Η δική μου άποψη για το πρόβλημα της εποχής

Γεια σας φίλες και φίλοι 

Βλέποντας πόση ανάγκη υπάρχει γύρω μας για σωστή ενημέρωση γύρω από το μεγάλο πρόβλημα της εποχής (αυτό των εμ /βολιασμών), αποφάσισα σήμερα να πω αναλυτικά την προσωπική μου ιατρική άποψη και με αυτήν θα κλείσω το θέμα για αρκετό καιρό, έως ότου υπάρξουν σοβαρά νεότερα δεδομένα.

Η τεχνολογία δεν είναι καινούργια. Δοκιμάζεται επί μία δεκαετία περίπου, για την κατασκευή θεραπείας για τον καρκίνο. Η τεχνολογία εξελίσσεται και η έρευνα έχει φτάσει πια στο ανθρώπινο γονιδίωμα. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα για τον άνθρωπο και

εύχομαι να επικρατήσει νηφαλιότητα και σεβασμός στην ανθρώπινη φύση. Είναι πραγματικά δύσκολο να συγκρατηθεί ο υπερφίαλος επιστήμονας,  που πιστεύει πως έχει τη δύναμη να αλλάξει τη κατάσταση ενός οργανισμού με διάφορους τρόπους, όταν ο ίδιος ο οργανισμός δεν το επιθυμεί… Και εννοώ την ασυνείδητη επιθυμία, όχι τη λογική.

Τα πιο πάνω δεν αφορούν τα υπάρχοντα αυτή τη στιγμή "εμ /βόλια" αλλά θεραπείες γονιδιακές που ετοιμάζονται ερευνητικά, όπως διαβάζω στα διάφορα επιστημονικά περιοδικά.

Όσον αφορά τώρα τα "εμ /βόλια" που κυκλοφορούν στον τόπο μας θα αναλύσω αμέσως πιο κάτω, όσο πιο απλά μπορώ, τους προβληματισμούς μου:

Όλα όσα κυκλοφορούν στον τόπο μας μέχρι τώρα περιέχουν ένα τεχνητό αντίγραφο (mRNA) ενός γονιδίου του ιού Sars cov2  που ανήκει στη κατηγορία των κορωνοϊών. Το αντίγραφο αυτό έχει τοποθετηθεί σε διαφορετικά υλικά σε κάθε ομάδα εμ /βολίων (άλλο σε νανολιπίδια, άλλο σε αποδυναμωμένο ιό χιμπαντζή) προκειμένου να αποκτήσει ικανότητα εισόδου μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα. Μέσα στο ανθρώπινο κύτταρο, το mRNA απελευθερώνεται από το περίβλημά του και δίνει εντολή να παράξει το οργανίδιο του κυττάρου που ονομάζεται «ριβόσωμα» (οργανίδιο όπου παράγονται οι πρωτεΐνες)  την «πρωτεΐνη ακίδας», την πρωτεΐνη δηλαδή που έχει ο προαναφερθείς ιός στην επιφάνειά του και τον βοηθάει να μπει μέσα στα κύτταρά μας.

Το σκεπτικό των κατασκευαστών είναι, το ανοσοποιητικό μας, αναγνωρίζοντας αυτή την πρωτεΐνη που θα φτιάξουν τα κύτταρά μας ως ξένο προς τον οργανισμό σώμα, να κάνει αντισώματα εναντίον της, τα οποία στη συνέχεια θα καταστρέφουν αυτή την πρωτεΐνη στην επιφάνεια του ιού όταν αυτός προσπαθήσει  να μπει στο σώμα μας και έτσι δεν θα νοσήσουμε…

Τα πράγματα δεν είναι όμως ποτέ τόσο απλά στον οργανισμό…

Να εξηγήσω πρώτα με λίγα λόγια το θέμα του mRNA:  Το DNA μας είναι κλεισμένο για προστασία του μέσα στον πυρήνα των κυττάρων, απ΄ όπου δεν μπορεί να βγει. Όταν ένα κομμάτι του DNA (γονίδιο) θέλει να δώσει εντολή στο κύτταρο να φτιάξει μία πρωτεΐνη, επειδή δεν μπορεί να βγει το ίδιο έξω από την πυρήνα, φτιάχνει μόνο του ένα αντίγραφο του εαυτού του (το mRNA) το οποίο βγαίνει έξω από τον πυρήνα, πηγαίνει στα ριβοσώματα και δίνει την εντολή κατασκευής της συγκεκριμένης πρωτεΐνης. Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε πως τα μόρια mRNA καταστρέφονται στη συνέχεια ταχύτατα και δεν μπορούν να επιστρέψουν μέσα στον πυρήνα του κυττάρου.

