Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/ συζητήσεις (2)

Είναι οι «βασανιστές» μας δάσκαλοι, όπως συνηθίζεται να λέγεται στις διάφορες πνευματικές διδασκαλίες;

Αυτό ήταν το θέμα μιας ακόμη συζήτησης που κάναμε στην ομάδα που κάνει μαζί μου ασκήσεις χαλάρωσης και διαχείρισης συναισθημάτων, εδώ στην Κέρκυρα. 

Είναι βέβαια ένα ερώτημα αυτό που έχει συζητηθεί με διάφορους τρόπους, από πολλούς. 

Με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να πει κανείς πως και οι ταλαιπωρίες της ζωής είναι μαθήματα. 

Πώς όμως μπορεί να το δεχθεί αυτό ένα πρακτικό μυαλό που δεν πιστεύει στην ύπαρξη πνευματικότητας, ψυχής, προηγούμενης ζωής, μετενσάρκωσης κ.λπ.;

Για αρχή, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως τα πιο πάνω δεν αναφέρονται τόσο στην σωματική ταλαιπωρία, αλλά κυρίως στην ψυχική, αν και αυτά τα δύο ταυτίζονται. 

Και ας έρθουμε τώρα στο ερώτημα. Πώς μπορεί κάποιος που μας ταλαιπωρεί ψυχικά να γίνει δάσκαλός μας; 

Όπως παλαιότερα σε κουβέντα μας είχαμε πει, ο καθένας δρα και πράττει σύμφωνα με τις δικές του εμπειρίες και παθήματα. Μία άσχημη αντίδραση κάποιου απέναντί μας, οφείλεται σε καταχωρημένες στο δικό του υποσυνείδητο καταγραφές (το εκπαιδευτικό βίντεο με τον τίτλο   «υποσυνείδητο και RAS” θα σας βοηθήσει να το καταλάβετε αυτό, Κάντε κλικ εδώ). Φέρεται έτσι, επειδή αυτή την αντίδραση στο συγκεκριμένο ερέθισμα έχει μάθει ο εγκέφαλός του να κάνει από τα παιδικά του, ίσως, χρόνια.

Θυμάστε εκείνη την καταπληκτική «συμφωνία» ζωής που είχαμε συζητήσει παλαιότερα (κλικ εδώ για να ξαναδείτε την κουβέντα μας) που λέει «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά», από το βιβλίο «οι τέσσερες συμφωνίες»;

Σε αυτό ακριβώς το θέμα αναφέρεται. Ότι κάνει κάποιος και μας βλάπτει, δεν το κάνει για εμάς, το κάνει γιατί έτσι έχει μάθει, δυστυχώς ο εγκέφαλός του να λειτουργεί. 

Δεν πρέπει επομένως να παίρνουμε τίποτα προσωπικά. Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι αυτό.

Το επόμενο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι πως αυτό που μας ενοχλεί στην συμπεριφορά του άλλου απέναντί μας, είναι το συναίσθημα που αυτή η συμπεριφορά μας προκαλεί. 

Θα μπορούσαμε δηλαδή να νιώσουμε ένα διαφορετικό συναίσθημα; θα με ρωτήσετε. 

Και βέβαια. Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης. Το ίδιο πράγμα που εμένα ενοχλεί, κάποιον άλλο μπορεί να τον αφήνει αδιάφορο. Έτσι δεν είναι;

Αν επομένως κατανοήσουμε πως η άσχημη αντίδραση κάποιου απέναντί μας δεν έχει στην ουσία τίποτα το προσωπικό, αλλά είναι ένα δικό του άλυτο πρόβλημα, μπορούμε με την άσκηση να καταφέρουμε να μην νιώθουμε το άσχημο συναίσθημα που αυτή η συμπεριφορά μας προκαλεί. Να αλλάξουμε την αντίληψή μας για αυτή την συμπεριφορά, Θα μπορούσε  αυτή αντί να μας προκαλεί θυμό, να μας γεμίζει συμπόνια για το άτομο αυτό που κουβαλάει τόσα  άλυτα προβλήματα στη ψυχή του. Όσο και αν αυτό μπορεί να σας φαίνεται απίθανο, μπορεί με την άσκηση, η αντίληψή μας να αλλάξει τόσο που όχι απλά να το συμπονάμε αλλά ακόμη και να το αγαπήσουμε το άτομο αυτό, νιώθοντας πως αυτό υποφέρει και γι αυτό προσπαθεί να κάνει και εμάς να υποφέρουμε. Και μπορεί μάλιστα αντί να θέλουμε να το εκδικηθούμε με τον ίδιο τρόπο (όπως γίνεται συνήθως) να προσπαθήσουμε να το βοηθήσουμε να ξεπεράσει τα προβλήματά του.

Μέσα από αυτή την διαδικασία που μόλις σας περιέγραψα,γίνεται πιστεύω απόλυτα κατανοητό το πώς τα άτομα που μας παιδεύουν λειτουργούν σαν δάσκαλοί μας. Μας βοηθούν να αλλάξουμε αντιλήψεις, μας μαθαίνουν να κατανοούμε, να αγαπούμε, να ανεβαίνουμε δηλαδή πνευματικά. 
Μόνον που αυτό γίνεται εάν εμείς είμαστε συνειδητοποιημένοι. Εάν εμείς είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε και θέλουμε να το προσπαθήσουμε.

Τι θα λέγατε αν αρχίζατε να το προσπαθείτε; Σας βεβαιώνω πως θα άλλαζε η ζωή σας και θα βελτιωνόταν πολύ η υγεία σας. Γιατί όπως πολλές φορές έχουμε πει, τα θετικά συναισθήματα, σε αντίθεση με τα αρνητικά, ομαλοποιούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μας και μαζί με αυτό όλες τις ενέργειες του σώματος, χαρίζοντάς μας υγεία και ευκολότερη ζωή μέσα στο ενεργειακό πεδίο του σύμπαντος. (το αντίστοιχο εκπαιδευτικό βίντεο μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ εδώ ή στην σελίδα των εκπαιδευτικών βίντεο του ιστοτόπου.

Η πνευματική μας άνοδος δηλαδή είναι ταυτόσημη με υγεία και ευημερία, κατά μία απόλυτα επιστημονική πλέον άποψη.
Και κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα λόγια του Ιησού της χριστιανοσύνης, που μας προτρέπει να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο εάν κάποιος μας χτυπήσει, έχουν και αυτά, ακριβώς την ίδια σημασία, όπως και η συγχώρεση που ζητούσε  ο ίδιος για τους βασανιστές του από τον Πατέρα του επάνω στον σταυρό.

Σας το έχω ξαναπεί πολλές φορές, πως στην εποχή μας τα όρια μεταξύ φιλοσοφίας, επιστήμης κα θρησκείας έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και λιγότερο σαφή...

Με αγάπη