγμένος εγκέφαλος του έδωσε απέναντι
στα άλλα ζώα, έδωσε στη λογική σκέψη την πρωτοκαθεδρία στη ζωή του. Στη λογική σκέψη ( ο «όφις» της Χριστιανοσύνης ),
η οποία όσο λογική και αν φαίνεται, δεν παύει να είναι προϊόν ενός κομπιούτερ
με πεπερασμένες ικανότητες, όπως είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Από τα 400
δισεκατομμύρια περίπου σήματα που φτάνουν στις αισθήσεις μας κάθε δευτερόλεπτο από
το σύμπαν, μόνον 2.000 μπορεί αυτός να επεξεργαστεί, ώστε να μας γίνουν με
κάποιο τρόπο αντιληπτά, λένε οι ερευνητές.
Η πραγματικότητα την οποία επεξεργαζόμαστε λογικά δηλαδή,
δεν είναι παρά μια εικονική
πραγματικότητα, φτιαγμένη από τα σήματα που μπορεί να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας
και να επεξεργαστεί ο εγκέφαλός μας. Πόσο «πραγματική» είναι λοιπόν αυτή η
πραγματικότητα για την οποία γίνονται τόσοι φριχτά πράγματα στη γη, πόλεμοι και
αιματοχυσίες;
Έχει φτάσει όμως νομίζω η ώρα που το παιδί της πεπερασμένης
ανθρώπινης λογικής, η επιστήμη, ωρίμασε τόσο ώστε να κατανοεί πως … αδυνατεί να
κατανοήσει…
Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είπε, πως όποιος πει ότι καταλαβαίνει την
κβαντική φυσική, λέει ψέματα…
Ο δε Νίτσε, στον Ζαρατούστρα του, έχει πει πως «άνθρωπος
είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, αλλά δεν είναι ελεύθερος να θέλει ό,τι
θέλει» !
Πλησιάζει λοιπόν η στιγμή, που η ανθρωπότητα θα καταλάβει πως μόνον η ενέργεια που βρίσκεται μέσα της και την υλοποιεί, φτιάχνοντας συνεχώς καινούργια κύτταρα, υλοποιεί χρησιμοποιώντας αυτά τα τελευταία σαν εργαλεία και τη "πραγματικότητα" γύρω της. Μια πραγματικότητα που θα ήταν πραγματικός παράδεισος εάν ο άνθρωπος δεν εμπόδιζε, με την πεπερασμένη "λογική" του, την δύναμη που κρύβεται στο βάθος της ύπαρξής του να δράσει ελεύθερα και να δημιουργήσει αυτό, για το οποίο Εκείνη τον υλοποίησε.
Πλησιάζει λοιπόν η στιγμή, που η ανθρωπότητα θα καταλάβει πως μόνον η ενέργεια που βρίσκεται μέσα της και την υλοποιεί, φτιάχνοντας συνεχώς καινούργια κύτταρα, υλοποιεί χρησιμοποιώντας αυτά τα τελευταία σαν εργαλεία και τη "πραγματικότητα" γύρω της. Μια πραγματικότητα που θα ήταν πραγματικός παράδεισος εάν ο άνθρωπος δεν εμπόδιζε, με την πεπερασμένη "λογική" του, την δύναμη που κρύβεται στο βάθος της ύπαρξής του να δράσει ελεύθερα και να δημιουργήσει αυτό, για το οποίο Εκείνη τον υλοποίησε.
Ένα πολύ ενδιαφέρον σχετκό άρθρο, που μπόρεσα να βρω επάνω στο θέμα
αυτό, βρίσκεται στην πιο κάτω διεύθυνση:
Με αγάπη, όπως πάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου