Είναι η φιλοσοφία θεραπευτική;

Γεια σας φίλες και φίλοι

Είναι περίπου 15 χρόνια τώρα που μελετώ το θέμα του στρες και της σωστής του αντιμετώπισης μέσα από τις έρευνες της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.

Όπως γίνεται πάντα στις ερευνητικές εργασίες, κάθε ερευνητής μελετάει ένα συγκεκριμένο θέμα, αρκετά περιορισμένο, ώστε να μπορέσει να καταλήξει σε ουσιαστικά συμπεράσματα. Έτσι η μελέτη αυτή ήταν αρκετά κουραστική, άξιζε όμως τον κόπο και οδήγησε στη συγγραφή τριών βιβλίων, καθώς και στη δημιουργία του Ελληνικού Ινστιτούτου Αντιμετώπισης του Στρες (ΕΛ.ΙΝ.Α.Σ), μέσα από το οποίο έχουν βοηθηθεί μέχρι τώρα πολλοί έφηβοι και ενήλικες.

Συνεχίζοντας να μελετώ όσο το δυνατόν περισσότερες από τις νεότερες σχετικές έρευνες που γίνονται παγκόσμια, διαπιστώνω όλο και περισσότερο, πόσο πολύ
χρόνο έχει χάσει η ιατρική, παρασυρμένη από τα οικονομικά συμφέροντα, προκειμένου να προσφέρει μια ολοκληρωμένη και σωστή θεραπεία κάθε ασθένειας, αντιμετωπίζοντας τον ασθενή σαν ένα μοναδικό και ιδιαίτερο σύνολο (σώμα, πνεύμα).

Η επεμβατική ιατρική, έχει κάνει θαύματα, χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας και αυτό είναι μια πολύ καλή εξέλιξη, όπως και η αναπτυσσόμενη αναγεννητική ιατρική. Η ανακάλυψη της πενικιλίνης και των αντιβιοτικών γενικότερα, έσωσε πραγματικά πολύ κόσμο, οδήγησε όμως  την κλασσική ιατρική σε λάθος δρόμο ανάπτυξης. Τα οικονομικά συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών, που δημιουργήθηκαν, καθυστέρησαν τρομερά την ανάπτυξη αυτής της επιστήμης περιορίζοντας την θεραπευτική της  στην φαρμακευτική, αποκλειστικά, αντιμετώπιση.

Και βρισκόμαστε τώρα, 2.500 χρόνια μετά, να ανακαλύπτουμε ερευνητικά πως ήταν απόλυτα σωστή η άποψη του Ιπποκράτη, ότι οι φυσικές δυνάμεις μέσα μας είναι οι πραγματικοί θεραπευτές κάθε νόσου. Πως το σώμα μας, δηλαδή, έχει την δυνατότητα να αυτοθεραπεύεται και πως σημασία έχει η διατροφή, η κίνηση, το περιβάλλον, ο τρόπος ζωής και ο τρόπος σκέψης. Όλα αυτά για τα οποία σας μιλάω και εγώ συνεχώς.

Η καινούργια επιστήμη της Επιγενετικής, έχει αποδείξει πως νοσήματα όπως τα αυτοάνοσα και ο καρκίνος, δεν είναι «ανίατα», όπως οι περισσότεροι πιστεύουν, δυστυχώς ακόμη και γιατροί. Τα γονίδιά μας αλλάζουν την έκφρασή τους ανάλογα με τον τρόπο ζωής και σκέψης μας (συναισθήματα) και αυτό σε όσους πάσχοντες το κατανοήσουν, δίνει μεγάλο κουράγιο και δύναμη να παλέψουν με την νόσο τους και να βελτιωθούν, πράγμα που έχω επανειλημμένα δει να συμβαίνει με ασθενείς που έχουν βοηθηθεί στο ΕΛ.ΙΝ.Α.Σ.  Αντίθετα, η άποψη πως πάσχουν από κάτι ανίατο, τους καταρρακώνει ψυχικά και μειώνει τις πιθανότητες αυτοθεραπείας τους. Ωστόσο θα χρειαστούν ακόμη αρκετά χρόνια, για να ξαναγυρίσουμε στην Ιπποκράτειο θεραπευτική άποψη, παρά τις τόσες ερευνητικές μελέτες της εποχής μας που την τεκμηριώνουν.

Οι  λόγοι είναι περισσότεροι από ένας, νομίζω. Από την μια η πλύση εγκεφάλου που οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν κάνει τόσα χρόνια σε γιατρούς και ασθενείς και από την άλλη η δυσκολία που έχει ο άνθρωπος να αλλάξει τρόπο σκέψης και ζωής. Η φιλοσοφία, πιστεύω, είναι η βάση κάθε θεραπείας, αλλά ελάχιστοι, δυστυχώς, ασχολούνται με αυτήν. Δεν διδάσκεται στα σχολεία μας, παρ΄ότι θα έπρεπε να είναι το πιο βασικό μάθημα. Στο ΕΛ.ΙΝ.Α.Σ ασχολούμαστε με αυτήν αρκετά, γιατί η αλλαγή τρόπου σκέψης οδηγεί και σε αλλαγή τρόπου ζωής και κάνει πολύ ευκολότερη την κάθε θεραπεία.

Με αγάπη