Κύτταρα καθρέφτες και αυτισμός

Στον εγκέφαλό μας, έχουν ανακαλύψει σχετικά πρόσφατα οι επιστήμονες, ότι υπάρχουν κάποια νευρικά κύτταρα διαφορετικά από τα άλλα, τα οποία ονόμασαν «κύτταρα καθρέφτες». Αποτελούν αυτά έναν πληθυσμό νευρικών κυττάρων που κατασκηνώνει στα δύο πλάγια του εγκεφάλου. Έχουμε μιλήσει παλαιότερα και πάλι γι αυτά.

Τα κύτταρα καθρέφτες, είναι κύτταρα που μας κάνουν να βιώνουμε καταστάσεις στις οποίες δεν συμμετέχουμε, σαν να είμαστε και εμείς παρόντες σε αυτές, καθώς τις παρακολουθούμε. Είναι τα κύτταρα του εγκεφάλου μας που βοηθούν την κοινωνική μας ζωή και την σύνδεσή μας. Βλέπω κάποιον
να χαμογελάει, τα κύτταρα αυτά κάνουν τον εγκέφαλό μου να νιώθει πως χαμογελάω και εγώ. Βλέπω κάποιον να πάσχει, τα κύτταρα αυτά κάνουν τον εγκέφαλό μου να εκκρίνει τις ίδιες ορμόνες, σαν να πάσχω και εγώ…

Είναι με λίγα λόγια τα «κύτταρα καθρέφτες», τα κύτταρα του εγκεφάλου, που μας ενώνουν σε ένα σύνολο, αυτό της ανθρωπότητας, όσο και αν πιστεύει ο καθένας μας πως είναι ξεχωριστός. Δεν είναι βέβαια αυτά ο μόνος μηχανισμός που διαθέτει το υλικό μας σώμα για να μας θυμίζει ετούτη την ενότητα, υπάρχει και η καρδιά, όπως έχουμε πει πολλές φορές. Το μαγικό αυτό όργανο, το οποίο μας συνδέει, ενεργειακά, με τους υπόλοιπους ανθρώπους και ολόκληρη τη φύση, με το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο, το οποίο επηρεάζεται από τα συναισθήματά μας.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτά τα κύτταρα καθρέφτες, τα έχουν συσχετίσει εδώ και κάποια χρόνια νευροεπιστήμονες, όπως ο Marco Iacoboni, με τον αυτισμό. Όπως λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του, αυτά τα κύτταρα έχουν σχέση και με την κίνηση και με την ομιλία. Γι αυτό μία δική τους δυσλειτουργία, θα μπορούσε να εξηγήσει πολλά από τα συμπτώματα που παρουσιάζουν τα άτομα με αυτισμό, όπως η δυσκολία που παρουσιάζουν να αντιληφθούν την συναισθηματική κατάσταση κάποιου άλλου, καθώς και τα προβλήματα κίνησης και ομιλίας που παρουσιάζουν.

Οι έρευνες για τα αίτια του αυτισμού θα συνεχίζονται, ωστόσο εμείς καλό είναι να ξέρουμε πως με αυτά τα κύτταρα του εγκεφάλου μας βιώνουμε σαν πραγματικές, καταστάσεις που παρακολουθούμε από μακριά, ακόμη και αν αυτές είναι φανταστικές, όπως μία κινηματογραφική ταινία. Νιώθουμε παρόμοια συναισθήματα, σαν να παίρναμε μέρος και εμείς σε αυτές, αν και έρευνες έχουν δείξει πως τελικά αυτή η σύνδεση δεν κάνει κακό στη δική μας υγεία. Αντίθετα την ωφελεί...

Η επίδραση, όμως, που μπορεί να έχει η βία, που τόσο συχνά παρουσιάζεται στη τηλεόραση και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, στο κοινό, μέσω αυτών των κυττάρων μένει να ερευνηθεί. Όταν υπάρξουν νεότερα για το θέμα αυτό θα σας ενημερώσω και πάλι.

Με αγάπη