Ερασιτέχνης κηπουρός/Λαχανόκηπος (17)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μπήκε  ο Οκτώβρης για τα καλά,  αλλά μόλις τώρα άρχισε να βρέχει στο νησί μας.  Έτσι μπορούσα μέχρι πρόσφατα να ασκούμαι αρκετά ακόμη τόσο στον κήπο, ξεχορταριάζοντας και σκαλίζοντας τα παρτέρια, όσο και στη θάλασσα, όπου συνέχισα να κολυμπάω μέχρι πριν από λίγες ημέρες. Είμαστε πραγματικά πολύ τυχεροί όσοι ζούμε κοντά της….

Στον λαχανόκηπο έσπειρα πριν λίγες ημέρες  ρόκα, σπανάκι, αντίδια και σέσκουλα,  φύτεψα κρεμμυδάκια και μαρουλάκια, ενώ σκεπτόμουν αυτή την εβδομάδα να αραιώσω τις αγκινάρες μου που άρχισαν να βγάζουν τα καινούργια τους φύλλα. Με πρόλαβαν όμως οι βροχές. Να δούμε τώρα πότε θα σταματήσουν...

Στον λουλουδόκηπο φύτεψα αυτόν τον καιρό λίγους καινούργιος βολβούς από τουλίπες, γιατί δεν ευδοκιμούν πολύ στον κήπο μου αυτά τα λουλούδια. Μετά την δεύτερη χρονιά άνθισης, εξαφανίζονται και γι αυτό πρέπει να τα ανανεώνω τακτικά.  Αντίθετα με τα μανουσάκια, τους νάρκισσους και τα άγρια ζουμπούλια, που κάθε χρόνο με τιμούν με την επανεμφάνισή τους την άνοιξη και γεμίζουν τον κήπο με την μαγική τους μυρωδιά, χωρίς να χρειάζεται να τα ανανεώνω κάθε φθινόπωρο.

Επάνω από το γαλάζιο πλουμπάγκο που βρίσκεται κοντά σε μία πέργκολα του κήπου, έκαναν την φθινοπωρινή εμφάνισή τους αυτές τις μέρες τα εκπληκτικά μπλε λουλουδένια τσαμπιά  αυτού του θάμνου που σας έχω ξαναφωτογραφίσει όταν ήταν στην ανοιξιάτικη ανθοφορία του και που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του.  (φωτ. επάνω αριστερά). Είναι πολύ εντυπωσιακό φυτό και πολύ εύκολο στη συντήρηση και τον πολλαπλασιασμό του. Σας το φωτογράφισα και από κοντά σε μιαν άλλη γωνιά του κήπου, ώστε να δείξετε αν θέλετε μία φωτογραφία του στο κατάστημα που προμηθεύεστε φυτά για να σας το φέρουν αν το επιθυμείτε.  Μπορείτε να το ανεβάσετε σε πέργκολες ή να το κουρεύετε ώστε να μένει ένας ψηλός θάμνος. Συνδυάζεται πολύ όμορφα   όπως βλέπετε τόσο με το γαλάζιο πλουμπάγκο που βρίκσεται από κάτω του, όσο και με τον ροζ ιβίσκο που έχω διαμορφώσει σε μικρό δέντρο ακριβώς δίπλα του. (φωτ. κάτω αριστερά)

Προτιμάω τις παστέλ αποχρώσεις στο κήπο, όπως θα έχετε παρατηρήσει. Είναι θέμα γούστου τα χρώματα που επιλέγει κανείς, όμως οι αποχρώσεις αυτές δημιουργούν μία γαλήνια ήρεμη ατμόσφαιρα  τριγύρω που ξεκουράζει και το μάτι και την ψυχή.
Κάθε εποχή βέβαια, έχει την ομορφιά της στον κήπο. Το φθινόπωρο όμως, σου  δημιουργεί μια τόσο γλυκιά αίσθηση που σε κάνει να μη θέλεις να μπεις μέσα στο σπίτι. Ίσως γιατί ξέρεις πως σε λίγο καιρό τα καταπράσινα ακόμη κλαδιά θα μείνουν γυμνά,  η πολυχρωμία των λουλουδιών γύρω σου θα είναι παρελθόν, τα πουλιά δεν θα τιτιβίζουν χαρούμενα τριγύρω  και εσύ θα περιμένεις την επόμενη άνοιξη, κοιτάζοντας περιοδικά κήπου και καταλόγους  σπόρων και φυτών κλεισμένος  ή κλεισμένη πίσω από μία τζαμόπορτα που σε προφυλάσσει από το κρύο.
Ακόμη και αν σε χωρίζει ένα τζάμι απο αυτόν όμως, ο κήπος εξεκολουθεί να σου δίνει μηνύματα αισιοδοξίας και χαράς. Σου ζεσταίνει την καρδιά γιατί σου θυμίζει συνεχώς την άνοιξη που πρόκειται να έρθει... Και αυτό αυτόματα στο νου σου δρα χαλαρωτικά, συσχετίζοντας αυτή την αναμονή με την αναμονή ενός καλύτερου αύριο γενικότερα στη ζωή, που είναι βέβαιο πως θα έρθει, αφού όπως οι εποχές, τίποτα δεν μένει ίδιο για πολύ και σε αυτή. Χαρές και λύπες πάντα εναλλάσσονται σε ένα παιχνίδι δίχως τέλος...
Με αγάπη