Τα γονίδια της κατάθλιψης...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μία μεγάλη  έρευνα με τη συμμετοχή πολλών επιστημόνων (200) από διάφορα ερευνητικά κέντρα του κόσμου (Ολλανδία, Γερμανία, Σουηδία, Δανία, Αμερική) έγινε σχετικά πρόσφατα, στην οποία μελετήθηκαν τα γονίδια ασθενών με μείζονα κατάθλιψη, προκειμένου να βρεθούν νέες θεραπείες γι αυτή την τόσο δύσκολη νόσο που παιδεύει πολύ κόσμο.

Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Genetics ήταν αρκετά ενδιαφέροντα. Η γονιδιακή εικόνα των ασθενών με μείζονα κατάθλιψη βρέθηκε να είναι διαφορετική από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Έχει όμως, κοινά στοιχεία με την γονιδιακή εικόνα ατόμων με διπολική διαταραχή
και σχιζοφρένεια, καθώς και ατόμων με διαταραχές ύπνου, παχυσαρκία και χρόνια κόπωση… Βρέθηκε επίσης πως όλοι έχουμε κάποια τέτοια "διαφορετικά" γονίδια, όχι όμως σε τόσο μεγάλο αριθμό όσο οι πάσχοντες από την κατάθλιψη.

Οι ερευνητές πιστεύουν πως τα αποτελέσματα της έρευνάς τους μπορεί να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες… Ωστόσο στο δικό μου μυαλό που ασχολούμαι τόσα χρόνια με την αντίδραση του στρες του οργανισμού και τις επιπτώσεις που αυτή έχει στην υγεία όταν διαρκεί περισσότερο από τις αντοχές του κάθε οργανισμού, τα πιο πάνω αποτελέσματα της έρευνας οδήγησαν  στις  εξής σκέψεις:

1. Γνωρίζοντας πως σύμφωνα με την νεότερη επιστήμη της Επιγενετικής, τα γονίδια αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες ζωής και σκέψης, θα έπρεπε, πιστεύω, να είχαν μελετηθεί τα γονίδια των ατόμων με μείζονα κατάθλιψη αρκετό καιρό πριν εμφανίσουν αυτοί την νόσο και στη συνέχεια αφού εμφανίσουν την νόσο. Έτσι θα μπορούσε να ξεκαθαριστεί το κατά πόσο αυτά τα γονίδια είχαν κληρονομηθεί σε αυτή τη κατάσταση ή  τα άλλαξε η μέχρι τότε ζωή του ατόμου.

2. Το γεγονός πως διαπιστώθηκαν κοινά γονίδια και σε άλλες καταστάσεις που έχουν άμεση σχέση με την χρόνια αντίδραση του στρες (όπως οι διαταραχές ύπνου, παχυσαρκία και χρόνια κόπωση), καθώς και το ότι παρόμοια γονίδια αλλά πολύ λιγότερα σε αριθμό βρέθηκε να έχουμε όλοι, με κάνει να πιστεύω πως είναι πολύ πιθανόν να κρύβεται πίσω και από την μείζονα κατάθλιψη η χρόνια αντίδραση του στρες και να ευθύνεται αυτή για την αλλαγή των γονιδίων.

3. Γνωρίζουμε τώρα, πως σύμφωνα με τις νεότερες έρευνες, στις αμυγδαλές (τους αδένες του εγκεφάλου απ΄ όπου περνούν τα ερεθίσματα για να οδηγηθούν αυτά στο κέντρο του στρες) διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν δύο νευρικοί δρόμοι (συνδέσεις νευρικών κυττάρων). Ο ένας δρόμος οδηγεί στο κέντρο του στρες του εγκεφάλου και ο άλλος στον κέντρο της ανταμοιβής (χαράς), που βρίσκεται δίπλα. Και λόγω της νευροπλαστικότητας (ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τις συνδέσεις των κυττάρων του ανάλογα με τη χρήση τους), όπως μας λένε οι νευροβιολόγοι, οι δρόμοι του εγκεφάλου που χρησιμοποιούνται πολύ γίνονται λεωφόροι, ενώ οι δρόμοι που δεν χρησιμοποιούνται γίνονται δύσβατοι όλο και περισσότερο.

Έχοντας κατά νου τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, καταλαβαίνει κάποιος ότι αν για κάποιο λόγο (ψυχικά τραύματα, ταλαιπωρίες κ.λπ) στον εγκέφαλο κάποιου ατόμου τα ερεθίσματα που φτάνουν σε αυτόν (από τον ψυχισμό ή το περιβάλλον) χρησιμοποιούν  συχνά τον δρόμο του στρες, ο δρόμος αυτός θα γίνεται λεωφόρος και αναγκαστικά θα «χορταριάζει» ο δρόμος της ανταμοιβής (χαράς) και το άτομο θα οδηγείται σε κατάθλιψη.

Τα κύτταρα του σώματος ολόκληρου, σε αυτή την περίπτωση, θα έχουν να αντιμετωπίσουν μία χρόνια αντίδραση στρες η οποία οδηγεί σε αλλαγές τα γονίδια, προκειμένου να γίνουν τα κύτταρα πιο ανθεκτικά στο περιβάλλον, το γεμάτο ορμόνες του στρες, στο οποίο καλούνται να ζήσουν.

Νομίζω πως με τις σκέψεις που ανέφερα, ερμηνεύεται αρκετά καλά το θέμα της κατάθλιψης, σαν αποτέλεσμα της χρόνιας αντίδρασης του στρες, πράγμα που έχω και εμπειρικά διαπιστώσει με άτομα που έχουν βοηθηθεί πολύ και βγει από την κατάθλιψη και την παχυσαρκία στο Ελληνικό Ινστιτούτο Αντιμετώπισης του Στρες.

Δεν είναι όμως όλα τα άτομα έτοιμα για μια τέτοια αλλαγή τρόπου ζωής και σκέψης, πρέπει να παραδεχτώ, ώστε να ακολουθήσουν πιστά το πρόγραμμα που τους προτείνεται. Βοηθιούνται εκείνοι που έχουν αποφασίσει να βοηθηθούν. Εκείνοι που βρίσκονται  σε αυτό το στάδιο της εξέλιξής τους.

Με αγάπη