Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Οι καταγραφές του υποσυνειδήτου



Γεια σας φίλες και φίλοι
Σε ένα άρθρο μου σε αυτή τη ιστοσελίδα, μία φίλη διατύπωσε τα εξής ερωτήματα: 
"Μπορείτε να μας γράψετε ένα άρθρο για τις καταγραφές στο υποσυνείδητο της παιδικής μας ηλικίας; Είναι συμπεριφορές μεγαλύτερων ή και λανθασμένη ερμηνεία συμπεριφοράς απέναντι μας συνομηλίκων παιδιών;Αν δεν εστιάζουμε στο παρόν κ κάνουμε παρελθοντικές σκέψεις σχετικά με όλα εκείνα τα συμβάντα, ακόμα κ τα πιο απλά,που εμείς ως παιδιά παρερμηνεύσαμε, πώς μας επηρεάζουν στο παρόν; Μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε σήμερα σωστά;"

Προσπαθώντας να απαντήσω στα πιο πάνω ερωτήματα σχετικά με τις καταγραφές της παιδικής μας ηλικίας στο υποσυνείδητο έχω να πω τα εξής:

Τα παιδιά, μέχρι τα 8-9 τους χρόνια λειτουργούν με τον εγκέφαλό τους σε κατάσταση ύπνωσης (λειτουργία του στα α -άλφα και θ-θήτα κύματα). Σε αυτή την κατάσταση τα παιδιά
αντιλαμβάνονται τα πάντα γύρω τους, επικοινωνούν με την συναισθηματική κατάσταση των άλλων και παίρνουν πληροφορίες από τους γύρω τους, έστω και αν αυτοί προσπαθούν να τις κρύψουν επιμελώς. Αυτό συμβαίνει τόσο με το οικογενειακό περιβάλλον όσο και το κοινωνικό (φίλοι, δάσκαλοι κ.λπ)
Όλες αυτές οι πληροφορίες καταγράφονται στο υποσυνείδητο των παιδιών γιατί στη κατάσταση της ύπνωσης που λειτουργεί ο εγκέφαλός τους η είσοδος στο υποσυνείδητο είναι απρόσκοπτη.

Το νόημα, όμως, των πληροφοριών που προσλαμβάνει ο υπνωτισμένος παιδικός εγκέφαλος εξαρτάται από την προσωπικότητα του κάθε παιδιού. Η ίδια κατάσταση δεν ερμηνεύεται με τον ίδιο τρόπο από όλα τα παιδιά. Έτσι, άλλα τραυματίζονται περισσότερο και άλλα λιγότερο από τις αρνητικές καταστάσεις που μπορεί να υπάρχουν στη ζωή τους.

Το αποτέλεσμα αυτής της ερμηνείας, καθορίζει τις συμπεριφορές του παιδιού στην ενήλικη ζωή του. Και επειδή σε αυτή την ηλικία το υποσυνείδητο δεν είναι πια ανοικτό, το άτομο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει την πηγή των πεποιθήσεων και των συμπεριφορών του.

Υπάρχει όμως πιθανότητα κάποια από τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας που σημάδεψαν το άτομο, να υπάρχουν στην μνήμη του και να μην είναι κλεισμένα στο υποσυνείδητο. Από την εμπειρία μου μπορώ να πω, πως αυτά που υπάρχουν στη μνήμη, είναι συνήθως τα λιγότερο τραυματικά. Τα πολύ τραυματικά γεγονότα, είναι συνήθως καλά κλεισμένα στο υποσυνείδητο, ίσως για να μην βιώνει το άτομο συνεχώς τον δυνατό ψυχικό πόνο. Ωστόσο μέσα από το υποσυνείδητο, τα γεγονότα αυτά καθορίζουν και τις συμπεριφορές αλλά και την υγεία του ατόμου, δημιουργώντας μία συνεχή αντίδραση στρες στον εγκέφαλο, δίχως το άτομο να το αντιλαμβάνεται.

Η ερμηνεία των παλαιών συμβάντων από τον τωρινό μας εαυτό εξαρτάται από τον βαθμό αυτογνωσίας μας και γενικά την πνευματική μας ωριμότητα. Εάν το άτομο ασκείται στη διαχείριση των συναισθημάτων του και στην φιλοσοφική κατανόηση της ζωής, μπορεί να απαλλαγεί από τα αρνητικά συναισθήματα που οι μνήμες αυτές του προκαλούν. Αν όχι, η αναμόχλευση των παλαιών συμβάντων θα δημιουργεί όλο και περισσότερα αρνητικά συναισθήματα βλάπτοντας την υγεία και τη ζωή του.  

Από την εμπειρία μου μπορώ να δηλώσω με βεβαιότητα πως η τακτική ενεργειακή εναρμόνιση (διαλογισμός, ύπνωση, προσευχή…), κατάσταση κατά την οποία ο εγκέφαλος οδηγείται να λειτουργεί στα κύματα α και θ μπορεί να βοηθήσει να έρθουν στην επιφάνεια τραυματικές μνήμες που βρίσκονται κλεισμένες στο υποσυνείδητο, ιδιαίτερα αν σε αυτή τη λειτουργία του εγκεφάλου γίνουν και κάποιοι βοηθητικοί για την περίπτωση οραματισμοί. Αν αυτό γίνει σε άτομο που έχει ήδη ασχοληθεί με την πνευματική του ωρίμανση, βοηθάει πολύ στην βελτίωση της υγείας του και της ζωής του.

Ελπίζω το άρθρο να απάντησε στις ερωτήσεις της φίλης της ιστοσελίδας και ίσως να βοήθησε και άλλους να κατανοήσουν κάποια πράγματα σχετικά με τον ρόλο του υποσυνειδήτου στη ζωή μας.

Με αγάπη

2 σχόλια:

ElenK είπε...

Σας ευχαριστώ θερμά κ στελνω την αγάπη μου, απαντήσατε κατανοητά σε όλα τα καίρια ερωτήματα που με απασχολουσαν!

Eleni Tsoukali είπε...

Να είστε καλά!

Αποποίηση ευθύνης


Κάθε ιατρική πληροφορία που δημοσιεύεται σε αυτή την
ιστοσελίδα δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν υποκατάστατο ιατρικής συμβουλής και θα
πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε σχετικά τον
γιατρό σας, που γνωρίζει την συνολική κατάσταση της υγείας σας.