Η ευθύνη μας για τις επόμενες γενεές.

Ψυχικά τραύματα και επιγενετική

Η επιγενετική είναι μία νέα σχετικά επιστήμη. Ασχολείται αυτή με τις αναστρέψιμες αλλαγές που γίνονται στη λειτουργία του DNA, δίχως να αλλάξει η αλληλουχία των στοιχείων που το αποτελούν. Ενώ δεν αλλάζει δηλαδή δομικά το DNA, εν τούτοις οι εντολές που αυτό δίνει στο κύτταρο αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος.

Μέχρι πρόσφατα πίστευαν οι επιστήμονες πως τέτοιες αλλαγές  λειτουργικές του DNA δεν είναι δυνατόν να γίνονται στα γενετικά κύτταρα. Στα ωάρια, δηλαδή, και τα σπερματοζωάρια. Πίστευαν δηλαδή
πως το γενετικό υλικό είναι καλά προφυλαγμένο από αλλαγές του DNA.

Οι πρόσφατες έρευνες, όμως, απέδειξαν πως αυτή η σκέψη ήταν λάθος. Οι λειτουργικές αλλαγές του DNA (επιγενετικές) δημιουργούνται και στα κύτταρα τα γενετικά. Μέσα δε από αυτά, μεταφέρονται και στις επόμενες γενεές.

Δηλαδή, ένα τραύμα ψυχικό που, λειτουργώντας σαν στρες, έχει αλλάξει λειτουργικά το DNA ενός ατόμου μεταφέρεται και στις επόμενες γενεές, δημιουργώντας προβλήματα υγείας ή συμπεριφοράς. Το πόσες γενεές θα επηρεαστούν, εξαρτάται από τη συμπεριφορά αυτών των ατόμων. Γιατί αν η μία γενεά λειτουργήσει σωστά (διαχειριζόμενη όπως πρέπει την αντίδραση του στρες κατά τη διάρκεια της δικής της ζωής) μπορεί επιγενετικά και πάλι   να επαναφέρει τα γονίδια στη φυσιολογική τους κατάσταση και το πρόβλημα να μην συνεχιστεί στις επόμενες γενεές.  Αντίθετα αν μία γενεά αντιμετωπίζει το μετατραυματικό σύνδρομο της προηγούμενης γενεάς σαν κάτι το τραγικό που της χαλάει τη ζωή, δίχως σωστή διαχείριση του στρες που αυτό της προκαλεί, τότε το πρόβλημα θα μεταφέρεται στις επόμενες γενεές, ίσως και ακόμη πιο δυνατό σε συμπτώματα.

Το έχουν πει από παλιά, πως είμαστε οι σκέψεις μας. Αυτό που δεν μας είχαν πει είναι πως είμαστε και οι σκέψεις των γονέων μας, και των παππούδων μας…

Συνειδητοποιώντας το,  αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλη ευθύνη έχουμε για την υγεία και την ευημερία των επόμενων γενεών! Ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι. Αυτοί που θα μεταφέρουν στη συνέχεια το δικό τους DNA στην επόμενη γενεά.

Ποιος θα τους διδάξει πως πρέπει μέχρι να τεκνοποιήσουν να έχουν ζήσει τόσο καλά και σωστά (όσον αφορά την διαχείριση του στρες) ώστε τα γονίδια που θα μεταφέρουν στα παιδιά τους να είναι απαλλαγμένα από τα παλαιότερα τραύματα της οικογένειας; Και πώς πείθεις νέους ανθρώπους να αλλάξουν συμπεριφορές αν δεν το έχουν μάθει από το νηπιαγωγείο ήδη;;;

Με αγάπη