Τα βουνά μας είναι γεμάτα από αυτό το θρεπτικό λαχανικό (πλούσιο σε ίνες, βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο και φώσφορο). Εγώ μετέφερα κάποιες ρίζες στον κήπο μου, για να έχω ευκολότερη πρόσβαση στη νοστιμιά τους και έχω αρχίσει να γεύομαι τους καρπούς της. Χρειάζεται όμως ειδικός τρόπος για να τη μαγειρέψει κανείς και αν δεν τον ξέρει, η αγριοαγκινάρα θα πάρει το …αίμα της πίσω τρυπώντας τον με τα αγκάθια της και κάνοντάς τον να πονέσει πολύ. Εγώ από σύμπτωση, την ημέρα που έκοψα τις πρώτες μου αγκινάρες και δεν ήξερα πώς να τις χειριστώ, είδα σε μία εκπομπή στην τηλεόραση μία Ιταλίδα κυρία να τις μαγειρεύει με μεγάλη ευκολία και τρελάθηκα με το πόσο εύκολο γίνεται το κάθε τι όταν ξέρεις πώς να το κάνεις με τον σωστό τρόπο.
Τις κόβετε λοιπόν με πολύ προσοχή φορώντας γάντια κήπου (τα δικά μου με περίμεναν κοντά στις αγκινάρες, όπως βλέπετε στη φωτογραφία) ακριβώς εκεί που τελειώνει το κοτσάνι και κρατώντας τις από ένα αγκάθι τους, τις βάζετε μέσα σε βραστό νερό. Τις αφήνετε να βράσουν από 15 λεπτά έως μισή ώρα (ανάλογα με το μέγεθος). Αυτές που εγώ έκοψα σήμερα (το μέγεθος που βλέπετε στη φωτογραφία) χρειάστηκαν μόνον 15 λεπτά. Ελέγχετε με ένα μυτερό μαχαίρι την βάση τους καθώς βράζουν και αν μπορείτε να τις τρυπήσετε, είναι έτοιμες. Τις βγάζετε, τις αφήνετε να κρυώσουν και στη συνέχεια ξεφλουδίζετε με ευκολία ένα -ένα τα φυλλαράκια τους κρατώντας τα από το αγκάθι τους, τραβάτε με τα δόντια σας τη λίγη ψύχα που υπάρχει στη βάση τους (να μην πάει χαμένη…), αν θέλετε μπορείτε να την βουτάτε σε λίγο λαδολέμονο για περισσότερη νοστιμιά και τέλος κόβετε με το μαχαίρι σας τα φύλλα της κορυφής, όπως κάνουμε με όλες τις αγκινάρες και καθαρίζετε με ένα κουτάλι τη βάση από τις τριχούλες του λουλουδιού αφήνοντάς την καθαρή για να την σερβίρετε με ένα ντρέσινγκ από λάδι, λεμόνι και λίγη μουστάρδα.
Εγώ σήμερα τις συνδύασα και με λίγα βλίτα που βρήκα σε μία άλλη γωνιά του κήπου, όπως βλέπετε, και το αποτέλεσμα ήταν μία πολύ νόστιμη σαλάτα.
Είναι πολύ όμορφη αίσθηση, δεν θα πάψω να σας το λέω, αυτή του να περπατάς στον κήπο σου και να κόβεις ότι εκείνος κάθε μέρα σου προσφέρει, για να το γευτείς. Η τροφή αποκτά άλλη διάσταση. Τη σέβεσαι και την αγαπάς και αυτό αλλάζει τη σχέση σου με το φαγητό, αλλά και τη ζωή γενικότερα.
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου