Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική (25)

Όραμα του 21ου αιώνα: μία ενοποιημένη επιστήμη υγείας

Τα δύο σκέλη της υγείας «σωματική» και «ψυχική» που τόσα χρόνια χώριζαν τους θεραπευτές σε γιατρούς, ψυχολόγους, ενεργειακούς θεραπευτές κ.λπ. στην εποχή μας γίνονται ένα : «ΥΓΕΙΑ»

Γιατί το σώμα και η ψυχή, όπως αποδεικνύεται από τις νεότερες έρευνες είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και επηρεάζουν το ένα το άλλο τόσο, που δεν γίνεται να αντιμετωπίζονται χωριστά. Αυτό ήταν το λάθος της επιστήμης μέχρι τώρα. Το ότι αντιμετώπιζε τα πράγματα ξεχωριστά, χωρίς να παίρνει υπ’ όψιν της τις αλληλοεπιδράσεις τους.

Ο κατακερματισμός της επιστήμης σε τομείς, είναι χρήσιμος για την έρευνα σε βάθος, χρειάζεται όμως παράλληλα και έρευνα που θα ελέγχει συνολικά αυτά τα νεότερα δεδομένα και το πώς αυτά αλληλοεπιδρώντας επηρεάζουν τη ζωή. Πράγμα που σπάνια γίνεται μέχρι σήμερα, και η αιτία είναι όπως πάντα, ο ανθρώπινος εγωισμός, και η αγάπη για το χρήμα, δυστυχώς.

Ωστόσο όσον αφορά την υγεία, γίνονται θετικά βήματα στην εποχή μας. Όπως και ο πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρίας Ψυχολογίας ανέφερε σε παλαιότερο άρθρο του, η τάση πρέπει να είναι η ενοποίηση των επιστημών υγείας προς την Θετική Υγεία συνολικά, και η κατάργηση του διαχωρισμού της υγείας σε σωματική και ψυχική. Το γιατί, στηρίζεται στα νεότερα δεδομένα των ερευνών, και θα αναλυθεί αμέσως πιο κάτω.

Μετά την πρόοδο της μοριακής βιολογίας, είναι πια παραδεκτό, όπως και ο πολύ γνωστός βιολόγος Bruce Lipton αναφέρει, πως τα αίτια όλων σχεδόν των ασθενειών (95%) είναι τα στρες της ζωής. 

Η έννοια του στρες είναι πολύ πλατύτερη από αυτή που ο πολύς κόσμος θεωρεί. Στρες δεν είναι μόνον το άγχος, αλλά κάθε τι που διαταράσσει την ισορροπία του οργανισμού. Έτσι τα αίτια του στρες μπορεί να είναι εξωγενή (ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, χημικά στις τροφές και στην ατμόσφαιρα, δυνατοί θόρυβοι κ.λπ.) αλλά και ενδογενή (ψυχικό στρες, δηλαδή αρνητικά συναισθήματα).

Όλα τα πιο πάνω αίτια, αποδιοργανώνουν την ισορροπία του οργανισμού, δημιουργούν φόβο στον εγκέφαλο (ένστικτο αυτοσυντήρησης) και οδηγούν σε παραγωγή ορμονών (αδρεναλίνης και κορτιζόνης) για την ενδυνάμωση του σώματος ώστε να μπορεί να παλέψει αυτό με τον εχθρό ή να το βάλει στα πόδια. Παράλληλα, τα κύτταρα παράγουν κάποια μόρια που λέγονται ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, που λειτουργούν και αυτά σαν όπλα κατά του εχθρού, όταν αυτός είναι μικρός και έχει μπει μέσα στο σώμα (μικρόβια κ.λπ).   

Τα όπλα αυτά του οργανισμού, (ορμόνες και ελεύθερες ρίζες), όταν τα στρες δεν είναι μικρόβια ή άγρια θηρία με τα οποία μπορεί κανείς να παλέψει ή να τρέξει να γλυτώσει, όπως συνέβαινε με τους πρώτους ανθρώπους της γης, είναι ανίκανα να αντιμετωπίσουν τα καινούργια στρες με τα οποία βομβαρδίζει τον οργανισμό μας καθημερινά ο πολιτισμός μας. Δεν καταναλώνονται λοιπόν, μεταβολιζόμενα κατά τη διάρκεια κάποιας μυϊκής λειτουργίας, ή  νικώντας κάποιο μικρόβιο, και παραμένουν  στο σώμα μας, δημιουργώντας βλάβες στα όργανά μας. Αυτή είναι η αιτία σχεδόν όλων των ασθενειών.

Γιατί τώρα γνωρίζουμε (με τις έρευνες της καινούργιας επιστήμης, της επιγενετικής) πως τα γονίδιά μας, επηρεάζονται από το περιβάλλον των κυττάρων και αλλάζουν τη λειτουργία τους, χωρίς να αλλάζει η χημική τους σύσταση. Η αλλαγή αυτή της λειτουργίας των γονιδίων μπορεί να είναι είτε για το καλό (αυτόματη θεραπεία κάποιας νόσου) είτε για το κακό του οργανισμού (εμφάνιση κάποιας νόσου), ανάλογα με τις αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον των κυττάρων. 

Τόσο τα εξωγενή όσο και τα ενδογενή στρες επηρεάζουν αρνητικά αυτό το περιβάλλον οδηγώντας τα γονίδια στην πρόκληση κάποιας νόσου, ενώ η σωστή αντιμετώπισή τους είναι ικανή να αντιστρέψει νοσήματα, κάνοντας και πάλι φυσιολογική την λειτουργία των γονιδίων. 

Οι αυτόματες ιάσεις νοσημάτων που θεωρούσαμε μέχρι πρόσφατα ανίατα (όπως ο καρκίνος, τα αυτοάνοσα κ.λπ)), δεν πρέπει να θεωρούνται λοιπόν θαύματα. Είναι απλά αποτέλεσμα αλλαγής της λειτουργίας των γονιδίων, από την βελτίωση του περιβάλλοντος των κυττάρων του ασθενούς, λόγω καλύτερης αντιμετώπισης των στρες της ζωής.

Έχει σημασία να προσθέσει εδώ κανείς όμως, πως ανάμεσα σε όλα τα στρες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στην εποχή μας, εκείνα που έχουν την μεγαλύτερη σημασία στην πρόκληση κάποιας ασθένειας, είναι τα ενδογενή στρες. Τα αρνητικά μας συναισθήματα δηλαδή. Οι λόγοι είναι αρκετοί, όπως θα αναφερθούν πιο κάτω:

1.  Αυτά δεν είναι εύκολο να τα αποφύγει κανείς
2.  Λειτουργούν σαν στρες, οδηγώντας τον οργανισμό στην παραγωγή αδρεναλίνης και κορτιζόνης καθώς και ελευθέρων ριζών οξυγόνου.
3.  Συνδυάζονται με την κυκλοφορία στο αίμα κάποιων μικρών πρωτεϊνών (νευροπεπτίδια) οι οποίες κλειδώνουν σε ειδικές θέσεις (υποδοχείς) που υπάρχουν επάνω σε διάφορα κύτταρα και αλλάζουν την λειτουργία των κυττάρων αυτών και των γονιδίων που υπάρχουν μέσα στον πυρήνα τους.
4.  Διαταράσσουν την αρμονική λειτουργία της καρδιάς μας, επηρεάζοντας (χαλούν την συνοχή -ή αρμονία- του)  το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που αυτή δημιουργεί γύρω της, και το οποίο επηρεάζει όλες τις ενέργειες του σώματος. Η ενεργειακή αυτή διαταραχή οδηγεί και πάλι σε νόσο, γιατί τώρα πια ξέρουμε πως κάθε μόριο και άτομο που αποτελεί το σώμα μας δεν είναι παρά ένας κόμβος ενέργειας.

Η σωστή λοιπόν αντιμετώπιση των συναισθημάτων αλλά και γενικότερα των στρες της ζωής, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο βιβλίο μου με τον τίτλο «Πώς να νικήσετε το στρες» Εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ αλλά και σε αυτή την ιστοσελίδα , είναι απαραίτητη για να έχει κανείς καλή υγεία.