Το σώμα και τα συμπτώματα

Γεια σας φίλες και φίλοι

Το έχω πει πολλές φορές τόσο στα σεμινάρια, όσο και στα βιβλία και τις αναρτήσεις μου. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει από κάτι τραυματιστεί ψυχικά στην παιδική του ηλικία. Ο λόγος είναι πως κανείς, γονείς, συγγενείς, κοινωνικός περίγυρος, δεν είναι σωστά ενημερωμένος για τις επιπτώσεις που η συμπεριφορά του έχει στα παιδιά. Ο καθένας, με συμπεριφορές που δεν ελέγχει λόγω του δικού του τραυματισμού, τραυματίζει (δίχως να το θέλει και να το καταλαβαίνει, τις περισσότερες φορές) κάποιο παιδί. Και η ζωή συνεχίζεται κάπως έτσι…

Το πρόβλημα μικραίνει, όταν το τραυματισμένο παιδί, ζώντας στη συνέχεια σε συνθήκες που το βοηθούν,
αντιμετωπίζει όλο και καλύτερα το τραύμα του, και καταφέρνει να το καλύψει τόσο καλά που να πιστεύει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα. Κάποια στιγμή όμως, ένα ή περισσότερα συμπτώματα θα εμφανιστούν στο σώμα του. Κάποιος γιατρός θα κάνει την μία ή την άλλη διάγνωση και θα του συστήσει κάποια θεραπεία. Τα συμπτώματα μπορεί να μειωθούν ή και να εξαφανιστούν. Το τραύμα όμως που κρυβόταν από κάτω τους θα βρει και πάλι αργότερα τρόπο να μιλήσει μέσω του σώματος. Κάποιο άλλο σύμπτωμα θα εμφανιστεί. Μία άλλη θεραπεία θα συστηθεί κ.ο.κ

Το σώμα ( η υλική μας φύση) δεν έχει άλλο τρόπο να μας μιλήσει, παρά μόνο με πόνους και δυσλειτουργίες. Αυτά είναι η δική του «φωνή». Και εμείς, αντί να το ακούσουμε με προσοχή, να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι μας λέει και να το αντιμετωπίσουμε με αγάπη και σεβασμό, βγάζοντας σιγά-σιγά από μέσα του όσα το έχουν βλάψει, προσπαθούμε να το φιμώσουμε με χάπια και διάφορους άλλους τρόπους, για να μην ακούμε την φωνή του…

Μάταιος κόπος… Το κορμί θα συνεχίζει να μιλάει, μέχρι που κάποια στιγμή θα μας εγκαταλείψει…

Δεν το χαρακτηρίζω αυτό σαν καλό ή κακό, είναι απλά μία διαπίστωση.  Είναι, νομίζω, απόφαση του κάθε πνεύματος που υλοποιεί ένα σώμα για κάποιο λόγο σε αυτή τη γη αν το χρειάζεται και θα συνεχίσει να το υλοποιεί ή αν δεν του χρειάζεται αυτή η εμπειρία πια.

Το μόνο που θα έπρεπε να προσφέρουμε εμείς οι «θεραπευτές»  είναι, κατά την άποψή μου,  βοήθεια  στα άτομα να κατανοήσουν όλα όσα πιο πάνω ανέλυσα. Το κάνουμε όμως;

Με αγάπη