Ερασιτέχνης κηπουρός/Διακ.φυλ. (6)

Γεια σας φίλοι μου

Μία-μία οι γωνιές του κήπου μου, αρχίζουν να αποκτούν χρωματικό ενδιαφέρον, καθώς οι βροχές στο νησί μας αρχίζουν να υποχωρούν και ο ήλιος ζεσταίνει και φωτίζει με αγάπη τα πάντα.

Οι κίτρινες μαργαρίτες μου, που δεν έπαψαν να ανθίζουν όλο τον χειμώνα, από την μία μεριά συνδυάζονται τώρα με το κίτρινο γιασεμί που άρχισε να ανθίζει αρκετά πιο πίσω τους, επάνω στη μάντρα (συμφωνία του κίτρινου!...) ενώ από την άλλη τους μεριά κάνουν αντίθεση με τη φωτίνια που τα καινούργια της κόκκινα φυλλαράκια την κάνουν να θυμίζει "φλεγόμενη βάτο", όπως σας έχω ξαναπεί.

Να πληροφορήσω εδώ κάποιους φίλους ή φίλες που έχουν ρωτήσει κατά καιρούς πότε κλαδεύεται η φωτίνια, πως και αυτή όπως όλοι οι θάμνοι που ανθίζουν την άνοιξη, κλαδεύεται στο τέλος του χειμώνα, πριν δηλαδή αρχίσει να βγάζει τα καινούργια της φύλλα. Θυμάμαι πως σας το έχω ξαναπεί αυτό, αλλά δεν πειράζει. Ελπίζω μόνον να μη σας κουράζω με τις επαναλήψεις μου.

Στις πιο σκιερές μεριές του κήπου τώρα, άρχισαν να ανθίζουν και πάλι  οι πορτοκαλλιές κλίβιες. Όπως βλέπετε σε αυτή τη μεριά του κήπου που ο ήλιος την βλέπει για πολύ λίγη ώρα νωρίς το πρωί, έχω βάλει φυτά που προκόβουν σε σκιά, όπως τα φυλλόδενδρα με τα μεγάλα σχιστά φύλλα τους και η αουκούμπια, φυτό που φωτίζει το χώρο χάρις στις κίτρινες κηλίδες που το φως του ήλιου κάνει στα φύλλα της, όταν πέσει έστω και για λίγο επάνω τους. Στο βάθος πάνω από το πηγάδι, διακρίνεται ένα ριγχόσπερμο γιασεμί που σκαρφαλώνει επάνω στον κορμό της αμυγδαλιάς για να λιαστεί. Δεν έχει ανθίσει ακόμη.

Σε άλλο σκιερό σημείο του κήπου, έχω βάλει επάνω στον πράσινο φράχτη που χωρίζει τον κήπο από τον δρόμο, μερικά κρεμαστά καλάθια συρμάτινα, με φτέρες μέσα τους. Νομίζω πως έτσι όπως κρέμονται οι φτέρες ανάλαφρες επάνω από τα τεράστια σχιστά φύλλα ενός φυλλόδενδρου κάνουν μία πολύ όμορφη αντίθεση, που δίνει κάποιο ενδιαφέρον στο σκιερό αυτό σημείο του κήπου . Συμφωνείτε;
Αυτές τις μέρες ανάμεσα στις άλλες δουλειές που έκανα στον κήπο, αραίωσα και τα χρυσάνθεμά μου. Είναι κατάλληλη εποχή γι αυτή τη δουλειά ξέρετε. Βγάζουμε τη τούφα από το έδαφος, τη χωρίζουμε μαλακά με τα χέρια μας σε δύο ή περισσότερα κομμάτια (ανάλογα με το μέγεθος της τούφας) τραβώντας  με προσοχή τα κομμάτια για να ξεχωρίσουν οι ρίζες τους με την λιγότερη δυνατή φθορά, και φυτεύουμε  τα καινούργια μικρά φυτά μας σε λάκους που έχουμε ανοίξει από πριν και στους οποίους έχουμε προσθέσει λίγη κοπριά. Ποτίζουμε τα φρεσκοφυτεμένα μικρά φυτά και συνεχίζουμε να το κάνουμε τακτικά, φροντίζοντας να μην αφήσουμε τα νεαρά φυτά μας να ξεραθούν.
Με αγάπη