Η πρώτη φροντίδα το πρωί και η τελευταία το βράδυ (33)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Όταν ήμασταν παιδιά, οι γονείς μας έμαθαν πως η πρώτη φροντίδα μας το πρωί και η τελευταία το βράδυ, έπρεπε να είναι το πλύσιμο των δοντιών μας.

Δεν λέω πως είναι άχρηστη μια τέτοια συμβουλή, δεν είναι όμως και η καλύτερη, πρέπει να ομολογήσω. 
Τώρα που καταλαβαίνω καλύτερα τις αξίες της ζωής, συνειδητοποιώ πως άλλα πράγματα έχουν βαρύτητα σε αυτήν, τελείως διαφορετικά από αυτά με τα οποία με μεγάλωσαν, όπως όλους μας,  γονείς και κοινωνία.

Όλα τα «πρέπει» τους είναι μακριά από την Αλήθεια και αντί να φτιάχνουν δυνατούς και ανεξάρτητους ανθρώπους, φτιάχνουν πειθήνια στρατιωτάκια έτοιμα να υπακούσουν σε εντολές άλλων που θεωρούν «μεγαλύτερους» και «ικανότερους»…

Καινούργιους κανόνες έχω φτιάξει τώρα στη ζωή μου, κανόνες που με κάνουν να πιστεύω στην εσωτερική μου δύναμη, που είναι ίδια με όλων των υπολοίπων ανθρώπων στη γη, δύναμη που μου χαρίζει ανεξαρτησία και αγάπη για όλους και όλα. Οι καινούργιοι κανόνες μου δίνουν  νόημα σε αυτή την ζωή και αξία και μου χαρίζουν ευτυχία.

Γι αυτόν τον καινούργιο μου λοιπόν εαυτό, η πρώτη φροντίδα το πρωί είναι, να σκεφτώ τι πραγματικά θεωρώ σημαντικό για μένα, αυτή την καινούργια ημέρα της ζωής μου. 

Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό, γιατί όπως σας έχω εξηγήσει σε δύο βίντεο σχετικά, για ότι θεωρώ σημαντικό  και στρέφω σε αυτό την προσοχή μου, ο εγκέφαλός μου επιτρέπει την είσοδο σχετικών ερεθισμάτων (λειτουργία του RAS), ενώ πολλά από τα υπόλοιπα τα απορρίπτει ως μη σημαντικά και δεν περνούν καν στην αντίληψή μου.

Ότι θεωρώ επομένως σημαντικό κάνει τα σχετικά με αυτό ερεθίσματα να φτάνουν στην αντίληψή μου και μου δίνει τις ευκαιρίες να ασχοληθώ με αυτό και να το μεγαλώσω στη ζωή μου. Πιστεύω πως αυτή θα πρέπει να είναι για όλους μας η πρώτη μας φροντίδα κάθε πρωί.

Το βράδυ τώρα πριν τον ύπνο, το πιο σημαντικό πράγμα που θεωρώ πως πρέπει ο καθένας μας να κάνει εκτός από τον απολογισμό των θετικών και αρνητικών πράξεων που έκανε τόσο για τον εαυτό του όσο και για  τους άλλους μέσα στην ημέρα του, είναι να σκεφτεί, και (ακόμη καλύτερα) να καταγράψει, όλα αυτά για τα οποία νιώθει ευγνωμοσύνη που απόλαυσε ή έζησε μέσα στην ημέρα του. Το ότι είχε φαγητό στο πιάτο του, φίλους και συγγενείς τριγύρω του, ρούχα στο σώμα του ή ότι άλλο θεωρεί ο καθένας άξιο να τον κάνει να νιώσει ευγνωμοσύνη.

Θεωρείται το συναίσθημα αυτό από τις έρευνες, το καλύτερο και αποτελεσματικότερο χάπι ευτυχίας. Αξίζει να το νιώθει λοιπόν κανείς στο τέλος της ημέρας του. Χαρίζει γλυκό και ήρεμο ύπνο και προστατεύει την υγεία.

Με αγάπη