Επιδιόρθωση τραυματισμένου νωτιαίου μυελού !

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Κάθε νευρικό κύτταρο εκτός από τις διάφορες μικρές διακλαδώσεις με τις οποίες συνδέεται με γειτονικά κύτταρα διαθέτει και κάποιες λεπτές προβολές αρκετά μακριές (νευράξονες ή νευρικές ίνες) οι οποίες μεταφέρουν το ερέθισμα από το κύτταρο σε απομακρυσμένες περιοχές του σώματος. Μία τέτοια δέσμη νευρικών ινών αποτελεί και τον νωτιαίο μυελό μας, που βρίσκεται μέσα στην σπονδυλική μας στήλη. Μέσω αυτών των νευρικών ινών φτάνουν τα ερεθίσματα των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου στον νωτιαίο μυελό και από εκεί με νεύρα που ξεκινούν από αυτόν (δεξιά και αριστερά) τα ερεθίσματα μεταφέρονται σε όλο το σώμα.

Αν κάτι βλάψει τις ίνες του νωτιαίου μυελού (π.χ. ένα ατύχημα)

γνωρίζαμε μέχρι τώρα πως αυτές δεν μπορούν να αναγεννηθούν, γι αυτό και ατυχήματα που βλάπτουν σοβαρά την σπονδυλική στήλη οδηγούν συνήθως σε παραλύσεις των κάτω άκρων, κατάσταση που είναι γνωστή σαν «παραπληγία».

Εδώ και αρκετά χρόνια (2013) επιστήμονες είχαν ανακαλύψει πως μία πρωτεΐνη που έχει σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα και λέγεται ιντερλευκίνη-6 (IL-6) μπορούσε να αναγεννήσει νευράξονες σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο. Δεν γνώριζαν όμως πώς θα μπορούσαν να στείλουν αυτή την πρωτεΐνη σε απομακρυσμένα μέρη μέσα στο σώμα για να πειραματιστούν ως προς το κατά πόσο αυτή μπορούσε να οδηγήσει κατεστραμμένους νευράξονες να λειτουργήσουν και πάλι και άτομα με παράλυση να μπορέσουν να περπατήσουν ξανά …

Πρόσφατα όμως ερευνητές σε πανεπιστήμιο της Γερμανίας κατάφεραν το ακατόρθωτο! Δημιούργησαν μία τεχνική με την οποία κατάφεραν  να μεταφέρουν αυτή την ιντερλευκίνη-6  (και μάλιστα μία πιο ενισχυμένη μορφή της με καλύτερα αποτελέσματα) βαθιά μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Έλεγξαν την τεχνική τους σε ποντίκια που είχαν παραπληγία από βαριά βλάβη του νωτιαίου μυελού και είχαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα! Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.

Θα χρειαστεί κάποιος χρόνος προκειμένου να δοκιμαστεί η τεχνική σε ανθρώπους. Εύχομαι να είναι και πάλι τα αποτελέσματα το ίδιο θετικά όπως στα πειράματα των ποντικιών. Τέτοιες έρευνες τιμούν την ιατρική!

Δεν μπορώ όμως να μην αναλογιστώ: αφού η πρωτεΐνη αυτή παράγεται φυσικά μέσα στο σώμα μας τι είναι αυτό που την εμποδίζει να φτάσει εκεί που υπάρχει η βλάβη και να βοηθήσει στην επιδιόρθωσή της; Έχουμε τελικά μέσα μας όλους τους μηχανισμούς για μία τέλεια υγεία και με τον τρόπο ζωής μας εμποδίζουμε τη δράση τους;;;

Με αγάπη