Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/ συζητήσεις (13)

Με τι μάτια βλέπουμε τη ζωή μας ;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς την ανθρώπινη ζωή. Ο κάθε ένας  οδηγεί τον άνθρωπο σε πράξεις και συμπεριφορές ανάλογες με εκείνα που αυτός ο τρόπος τον κάνει να πιστεύει. Γι αυτό υπάρχουν στη γη άνθρωποι ευτυχισμένοι παρά την προβληματική και δύσκολη ζωή τους και άνθρωποι δυστυχισμένοι παρά την άνετη και πολυτελή ζωή τους.

Η ευτυχία όπως και η δυστυχία στη ζωή είναι εσωτερική υπόθεση, και δεν έχει να κάνει μόνον με τις εξωτερικές συνθήκες, εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις.

Εάν δει κανείς την ανθρώπινη ζωή του σαν συμμετοχή στην εξέλιξη του είδους τότε το ταξίδι γίνεται σχολείο. Ένα σχολείο όπου κάθε εμπειρία γίνεται σκαλοπάτι για ανέλιξη σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, έτσι ώστε να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος και ο άνθρωπος να «θεοποιηθεί». Να καταφέρει δηλαδή να διαλύσει την ύλη και την ατομικότητα και να ενωθεί και πάλι με το Όλον.

Μια τέτοια άποψη για τη ζωή, κάνει τον άνθρωπο να μη μένει στάσιμος, επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια λάθη, αλλά να βλέπει τα όσα του συμβαίνουν αποστασιοποιημένα, σαν ένα μάθημα που πρέπει να κατανοήσει προκειμένου να ανοίξει γι αυτόν η πόρτα του επόμενου κεφαλαίου της ζωής του. Σε αυτό που θα μπορέσει να ζήσει άλλου είδους εμπειρίες και να αναπτυχθεί και πάλι προς μία άλλη κατεύθυνση.

Αυτή η άποψη δίνει κουράγιο, αυξάνει την υπομονή και την αντοχή στις δύσκολες καταστάσεις της ζωής, αλλά αυξάνει και τη δύναμη  να τις ξεπεράσει αυτές κανείς φτιάχνοντας μια καινούργια πραγματικότητα, για το καλό όχι μόνον το δικό του αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Νομίζω πως συμφέρει όλους ετούτη η άποψη και προτείνω να την υιοθετήσουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι λοιπόν.

Με αγάπη