Ολιστική ή ενοποιημένη Ιατρική/οστεοπόρωση (1)

Οστεοπόρωση (1)              
Γεια σας φίλοι μου

Ένα νέο ενδιαφέρον θέμα αποφάσισα να συζητήσω σήμερα μαζί σας , το θέμα της οστεοπόρωσης. Το θέμα είναι βέβαια αρκετά μεγάλο και ίσως χρειαστούν περισσότερες από μία συναντήσεις μας για να το ολοκληρώσουμε. Θα πρέπει να είστε για αυτό υπομονετικοί.

Τον τελευταίο καιρό έχει αναστατωθεί η επιστημονική κοινότητα αλλά και πολύς κόσμος που παρακολουθεί τα μέσα ενημέρωσης, από ανακοινώσεις σχετικές με επιπλοκές που έχουν παρουσιασθεί σε ασθενείς που παίρνουν επί αρκετό χρονικό διάστημα φάρμακα για τη θεραπεία αυτής της νόσου, που πλήττει συχνότερα τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να συζητήσουμε για να ενημερωθείτε όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και σωστά.

Όπως καταλαβαίνετε, τα οικονομικά συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιρειών διακυβεύονται με τέτοιου είδους ανακοινώσεις και οι εταιρείες επιστρατεύουν γιατρούς που αντικρούουν τους ερευνητές συναδέλφους τους με νέες ανακοινώσεις, έτσι που τελικά είναι δύσκολο σε κάποιον που είναι τελείως έξω από αυτά τα παιχνίδια συμφερόντων να καταλάβει πού βρίσκεται η αλήθεια και πού κρύβεται το ψέμα.

Θα προσπαθήσω λοιπόν να σας βοηθήσω, όσο μπορώ, μεταφέροντάς σας ανακοινώσεις από έγκυρες πηγές επάνω στο θέμα, ώστε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

Πρώτα- πρώτα πρέπει να πούμε δυο λόγια για την ίδια τη νόσο, την οστεοπόρωση.

Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, ώστε αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος (σπασίματος) των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους.

Τα οστά ή κόκκαλά μας αποτελούνται από ασβέστιο, φωσφόρο και μαγνήσιο. Το 99% του ολικού ασβεστίου του σώματός μας βρίσκεται στα οστά μας. Σε αυτά, εκτός από τα οστικά κύτταρα, λειτουργούν δύο ακόμη ομάδες κυττάρων. Οι οστεοβλάστες και οι οστεοκλάστες. Η πρώτη ομάδα είναι υπεύθυνη για τη παραγωγή καινούργιου οστού και η δεύτερη ομάδα που αποτελείται από μεγάλα κύτταρα με πολλούς πυρήνες,  καταστρέφει το παλιό οστό, με τη βοήθεια και ενός είδους λευκών αιμοσφαιρίων, που λέγονται μακροφάγα. Όταν η λειτουργία αυτών των δύο ομάδων κυττάρων είναι σε ισορροπία, τα κόκκαλά μας είναι γερά και ανανεώνονται. Όταν υπερτερεί η λειτουργία των οστεοκλαστών, τα κόκκαλά μας καταστρέφονται με αποτέλεσμα την οστεοπόρωση. Αυτή μπορεί να οφείλεται σε διάφορα νοσήματα και τότε λέγεται δευτεροπαθής, ενώ όταν συμβαίνει χωρίς να υπάρχει άλλο νόσημα που την προκαλεί, λέγεται πρωτοπαθής.

Ο έλεγχος της νόσου γίνεται σε ειδικά εργαστήρια, είτε με μέτρηση της οστικής πυκνότητας με ειδικά μηχανήματα είτε με αξονική τομογραφία.

Εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, επειδή τότε παύει η προστατευτική δράση που ασκούν στα οστά οι θηλυκές ορμόνες, τα γνωστά οιστρογόνα.

Και οι άνδρες όμως μπορεί να εμφανίσουν την νόσο. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ και η έλλειψη κίνησης, όπως και η λήψη κορτιζόνης.

Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η νόσος είναι οίδημα (πρήξιμο) και πόνος σε αρθρώσεις, πόνοι στην ράχη και σταδιακή κύφωση και εύκολα κατάγματα.

Συνεχίζεται