Που οδηγεί η παραμέληση των παιδιών (78)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το ότι η κακοποίηση των παιδιών (σεξουαλική, ψυχική κ.λπ) οδηγεί σε διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας του εγκεφάλου, με επιπτώσεις στην ικανότητα τόσο την νευροψυχολογική όσο και την νευρογνωστική στην ενήλικη ζωή του ατόμου, είναι κάτι απόλυτα παραδεκτό από τις διάφορες επιστήμες.

Αυτό που έχει βρεθεί είναι πως
οι διάφορες περιοχές του εγκεφάλου είναι ευαίσθητες στην κάθε είδους κακοποίηση των παιδιών, σε διαφορετικές περιόδους της ζωής. Έτσι, άλλα τμήματα του εγκεφάλου επηρεάζονται λειτουργικά όταν η κακοποίηση συμβεί αμέσως μετά την γέννηση και άλλα αργότερα. Αυτό είναι αντικείμενο μελέτης πολλών ερευνητών στις μέρες μας.

Το γεγονός όμως παραμένει, πως η κάθε είδους κακοποίηση (η απόρριψη ή η παραμέληση αποτελούν και αυτές κακοποίηση, μην το ξεχνάμε) επιδρά στον εγκέφαλο και βλάπτει  την αρμονική του λειτουργία, με επιπτώσεις στην ενήλικη ζωή του ατόμου. Τα αποτελέσματα της παιδικής κακοποίησης εξαρτώνται από την κληρονομικότητα, την ένταση και τη συχνότητα των στρεσογόνων ερεθισμάτων, αλλά και τον χρόνο που αυτά συμβαίνουν στη παιδική ζωή.

Η σοβαρή παραμέληση όμως στα πρώτα χρόνια της παιδικής ζωής, έχει αποδειχθεί πως οδηγεί σε μικρότερο εγκέφαλο, με αύξηση των κοιλιών και μείωση του πάχους του φλοιού του εγκεφάλου, πράγμα που οδηγεί τόσο σε καθυστέρηση ανάπτυξης, όσο και σε διαταραχές, συναισθηματικές, συμπεριφορικές, γνωστικές και κοινωνικές.

Η εποχή μας με την προηγμένη τεχνολογία έχει αυξήσει τα στρες της ζωής, έχει κάνει πολύ πιο αγχώδεις τους γονείς, οι περισσότερες μητέρες εργάζονται σκληρά για να επιβιώσουν και τελικά ο χρόνος που διατίθεται για την ανατροφή των παιδιών δεν είναι ούτε αρκετός ούτε ουσιαστικός. 

Η παραμέληση, όμως, των παιδιών και των αναγκών τους σε αγάπη και φροντίδα, οδηγεί σε επιδράσεις στον εγκέφαλο που τον καθιστούν περισσότερο ευάλωτο στα στρες της ζωής, με αποτέλεσμα την αύξηση όχι μόνον των ασθενειών (παρά την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης) αλλά και της επιθετικότητας και της βίας γενικότερα στον κόσμο.

Το θέμα είναι σημαντικό και πρέπει η κοινωνία και η πολιτεία να το αντιμετωπίσουν με την πρέπουσα σοβαρότητα.

Με αγάπη  

Πηγές : http://neuro.psychiatryonline.org/doi/10.1176/jnp.2008.20.3.292

http://www.sakkyndig.com/psykologi/artvit/perry1997.pdf

http://link.springer.com/article/10.1023/A:1016557824657#page-2

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16047934