Περί... πίστης

Γεια σας φίλες και φίλοι

Το θέμα της πίστης αποτελεί για πολλούς «κόκκινο πανί». Πολλοί την έχουν  συνδέσει με τις θρησκείες και την θεωρούν κάτι οπισθοδρομικό που εμποδίζει την πρόοδο και τη δημιουργικότητα.

Και όμως… Η πίστη αποτελεί σπουδαίο στήριγμα ζωής και βάση της υγείας, της προόδου και της δημιουργικότητας.

Όχι όμως αυτή η πίστη που όλες οι θρησκείες έχουν φροντίσει να διδάξουν, μέχρι τώρα. Η πίστη, δηλαδή, σε έναν εξωτερικό Θεό τιμωρό, τον οποίο ο άνθρωπος πρέπει να
υπακούει για να κερδίσει τον παράδεισο σε μιαν άλλη ζωή…

Η πίστη που στηρίζει ψυχικά και βοηθάει τον άνθρωπο να έχει υγεία, να προοδεύει και να πετύχει ότι επιθυμεί σε αυτήν εδώ τη ζωή, είναι η πίστη πως η δημιουργική συμπαντική δύναμη (όποιο όνομα και αν της δώσει κάποιος, «φύση», «Θεός», ή ότι άλλο) βρίσκεται μέσα στην ύλη που η ίδια έχει δημιουργήσει και μέσα από αυτή την ύλη συνεχίζει να δημιουργεί. ("πανταχού παρών και τα πάντα πληρών"...)

Το έργο της δημιουργίας δεν είναι στατικό. Είναι συνεχώς εξελίξιμο … Στην ουσία, δηλαδή, τόσο εμείς οι άνθρωποι, όσο και κάθε ζωντανός οργανισμός, αποτελούμε το πινέλο, ή το εργαλείο, αν θέλετε, με το οποίο η δύναμη που μας δημιούργησε συνεχίζει να δημιουργεί μέσα από εμάς.

Είμαστε, δηλαδή, συνδημιουργοί της ζωής μας!

Και εδώ η πίστη παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο, μειώνοντας τις ταλαιπωρίες μας, γιατί οδηγεί στην αποδοχή και την ανεκτικότητα, μειώνοντας, έτσι, το ψυχικό στρες που οι διάφορες αντιξοότητες της ζωής δημιουργούν. Αυτή η έλλειψη ψυχικού στρες βοηθάει τόσο την υγεία όσο και την δημιουργική δύναμη που κρύβεται μέσα στον καθένα μας, αφήνοντάς την ελεύθερη να εκπληρώσει μέσα από εμάς τον σκοπό για τον οποίο μας δημιούργησε... Έτσι τα βήματά μας στη ζωή γίνονται πολύ πιο εύκολα και η εκπλήρωση των επιθυμιών μας πολύ πιο γρήγορη και ανώδυνη.

Η πίστη ότι είμαστε συνδημιουργοί και όχι μόνοι δημιουργοί της ζωής μας οδηγεί τον άνθρωπο σε στοχασμό και  φιλοσοφική αναζήτηση των αιτίων που κρύβονται πίσω από τις καταστάσεις που βιώνει. Τις βλέπει και τις αναλύει με άλλο μάτι… με λιγότερο φόβο, άγχος και εγωϊσμό.

Αυτή η πίστη της συνδημιουργίας κρύβεται και πίσω από τα λόγια του Νίτσε που στον «Ζαρατούστρα»  του έγραψε : Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, αλλά δεν είναι ελεύθερος να θέλει ότι θέλει…

Μπορούμε να το συζητήσουμε το θέμα, εάν το επιθυμείτε, γράφοντας τις απόψεις σας κάτω από αυτό εδώ το άρθρο

Με αγάπη