Τι ονομάζουμε ψυχή;

Τι ονομάζουμε ψυχή;

Όταν λέμε «ψυχή» τι ακριβώς εννοούμε;

Στην Βικιπαίδεια καταγράφεται πως "ο όρος σημαίνει «ψυχρή πνοή», δηλαδή είναι αυτή η ύστατη ένδειξη ζωής στο σώμα που γίνεται αισθητή με την αναπνοή. Ενώ, σε φιλοσοφικές, θρησκευτικές και μυθολογικές παραδόσεις «ψυχή» είναι η άυλη ουσία ενός ζωντανού όντος".

Η άποψη η δική μου, καθαρά λογική, είναι πως με τον όρο αυτό δηλώνουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Η έκφραση «πονάει η ψυχή μου να σε βλέπω να υποφέρεις» δηλώνει ακριβώς τα συναισθήματα και τις σκέψεις που μου προκαλεί η ταλαιπωρία κάποιου άλλου.

Δεν ξέρω τι είναι για την μεταφυσική, τη θρησκεία και τη φιλοσοφία η ψυχή,
όταν όμως μιλάμε οι άνθρωποι γι αυτήν, εννοούμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Αποτελεί αυτή δηλαδή ένα ενεργειακό κομμάτι μας που καθοδηγεί και επηρεάζει το υλικό μας σώμα, μέσα από τις ορμόνες που παράγονται και κυκλοφορούν εξ αιτίας της επίδρασής που έχει στον εγκέφαλο και τη καρδιά μας.

Το ονομάζω ενεργειακό κομμάτι, γιατί δεν έχει υλική υπόσταση, απ΄ όσο μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Τα συναισθήματά μας συνδέονται με την παραγωγή στο σώμα κάποιων μικρών ορμονών (τα ονομαζόμενα νευροπεπτίδια) αλλά δεν έχει αποδειχθεί αν η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα… Αν, δηλαδή, η παραγωγή αυτών των ορμονών δημιουργεί τα συναισθήματα ή αν τα συναισθήματα γίνονται αιτία να παραχθούν αυτές οι μικρές ορμόνες.

Ούτε για τις σκέψεις μας έχει βρεθεί απόδειξη ότι αυτές παράγονται στα κύτταρα του εγκεφάλου. Το ότι έχει καταγραφεί πως κάποια από αυτά διεγείρονται καθώς σκεπτόμαστε, δεν σημαίνει πως η διέγερσή τους είναι αυτή που δημιουργεί τη σκέψη. Μπορεί απλά τα νευρικά μας κύτταρα να διεγείρονται, λειτουργώντας σαν αντένες, επειδή προσλαμβάνουν και καταγράφουν κάποια σκέψη...

Δεν ξέρω αν κάποια στιγμή η επιστήμη θα μπορέσει να απαντήσει με βεβαιότητα σε αυτά τα ερωτήματα. Ο λόγος που αναφέρομαι εγώ σε αυτά είναι γιατί στην επαφή μου με ανθρώπους που παιδεύονται από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα και οδηγούνται εξ αιτίας τους σε νοσήματα, διαπιστώνω συνεχώς, πως ούτε η λογική (διάφορες ψυχολογικές μέθοδοι) ούτε τα φάρμακα (αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά) είναι ικανά να τους απαλλάξουν από τα συναισθήματα και τις σκέψεις που τους παιδεύουν. Βοηθούν, αλλά δεν θεραπεύουν…

Είναι αυτός ένας λόγος που με κάνει να πιστεύω πως αυτό το κομμάτι μας που ονομάζουμε ψυχή, είναι καθαρά ενεργειακό, δεν παράγεται μέσα στον εγκέφαλο, απλά προσλαμβάνει εκείνος τα μηνύματά της και τα μεταφέρει στον υπόλοιπο οργανισμό. Δεν μπορεί η ιατρική επιστήμη να παραβλέπει τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου (σκέψεις και συναισθήματα) που επηρεάζει άμεσα την υγεία του και να αντιμετωπίζει τα διάφορα νοσήματα μόνον φαρμακευτικά. 
Είναι αυτός ένας λόγος που με κάνει να πιστεύω επίσης, πως στην ιατρική πρέπει να προστεθεί οπωσδήποτε μάθημα που να εξηγεί την ενεργειακή φύση του ανθρώπου καθώς και μάθημα σωστής διαχείρισης του στρες, μια που όλα τα αρνητικά που κρύβει η ψυχή μας (συναισθήματα και σκέψεις) λειτουργούν σαν ερεθίσματα έναρξης της αντίδρασης του στρες στον εγκέφαλο και οι ορμόνες και φλεγμονώδεις ουσίες που παράγονται κατ΄ αυτή την αντίδραση, αν παραμείνουν για πολύ στο σώμα, αλλάζουν τη λειτουργία των γονιδίων και βλάπτουν όλα τα συστήματα του οργανισμού, οδηγώντας σε ασθένειες.

Θα εισακουστώ κάποτε άραγε;

Με αγάπη