Θεωρητικά λοιπόν, ένα μόριο mRNA δεν ξαναγυρίζει μέσα στον πυρήνα του κυττάρου. Και είναι γεγονός πως ο πυρήνας του κυττάρου είναι καλά προστατευμένος με πολλαπλούς μηχανισμούς ώστε να μην επιτρέπεται σε μόρια από το εσωτερικό του κυττάρου να μπουν μέσα του. Και όλα αυτά βέβαια για την προστασία του DNA μας.

Όμως…

Οι ιοί, έχουν καταφέρει μέχρι τώρα με διάφορους μηχανισμούς να ξεπεράσουν αυτούς τους προστατευτικούς μηχανισμούς του πυρήνα και να μπουν μέσα του, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν το δικό μας DNA για τον πολλαπλασιασμό τους αφού αυτοί μόνοι τους δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Μπαίνουν λοιπόν μέσα στον πυρήνα των κυττάρων μας, προσθέτουν το δικό τους γενετικό υλικό (άλλοι ιοί έχουν DNA- διπλή αλυσίδα- δηλαδή και άλλοι RNA -μονή αλυσίδα-) πάνω στο DNA μας και αυτό φτιάχνει αντίγραφα (mRNA) από το γενετικό υλικό του ιού, όπως κάνει και για τα δικά του γονίδια και τα στέλνει έξω στο κύτταρο για να φτιαχτούν οι πρωτεΐνες του ιού, ώστε αυτός να συνεχίσει να ζει μέσα μας.

Δεν θα σας κουράσω με τους μηχανισμούς με τους οποίους καταφέρνουν οι ιοί να μπαίνουν στον πυρήνα των κυττάρων μας, μπορεί όποιος το επιθυμεί να διαβάσει σχετικό αναλυτικό άρθρο. Το γεγονός είναι πως το καταφέρνουν.  Και κανείς (εκτός από τους κατασκευαστές του) δεν μπορεί να γνωρίζει αν μπορεί κάτι παρόμοιο να το καταφέρει ένα τεχνητό μόριο που έχει μελετηθεί και φτιαχτεί στο εργαστήριο...

1. Ο ισχυρισμός λοιπόν με βεβαιότητα των ειδικών στα ΜΜΕ πως το περιεχόμενο του εμβολίου (ένα τεχνητά κατασκευασμένο μόριο) δεν μπορεί να περάσει στο DNA, γιατί αυτό είναι προστατευμένο μέσα στον πυρήνα, δεν έχει σωστή βάση και το κατά πόσο αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί θα γίνει γνωστό μόνον μετά από κάποια χρόνια έρευνας, η οποία όπως καταλαβαίνει εύκολα κάποιος, λόγω της μεγάλης σημασίας που έχει για την υγεία μας, θα έπρεπε να έχει προηγηθεί της χορήγησης αυτού του σκευάσματος. Και δεν χρειάζεται, νομίζω, συζήτηση για το απαράδεκτο της επιβαλλόμενης από τις διάφορες κυβερνήσεις υποχρεωτικότητας, κάτω από τέτοιες συνθήκες…

Ανεξάρτητα τώρα με το αν αυτό το μόριο μπορεί ή όχι να μπει στον πυρήνα των κυττάρων μας, μέσα στα κύτταρά μας  δίνει αυτό στα ριβοσώματα την εντολή να φτιάξουν εκείνα την πρωτεΐνη ακίδας του ιού. Μία ξένη προς τον οργανισμό πρωτεΐνη. Το πρόβλημα που προκύπτει εδώ είναι πως  

    2. Υπάρχει φόβος να μπερδευτεί το ανοσοποιητικό μας και να στραφεί εναντίον  και άλλων δικών μας πρωτεϊνών αργότερα, οδηγώντας τους εμβολιασμένους σε          αυτοάνοσα νοσήματα μετά από κάποιο χρόνο, γιατί δεν υπάρχει ένας ολόκληρος ιός μέσα στο κύτταρο  τον οποίο εύκολα θα αναγνώριζε το ανοσοποιητικό μας σαν «εχθρό». Αυτό και πάλι θα χρειαστούν κάποια χρόνια για να διαπιστωθεί κατά πόσο μπορεί να συμβεί, ιδιαίτερα σε άτομα που πάσχουν ήδη από ένα ή περισσότερα νοσήματα, πράγμα που δηλώνει πως η λειτουργία του ανοσοποιητικού τους είναι ήδη αποδιοργανωμένη από την αντίδραση του στρες του οργανισμού.

