Ποια είναι η αιτία των πολέμων; (50)

Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε πως οι πόλεμοι οφείλονται σε οικονομικούς λόγους. Για να διασφαλιστούν πρώτες ύλες (π.χ. υδρογονάνθρακες) ή για να βοηθηθούν οικονομικά οι πολεμικές βιομηχανίες καταναλώνοντας όπλα κ.λπ

Ο πόλεμος είναι όμως συνυφασμένος με την ζωή. Σκεφθείτε, μόνον, πόσα σπερματοζωάρια σκοτώνονται στον πόλεμο για τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου μέσα στη μήτρα ενός ζώου, κάθε φορά που πρόκειται να
δημιουργηθεί μία νέα ζωή!
Στα ζώα, βέβαια, που δεν έχουν έναν εξελιγμένο εγκέφαλο, που κάνει σκέψεις και συνειρμούς, το πρόβλημα είναι πολύ περιορισμένο.

Στον άνθρωπο όμως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο χειρότερα, γιατί αυτός με την "λογική" που τον διακρίνει, χρησιμοποιεί αυτό το ένστικτο που κρύβεται μέσα του για να αυξήσει τη δύναμή του και τα οφέλη της.
Το κακό είναι πως εξ αιτίας αυτής της ανθρώπινης λογικής, οι πόλεμοι και οι καταστροφές που οι άνθρωποι δημιουργούν στη γη, ανανεώνονται συνεχώς σε ένα φαύλο κύκλο βίας και πόνου, που έχει μετατρέψει σε κόλαση τη γη. 
Και όμως...
Αυτή η ανθρώπινη λογική, θα έπρεπε να είναι αυτή που θα σώσει τη γη και θα βγάλει την ανθρωπότητα από αυτό το συνεχές καταστροφικό παιχνίδι. Μέχρι τώρα, δυστυχώς, δεν έχει καταφέρει να πετύχει κάτι τέτοιο ο άνθρωπος. 
Στην εποχή μας, όμως, η ελπίδα για μια τέτοια αλλαγή στην ανθρώπινη συμπεριφορά, όλο και μεγαλώνει, στηριγμένη στις ανακαλύψεις της καινούργιας φυσικής, της κβαντικής. 

Τώρα ξέρουμε πια με βεβαιότητα πως...
Οι άνθρωποι ζούμε την πραγματικότητα που εμείς δημιουργούμε. 
Η κβαντική φυσική με εκείνο το απίστευτο για τη λογική μας πείραμα της διπλής σχισμής, έχει δείξει πως η ύλη δημιουργείται, όταν υπάρχει εστιασμένη κάπου η προσοχή του παρατηρητή. Χωρίς αυτή την προσοχή ενός παρατηρητή, ύλη δεν υπάρχει. Τα πάντα είναι ενέργεια...

Όπου εστιάζουμε την προσοχή μας, λοιπόν, εκεί δημιουργείται ύλη και καταστάσεις που απορρέουν από αυτήν. 

Οι σκέψεις αυτές  γεννήθηκαν στον νου μου βλέποντας τις φωτογραφίες από τα τραγικά ναυάγια με τους μετανάστες που διασχίζουν την Μεσόγειο αυτόν τον καιρό. Οι εικόνες, μαζί με αυτές των καταστροφικών πολέμων στις χώρες της Μέσης Ανατολής, σπέρνουν φόβο και πανικό μαζί με τον ψυχικό πόνο που δημιουργούν. Οι άνθρωποι φοβισμένοι έχουν στραμμένη τη προσοχή τους στις καταστροφές και τον πόνο και έχοντας εκεί την προσοχή τους, μόνον πόνο και καταστροφές μπορούν και οι ίδιοι να υλοποιούν… Αναπτύσσεται  όλο και περισσότερο, έτσι, ο ρατσισμός και η βία και το κακό διαιωνίζεται…

Πόσοι είναι ικανοί να το καταλάβουν αυτό και να κάνουν την υπέρβαση; Να σπάσουν τον φαύλο κύκλο αυτής της μιζέριας;
Μέσα σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση, πόσοι μπορούν να σκέφτονται με ηρεμία την συμπόνια, την αγάπη και την ενότητα της ανθρωπότητας, ώστε να δημιουργήσουν μια καλύτερη γύρω τους πραγματικότητα; Πόσοι μπορούν ακόμη να βλέπουν την ομορφιά στο μεγαλείο της φύσης, ώστε να νιώθουν την ασφάλεια και την ηρεμία που αυτή χαρίζει;
Δεν θα έπρεπε αυτά να διδαχθούν στα σχολεία; δεν θα έπρεπε να εκπαιδευτούν προς αυτή την κατεύθυνση οι άνθρωποι από νωρίς;

Νομίζω πως πρέπει να αρχίσουμε να αλλάζουμε λίγο την σκέψη μας, προς την κατεύθυνση αυτή. Να προσπαθήσουμε να κάνουμε την υπέρβαση. Την έχουμε σαν άνθρωποι αυτήν την ικανότητα. 
Δεν την έχουμε καλλιεργήσει, γιατί έχουμε ξεγελαστεί από τον όφη… έχουμε φάει το μήλο της γνώσης του καλού και του κακού… Νομίζουμε πως όλα τα καταλαβαίνουμε με την λογική μιας. 

Με αυτήν  κυβερνήτη μας, όμως,  επιτρέπουμε σε κάποιους να παίζουν μαζί μας, σαν να είμαστε τραπουλόχαρτα. Σε κάποιους που γνωρίζουν πολύ καλά την τεράστια δύναμη της ανθρώπινης υπόστασης που είναι κρυμμένη εκεί που τελειώνει η λογική … και γι αυτό κρατούν την παιδεία σε τόσο χαμηλό επίπεδο, ώστε να παραμένουν οι άνθρωποι ανήμποροι να αντιδράσουν και εύκολοι σε χειραγώγηση. Σε αυτούς που τα συμφέροντά τους βρίσκονται  στον ανθρώπινο πόνο και την εξαθλίωση.

Ας ξυπνήσουμε επιτέλους!