Το θέατρο της ζωής (απόψεις...)

Σκεφτήκατε ποτέ πως μπορεί η ζωή μας να μην είναι παρά μία θεατρική παράσταση καλά στημένη από εμάς τους ίδιους προκειμένου να κατανοήσουμε την
"Αλήθεια"  μας και την ενότητα με την "Πηγή" μας;

Σκεφτήκατε ποτέ πως τα πρόσωπα που έχετε γύρω σας και ταλαιπωρούνται για τον ένα ή άλλο λόγο ή σας ταλαιπωρούν με τον ένα ή άλλο τρόπο παίζουν ρόλους που εσείς τους έχετε αναθέσει προκειμένου να κατανοήσετε τα πιο πάνω;

Μία τέτοια αναλαμπή σκέψης… είχα πριν λίγες ημέρες, που αφορούσε τη σχέση μου με το παιδί μου  και για άλλη μια φορά συνειδητοποίησα το μεγαλείο αυτού του τόσο πολύπλοκου θαύματος που ονομάζουμε «ζωή»…

Όσο πιο πολύ το συνειδητοποιεί κάποιος, τόσο μεγαλύτερη η ευθύνη που αισθάνεται για τον «εαυτό» και τους γύρω του.

Επιλέγουμε τους ρόλους των ατόμων που συναναστρεφόμαστε… Μα φυσικά, έχουν κάνει και εκείνοι τις αντίστοιχες επιλογές τους. Δεν γίνεται τίποτα χωρίς την ατομική βούληση… Οι ρόλοι συμφωνούνται, γι αυτό και παίζονται τόσο φυσικά. Ο καθένας μέσα από αυτή την διασύνδεση βιώνει το δικό του μάθημα και παίρνει αυτό που χρειάζεται για να προχωρήσει σε κάποιο επόμενο επίπεδο επίγνωσης… Ταλαίπωροι και ταλαιπωρούμενοι δεν είναι παρά ρόλοι που επιλέγουμε για την πνευματική μας πρόοδο !

Η κατανόηση των πιο πάνω, λύνει τα μάγια…  τελειώνουν οι ταλαιπωρίες και αρχίζουν τα θαύματα…

Τι δύναμη και τούτη η ανθρώπινη, χάρη στην ανάπτυξη του νου!!! 

Με την κατανόηση και την ανάληψη της ευθύνης για ότι μας συμβαίνει και μόνον, μπορούμε οι  άνθρωποι να βιώσουμε «θαύματα»!!! 

Να λύσουμε τα δεσμά όσων κρατάμε γύρω μας και παιδεύουμε ή μας παιδεύουν με τον ένα τρόπο ή τον άλλο και να κινηθούμε όλοι προς ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, όπου μια ζωή διαφορετική θα μας περιμένει με άλλους ρόλους και άλλη εκπαίδευση…

Θεέ μου πόσο μαγικός είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αγκαλιά σου !!!