Παρατήρηση και χαλάρωση... (2ο)

Γεια σας φίλες και φίλοι

Μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησής μου με το στρες και τη σωστή του διαχείριση και την επαφή μου με τόσο κόσμο που έχει ζητήσει τις συμβουλές μου, κατέληξα σε μία διαπίστωση σημαντική. Πως για όποιον ξέρει την θεωρία, η πράξη γίνεται ευκολότερη με την ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.

Δεν αρκεί να γνωρίζεις τι είναι καλό και τι κακό για την υγεία και τη ζωή σου. Δεν αρκεί να έχεις μάθει τεχνικές για την διαχείριση των συναισθημάτων. Χρειάζεται να αποφασίσεις να γίνεις ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.

Παρατηρητής του ίδιου σου του εαυτού. Των αντιδράσεων,

των πράξεων και των σκέψεών σου.

Μόνον παρατηρώντας μπορείς να διαπιστώσεις αν όσα έχεις μάθει τα χρησιμοποιείς. Γιατί σε τι ωφελούν οι  γνώσεις αν δεν είναι ικανός κάποιος να τις χρησιμοποιεί στη ζωή του;;;

Αυτό είναι το λάθος των περισσοτέρων. Γυρίζουν από ομάδα σε ομάδα, από θεραπευτή σε θεραπευτή, ακούν επανειλημμένα τα ίδια περίπου πράγματα από διαφορετικά χείλη και με διαφορετικό τρόπο, κι όμως η ζωή και η υγεία τους δεν αλλάζει. Γιατί;

Μα γιατί τίποτα από όσα έχουν ακούσει δεν τα χρησιμοποιούν όπως πρέπει στη καθημερινότητά τους. Αφήνουν τον εαυτό τους να λειτουργεί με τον αυτοματισμό του εγκεφάλου τους. Αλλά αυτός είναι προγραμματισμένος από τη παιδική ηλικία και όσες γνώσεις κι αν αποκτήσουμε, δεν αλλάζει προγραμματισμό, δυστυχώς, μόνο και μόνο επειδή γνωρίζουμε τι είναι σωστό ή επειδή επιθυμούμε κάτι πολύ.

Οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να επέμβουμε και να αλλάξουμε αυτόν τον προγραμματισμό είναι δύο: Η παρατήρηση και η χαλάρωση (λειτουργία του εγκεφάλου στα α ή θ κύματα με διαλογισμό, προσευχή ή ύπνωση).

Με την παρατήρηση βρίσκεται κάποιος παρών σε κάθε αντίδραση ή σκέψη του και σιγά-σιγά αυτό αλλάζει τον προγραμματισμό, αφού λογικά παρατηρεί συνεχώς κάποιος τα αποτελέσματα αυτού του προγραμματισμού και συνειδητοποιεί την επίδρασή του στη ζωή και την υγεία του. Ταυτόχρονα, στα ελάχιστα αυτά λεπτά της παρατήρησης έρχεται σε επαφή με την πνευματική του φύση, σταματώντας έστω  και λίγο τη λειτουργία του προγραμματισμένου εγκεφάλου του.

Αφιερώνοντας, από την άλλη καθημερινά, 15-20 λεπτά από την ημέρα του, στο να οδηγεί τον εγκέφαλό του σε λειτουργία στα α ή θ κύματα,  διευκολύνει ακόμη περισσότερο την επαφή του με την πνευματική του φύση,  ώστε να φτάνουν σε αυτόν καθαρές οι πληροφορίες της, προσπερνώντας τον προγραμματισμό του εγκεφάλου του.

Ασκηθείτε και στους δύο αυτούς τρόπους φίλες και  φίλοι (συνεχής παρατήρηση και καθημερινή χαλάρωση του εγκεφάλου) και θα δείτε μεγάλες αλλαγές στην υγεία και τη ζωή σας, δίχως να χρειάζεστε συνεχώς συμβουλές και στήριξη από κάποιον «ειδικό».

Με αγάπη