Θα το πιστεύατε αν σας έλεγαν πως ένα άτομο σε προχωρημένο στάδιο νόσου Πάρκινσον
που μετακινείται με αναπηρικό καροτσάκι θα βοηθηθεί και θα βελτιωθεί η γενική
του κατάσταση και η ισορροπία του, μετά από 20
μαθήματα χορού (ταγκό για την ακρίβεια) διάρκειας μιας ώρας, σε διάστημα
10 εβδομάδων;
Και όμως συνέβη, σε Αμερικανικό πανεπιστήμιο, όπως έχει δημοσιευθεί στο
ηλεκτρονικό περιοδικό Informa healthcare.
Πρόκειται για μία μεμονωμένη περίπτωση, αλλά
υπάρχουν και άλλες έρευνες, προηγούμενες, που έχουν καταλήξει σε παρόμοια αποτελέσματα. Σε κάποια μάλιστα από αυτές, σε σύγκριση με άτομα που ασκήθηκαν με συμβατικούς τρόπους άσκησης, εκείνα που ασκήθηκαν στον χορό και ιδιαίτερα στο ταγκό, είχαν καλύτερα αποτελέσματα σε κάποιες από τις μετρήσεις βελτίωσης της κατάστασής τους.
υπάρχουν και άλλες έρευνες, προηγούμενες, που έχουν καταλήξει σε παρόμοια αποτελέσματα. Σε κάποια μάλιστα από αυτές, σε σύγκριση με άτομα που ασκήθηκαν με συμβατικούς τρόπους άσκησης, εκείνα που ασκήθηκαν στον χορό και ιδιαίτερα στο ταγκό, είχαν καλύτερα αποτελέσματα σε κάποιες από τις μετρήσεις βελτίωσης της κατάστασής τους.
Δεν είναι δηλαδή απλά υπόθεση σωματικής άσκησης το αποτέλεσμα, όπως μπορεί
κανείς εύκολα να καταλάβει.
Ίσως η μουσική να παίζει έναν επιπλέον ρόλο σε αυτή
τη βελτίωση. Και το εύλογο ερώτημα είναι: γιατί το ταγκό;
Tι περισσότερο
προσφέρει από τους υπόλοιπους χορούς;
Μήπως διαφορετικό συναίσθημα;;;
Πόσα ακόμη θαυμαστά έχουμε να ανακαλύψουμε, μελετώντας τον οργανισμό
μας και τις ατελείωτες κρυμμένες δυνατότητές του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου