Γεια
σας φίλες και φίλοι μου
 |
| Χρυσάνθεμα |
Τρεις
εβδομάδες πέρασαν μόλις από την ημέρα που όλο χαρά φωτογράφιζα, κάτω από έναν
λαμπρό ήλιο, τα χρυσάνθεμα του κήπου. Από την επομένη όμως, πριν οι φωτογραφίες
αναρτηθούν σε κάποιο άρθρο, η βροχή, με μανία, τα ισοπέδωσε όλα. Έμοιαζε σαν να
μου έλεγε η φύση «τίποτα δεν έχει διάρκεια… όλα δημιουργούνται και στη συνέχεια
καταστρέφονται για να δημιουργηθεί κάτι άλλο…»
 |
| Χρυσάνθεμα |
Και
πράγματι, μία εβδομάδα αργότερα, ένα πρωϊνό χωρίς βροχή, τριγυρίζοντας στον
κήπο με την φωτογραφική μηχανή στο χέρι, βλέπω την γνωστή χειμωνιάτικη γωνιά
του, όμορφη όπως πάντα και απείραχτη από την βροχή. Ετούτα τα φυτά τον αγαπάνε
τον χειμώνα με όλα τα καπρίτσια του, σκέφτηκα, καθώς τα φωτογράφιζα, δίπλα στα
χρυσάνθεμα που, ξερά και ταλαιπωρημένα από την βροχή, είχαν πέσει στο έδαφος.
Η
διάρκεια της ζωής, δεν έχει καμία σημασία, μου έλεγε η φύση. Σημασία έχει να
κάνει καθένας αυτό που του αναλογεί όσο καλύτερα μπορεί, για όσο διάστημα του
ζητιέται αυτό.
Και τα χρυσάνθεμά μου έκαναν το καθήκον τους με το παραπάνω. Ομόρφυναν
και γέμισαν μυρωδιά τον κήπο μου για μία ολόκληρη εβδομάδα… Θα ξανασυναντηθούμε
του χρόνου ίσως, σκέφτηκα, καθώς κοιτούσα τα μαδημένα κεφαλάκια τους βουτηγμένα στη λάσπη του παρτεριού, εάν έτσι είναι το μεγάλο και αδύνατο να γίνει κατανοητό από τον μικρό μου εγκέφαλο, σχέδιο της φύσης…
Με
αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου