Το κορμί μας έδρα του υποσυνειδήτου μας; (29)

Νευροπεπτίδιο Υ

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το θέμα της μνήμης και το πού αποθηκεύεται αυτή, είναι κάτι που παιδεύει πολύ τους επιστήμονες, που ασχολούνται με αυτό. Πολλές απόψεις έχουν εκφραστεί κατά καιρούς, όμως καμία δεν έχει γίνει ακόμη από όλους αποδεκτή. Σας έχω μιλήσει γι αυτό το θέμα παλαιότερα, στο βίντεο με τον τίτλο "μνήμη και υποσυνείδητο".

Σχετικά πρόσφατα έχει διατυπωθεί και η άποψη πως η μνήμη βρίσκεται καταγεγραμμένη έξω από τον εγκέφαλο,
στο ηλεκτρομαγνητικό του πεδίο. Ωστόσο, μία από τις πιο αποδεκτές απόψεις στην εποχή μας είναι,  αυτή που δέχεται πως οι μνήμες αποθηκεύονται μέσα στον κυτταροσκελετό. Αυτός είναι ένας σκελετός φτιαγμένος από πρωτεΐνες (ίδιες με αυτές που αποτελούν τα κόκκαλα, τους μυς και τους τένοντες του κορμιού μας),  που υπάρχει μέσα σε κάθε κύτταρό μας, και είναι υπεύθυνος για την κίνηση και το σχήμα των κυττάρων μας.

Λένε οι ερευνητές πως τα μόρια αυτών των πρωτεϊνών που σχηματίζουν  τον κυτταροσκελετό, είναι έτσι φτιαγμένα, που μπορούν να αποθηκεύουν μνήμες. Η διάσημη Αμερικανίδα ερευνήτρια Candace Pert PhD που έχει ανακαλύψει την ύπαρξη των υποδοχέων οπιοειδών στον εγκέφαλο πριν λίγα χρόνια,  ισχυρίζεται πως το λεγόμενο υποσυνείδητο δεν είναι άλλο από το ίδιο μας το σώμα.

Η ίδια έχει ανακαλύψει επίσης, πως τα συναισθήματά μας συνοδεύονται με την κυκλοφορία στο αίμα μας κάποιων μικρών πρωτεϊνών που έχουν ονομαστεί νευροπεπτίδια. Αυτά τα νευροπεπτίδια, ενώ παλαιότερα νόμιζαν πως παράγονται μόνον από τα νευρικά μας κύτταρα (εξ ου και το όνομά τους) τώρα γνωρίζουμε πως παράγονται από διάφορα κύτταρά μας και δεσμεύονται επάνω σε υποδοχείς που υπάρχουν στην επιφάνεια όλων των κυττάρων μας. Δεσμευόμενα δε αυτά τα νευροπεπτίδια σε υποδοχείς των κυττάρων, αλλάζουν την λειτουργία αυτών των τελευταίων.

Έτσι οι διάφορες μνήμες μας, μέσω των συναισθημάτων που μας έχουν προκαλέσει, βρίσκονται, στην ουσία, καταγεγραμμένες στη λειτουργία των κυττάρων μας. Το κορμί μας αποτελεί, δηλαδή, την αποθήκη του υποσυνειδήτου μας. 

Γι αυτό, ίσως, αναφέρονται τόσες πολλές αυτοϊάσεις από διάφορα σοβαρά νοσήματα, μετά από επίμονη ανάσυρση από την μνήμη και διαχείριση αρνητικών συναισθημάτων, όπως και αυτή που περιγράφει στο βιβλίο της με τον τίτλο «the journey» η συγγραφέας και θεραπεύτρια Brandon Bays. 

Η ανάσυρση από την μνήμη ενός αρνητικού συναισθήματος και η νοητική επεξεργασία του, βγάζει έξω από τα κύτταρα στα οποία ήταν αποθηκευμένα τα αντίστοιχα νευροπεπτίδια, κυκλοφορούν αυτά και πάλι στο αίμα, αφήνοντας ελεύθερα τα κύτταρα να επιδιορθώσουν την λειτουργία τους. Εάν το άτομο που αισθάνεται και επεξεργάζεται αυτό το συναίσθημα καταφέρει να το μετατρέψει τελικά σε θετικό, (μέσα από τη συγχώρεση, τη συμπόνια, κ.λπ) το όφελος για την υγεία είναι μεγάλο, αφού τα νευροπεπτίδια που αντιστοιχούν σε θετικά συναισθήματα δεν βλάπτουν τα κύτταρά μας.

Αυτό είναι ένα από τα οφέλη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Κάποια από τα
"θαύματα" των αυτομάτων ιάσεων, που παρουσιάζονται ακόμη και σε πολύ σοβαρά νοσήματα, ερμηνεύονται με αυτόν τον τρόπο.
Με αγάπη