Και όλα όσα προανέφερα δεν συμβαίνουν μόνο στα κύτταρα του αναπνευστικού συστήματος, όπου μπαίνει και κατασκηνώνει ο ιός της εποχής. Γιατί το εμβόλιο δεν χορηγείται με εισπνοή. Μπαίνει και κυκλοφορεί με το αίμα μας σε όλα τα κύτταρα του σώματος, κάνοντας όλα μας τα κύτταρα να παράγουν πρωτεΐνες ακίδας.

3.        3. Μέσα στα αγγεία μας, η πρωτεΐνη ακίδας που παράγεται από τα κύτταρα του τοιχώματός τους, γνωρίζουμε ήδη πως κάνει τα ερυθρά αιμοσφαίρια που κυκλοφορούν εκεί να αθροίζονται και να δημιουργούνται θρόμβοι, οδηγώντας κάποιους εμβολιασμένους σε θρομβωτικά επεισόδια (καρδιακά, εγκεφαλικά επεισόδια κ.λπ)…

Το τι μπορεί να συμβεί στα υπόλοιπα κύτταρά μας, με την πρωτεΐνη ακίδας που παράγεται σ΄ αυτά (κύτταρα του νευρικού συστήματος, γενετικού, πεπτικού κ.λπ) θα χρειαστεί αρκετός χρόνος ακόμη για να διαπιστωθεί. Όπως και το τι επιπλοκές μπορεί να δημιουργήσουν στον οργανισμό τα περιβλήματα με τα οποία έχουν περιβάλλει το τεχνητό mRNA οι κατασκευαστές του (νανολιπίδια, αποδυναμωμένος ιός χιμπατζή κ.λπ). Αυτός είναι ο λόγος που τόσο o οργανισμός φαρμάκων της Αμερικής όσο και της Ευρώπης δεν έχουν δώσει ακόμη κανονική άδεια κυκλοφορίας, αλλά "υπό όρους" (λόγω της "πανδημίας") στα νέα αυτά σκευάσματα που κατ’ ευφημισμό έχουν ονομαστεί "εμ /βόλια" (ή ίσως για να πείσουν τον κόσμο να τα χρησιμοποιήσει...), ενώ δεν είναι στην πραγματικότητα, αφού δεν δημιουργούν ανοσία, αλλά απλώς προστατεύουν από βαριά νόσο μερικούς (όχι όλους!).

Δεν ξέρω αν σας έπεισα πως η ανησυχία που πολλοί συνάδελφοι όπως κι εγώ έχουμε γι αυτό το πείραμα που συμβαίνει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα στην εποχή μας του οποίου τα αίτια κανείς δεν γνωρίζει ακόμη με βεβαιότητα, δεν είναι αστήρικτη ή απλά αντι-εξουσιαστική. Είναι, όμως, σοβαροί ιατρικοί προβληματισμοί, και όσοι δηλώνουν δημόσια με βεβαιότητα την ανυπαρξία προβληματισμών ή δεν γνωρίζουν (ενώ θα έπρεπε, αφού εκφράζουν δημόσια άποψη) ή αποτελούν μέρος του πειράματος…

Επειδή ασχολούμαι πολλά χρόνια με την μελέτη της αντίδρασης του στρες του οργανισμού, μπορώ εδώ να πω με βεβαιότητα πως, με τη διασπορά τόσο μεγάλου φόβου στον κόσμο για τον ιό της εποχής, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος των περισσοτέρων είναι ήδη αρκετά διαταραγμένη, πράγμα που κάνει, δυστυχώς, τους προαναφερθέντες προβληματισμούς μου να αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Και φοβάμαι πραγματικά μήπως σε λίγο καιρό διαπιστωθεί πως ο εμβολιασμός αυτός οδηγεί τελικά σε περισσότερους θανάτους από τον ίδιο τον ιό, πράγμα που απεύχομαι. 

Με αγάπη