ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ (5)

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ - ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΌΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ (5)

Γεια σας φίλοι μου

Όσοι από εσάς ενδιαφερθήκατε για τους θεραπευτικούς οραματισμούς, θα είδατε πως ο οραματισμός (2) περιλαμβάνεται και στον (3). Ο οραματισμός που σήμερα θα σας δώσω, συμπληρώνει και βελτιώνει ακόμη περισσότερο τους δύο αυτούς προηγούμενους. Είναι της ψυχολόγου Judy Fulop από το βιβλίο «30 Scripts for relaxation, imagery and inner healing» V.2 1993 .

Ο λόγος που σας τους έδωσα κομματιαστά, είναι αφενός γιατί ο κάθε ένας είναι από μόνος του ένας θεραπευτικός οραματισμός, αφετέρου γιατί ασκούμενος σιγά –σιγά κανείς στις φανταστικές εικόνες φτάνει αβίαστα σε καλύτερο αποτέλεσμα

Η σημερινή προσθήκη λοιπόν στους προηγούμενους οραματισμούς που τους ολοκληρώνει, κατά τη δική μου άποψη, είναι η εξής :

- Καθώς κοιτάμε το σώμα μας στον καθρέφτη με αγάπη, σκεφτόμαστε κάτι που θα θέλαμε πολύ να είχαμε ακούσει στη ζωή μας, κάτι που πάντα περιμέναμε να ακούσουμε να μας το λένε και το λέμε εμείς, με όποιο τρόπο νομίζουμε καλύτερο, στον εαυτό μας. Καταλήγοντας λέμε στον εαυτό μας «σ’ αγαπάω. Σ’ αγαπάω ακόμη και αν…..», συμπληρώνουμε τη πρόταση με όποιον τρόπο θέλει ο καθένας και αγκαλιάζουμε νοερά το σώμα που βλέπουμε μέσα στον καθρέφτη. Κρατάμε αυτό το αγκάλιασμα όσο εμείς θέλουμε και αφήνουμε τον εαυτό μας να απολαύσει αυτή την αγάπη και τη φροντίδα, νοιώθοντας πόσο προσωπική είναι αυτή η στιγμή και πόσο θα μείνει στη ψυχή μας για πάντα….

Όταν νοιώσουμε έτοιμοι, κοιτάμε για άλλη μια φορά το σώμα μας στο καθρέφτη και αν υπάρχει κάτι ακόμη που θα θέλαμε να του πούμε, του το λέμε. Για μερικές ακόμη στιγμές λέμε στον εαυτό μας αυτά που θα ήθελε να ακούσει…..

Πιο κάτω σας ξαναδίνω τον οραματισμό ολοκληρωμένο πλέον:

Ο καθρέφτης

1.Κάνουμε την άσκηση που σας έχω δώσει στην «ενεργειακή εναρμόνιση 1» ή τις ασκήσεις αναπνευστικής και μυϊκής χαλάρωσης που σας έχω δώσει στην «ενεργειακή εναρμόνιση 2», ανάλογα με το στάδιο εξάσκησης που βρίσκεται ο καθένας.

2. Όταν νοιώσουμε αρκετά χαλαροί, φέρνουμε στον νου μας την εικόνα ενός μεγάλου καθρέφτη. Φανταζόμαστε πως έχουμε αυτόν το καθρέφτη απέναντί μας και παρατηρούμε μέσα εκεί, τον εαυτό μας ολόκληρο, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Κοιτάζουμε την εικόνα μας με κάθε λεπτομέρεια. Το πρόσωπο, τα μαλλιά, το λαιμό, τα χέρια, το στήθος, τη κοιλιά, τους μηρούς, τις γάμπες ακόμη και τα δάχτυλα των ποδιών μας. Παρατηρούμε αυτή την εικόνα μας με αγάπη. Νοιώθουμε να αγαπάμε πολύ αυτό το σώμα με τα τρισεκατομμύρια νοήμονα κύτταρά του που δουλεύουν μέρα – νύχτα ασταμάτητα για να μας κρατούν στη ζωή.

3. Νοιώθουμε την ασταμάτητη κίνηση αυτών των κυττάρων και τις ενέργειες που αυτά παράγουν, να κυλούν επάνω-κάτω στο κορμί μας και να το φροντίζουν. Παρακολουθούμε αυτή την κίνηση των ενεργειών στο σώμα μας νοερά, με αγάπη και ευγνωμοσύνη. Νοιώθουμε αγάπη και ευγνωμοσύνη για αυτά τα κύτταρα που δεν κουράζονται να υπηρετούν το κορμί μας. Αν κάπου νοιώθουμε τις ενέργειές μας μπλοκαρισμένες, στέλνουμε εκεί τη προσοχή και την αγάπη μας και παίρνοντας μερικές βαθιές ανάσες, νοιώθουμε να τις ελευθερώνουμε….

4. Παρατηρούμε ξανά το σώμα μας με όλες του τις λεπτομέρειες στον καθρέφτη και νοιώθουμε και πάλι πόσο πολύ το αγαπάμε και πόσο πολύ το ευγνωμονούμε που μας κουβαλάει και μας στηρίζει σε αυτή τη ζωή.

5. Καθώς κοιτάμε το σώμα μας στον καθρέφτη με αγάπη, σκεφτόμαστε κάτι που θα θέλαμε πολύ να είχαμε ακούσει στη ζωή μας, κάτι που πάντα περιμέναμε να ακούσουμε να μας το λένε και το λέμε εμείς, με όποιο τρόπο νομίζουμε καλύτερο, στον εαυτό μας. Καταλήγοντας λέμε στον εαυτό μας «σ’ αγαπάω. Σ’ αγαπάω ακόμη και αν…..», συμπληρώνουμε τη πρόταση με όποιον τρόπο θέλει ο καθένας και αγκαλιάζουμε νοερά το σώμα που βλέπουμε μέσα στον καθρέφτη. Κρατάμε αυτό το αγκάλιασμα όσο εμείς θέλουμε και αφήνουμε τον εαυτό μας να απολαύσει αυτή την αγάπη και τη φροντίδα, νοιώθοντας πόσο προσωπική είναι αυτή η στιγμή και πόσο θα μείνει στη ψυχή μας για πάντα….

Όταν νοιώσουμε έτοιμοι, κοιτάμε για άλλη μια φορά το σώμα μας στο καθρέφτη και αν υπάρχει κάτι ακόμη που θα θέλαμε να του πούμε, του το λέμε. Για μερικές ακόμη στιγμές λέμε στον εαυτό μας αυτά που θα ήθελε να ακούσει…..

6. Πριν ανοίξουμε τα μάτια μας και γυρίσουμε στην κανονική μας κατάσταση, λέμε νοερά: "είμαι καλά, είμαι πολύ καλά και κάθε μέρα γίνομαι όλο και καλύτερα, και στην υγεία μου και σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Αγαπώ και εκτιμώ το σώμα αυτό που είναι ο εαυτός μου".

Στην συνέχεια παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και ανοίγουμε σιγά-σιγά τα μάτια μας.

Αυτός ο θεραπευτικός οραματισμός φίλοι μου, ολοκληρωμένος όπως σας τον έχω δώσει σήμερα, είναι κατά την άποψή μου, ένας από τους πιο δυνατούς θεραπευτικούς οραματισμούς. Δοκιμάστε τον όποιο πρόβλημα και αν έχετε. Είμαι βέβαιη πως θα βοηθηθείτε.

Με αγάπη