To ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΌ μας ΣΥΣΤΗΜΑ (4η συνέχεια)
Γειά σας
Το ματς των παικτών του ανοσοποιητικού μας είναι ένα δύσκολο ματς, όπως σας έχω ήδη πει γιαυτό θα πρέπει και εσείς με την ανάλογη υπομονή να το παρακολουθήσετε. Πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο…. Εγώ από τη μεριά μου θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να σας το κάνω όσο περισσότερο ενδιαφέρον μπορώ.
Συνεχίζοντας λοιπόν τη περιγραφή του έμφυτου ανοσολογικού μας συστήματος θα μιλήσουμε σήμερα για τα φαγοκύτταρα. Αυτά είναι τα μακροφάγα και τα ουδετερόφιλα. Τα κύτταρα αυτά λέγονται φαγοκύτταρα επειδή μπορούν και τρώνε εχθρικά κύτταρα.
Θα αναλύσουμε πρώτα τον ρόλο που παίζουν στο «παιχνίδι» του ανοσοποιητικού μας τα μακροφάγα.
Α. ΕΜΦΥΤΟ ΑΝΟΣ. ΣΥΣΤΗΜΑ
Α2. Μακροφάγα
Τα κύτταρα αυτά παράγονται όπως όλα τα λευκά μας αιμοσφαίρια στο μυελό των οστών μας, και βγαίνουν στη κυκλοφορία ως μονοκύτταρα. Δύο περίπου εκατομμύρια από αυτά τα κύτταρα κυκλοφορούν ανά πάσα στιγμή στο σώμα μας. Παραμένουν τρεις περίπου ημέρες στο αίμα και κυκλοφορούν μέσα στα τριχοειδή (τα πολύ μικρά αγγεία μας δηλαδή) ψάχνοντας για μικροσχάσεις ανάμεσα στα ενδοθηλιακά κύτταρα των τριχοειδών (τα κύτταρα δηλαδή που επαλείφουν το εσωτερικό των αγγείων μας). Από αυτές τις σχάσεις βγαίνουν στου ιστούς όπου και ωριμάζουν ως μακροφάγα.
Εκεί τα μακροφάγα κάνουν δουλειά «σκουπιδιάρη» μαζεύοντας ότι άχρηστο βρουν, σε αναμονή κάποιου σήματος από άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όπως τα ΝΚ και τα Τ-λεμφοκύτταρα, που παράγουν μια χημική ουσία που λέγεται ιντερφερόνη (INF γ) σαν ειδοποίηση ότι εχθρικός εισβολέας έχει περάσει τους εξωτερικούς φραγμούς.
Μόλις συμβεί κάτι τέτοιο τα μακροφάγα ενεργοποιούνται και εκφράζουν (εμφανίζουν δηλαδή) στο τοίχωμά τους κάποια μόρια (λέγονται "II ΜΗC") που χρησιμεύουν σαν πίνακες επάνω στους οποίους τα πανέξυπνα αυτά κύτταρα θα αναρτήσουν κάποια στοιχεία του εχθρού (εχθρικά αντιγόνα), όταν αυτός πλησιάσει και καταφέρουν να φάνε κανένα, προκειμένου να ειδοποιήσουν με αυτό το τρόπο τα Τ- βοηθητικά λεμφοκύτταρα (είδος κυττάρων του ευπροσάρμοστου ανοσολογικού μας συστήματος) να δουν από μακριά το είδος του εχθρού και να έρθουν για βοήθεια στη περιοχή!….
Αν τώρα καταστραφούν αρκετά μικρόβια στη περιοχή από τα διάφορα κύτταρα του ανοσοποιητικού, χημικές ουσίες που βγαίνουν από τα κατεστραμμένα μικρόβια (LPS, Manose),αλλά και άλλες που εκκρίνονται από τα άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, λειτουργούν σαν σήματα εχθρικά για τα μακροφάγα και τα κάνουν να ενεργοποιηθούν ακόμη περισσότερο, γίνονται υπερενεργοποιημένα, αυξάνονται σε μέγεθος, αυξάνεται η φαγοκυτταρική τους ικανότητα και εκκρίνουν ουσίες οι οποίες
1. Αυξάνουν την κυκλοφορία στην περιοχή και οδηγούν σε ερυθρότητα.
2. Κάνουν κάποια από τα κύτταρα του τοιχώματος των αγγείων να συσταλούν με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα κενά μεταξύ των κυττάρων αυτών και υγρό να βγεί από τα αγγεία προς τους ιστούς δημιουργώντας οίδημα (πρήξιμο).
3. Ερεθίζουν νεύρα στους κοντινούς ιστούς στέλνοντας σήματα πόνου στον εγκέφαλο ειδοποιώντας μ΄αυτόν τον τρόπο πως κάτι συμβαίνει στην περιοχή.
Εκτός όμως από αυτές τις χημικές ουσίες που συστέλλουν τα κύτταρα των τριχοειδών και προκαλούν τον νευρικό ερεθισμό , τα μακροφάγα εκκρίνουν και κυτοκίνες. Αυτές είναι πρωτεΐνες αγγελιοφόροι που μοιάζουν με ορμόνες και βοηθούν την επικοινωνία ανάμεσα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού. Κάποιες από αυτές λοιπόν ειδοποιούν μακροφάγα και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού που κυκλοφορούν σε κοντινά τριχοειδή πως στην περιοχή γίνεται μάχη και επηρεάζουν αυτά τα κύτταρα να εγκαταλείψουν τα τριχοειδή και να ριχτούν και αυτά στη μάχη πράγμα που οδηγεί στη γνωστή σε όλους μας φλεγμονή (πολλή ερυθρότητα,δηλαδή, πρήξιμο και πόνος) .
Ελπίζω να καταλάβατε τώρα γιατί πρήζεται, πονάει και κοκκινίζει ο λαιμός σας όταν κάποιο μικρόβιο εγκατασταθεί εκεί.
Μη μου πείτε πως το πράγμα δεν γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον!.... Σας το είπα από την αρχή πως αυτό το «ποδοσφαιρικό παιχνίδι» είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που θα μπορούσε να παρακολουθήσει κανείς….
Ως την επόμενη συνέχεια σας χαιρετάω με αγάπη.
Σημ. 1.Στις φωτογραφίες βλέπετε τα τρία στάδια ενεργοποίησης των μακροφάγων. Τα μακροφάγα είναι βέβαια λευκά αιμοσφαίρια και σαν τέτοια είναι άχρωμα, αλλά εγώ έβαλα λίγο χρώμα για να αποτυπωθούν λίγο καλύτερα οι εικόνες στη μνήμη σας.
2.Στο τελεταίο σκίτσο βλέπετε πώς γίνεται η φαγοκυττάρωση: το κύτταρο υποχωρεί κλείνοντας μέσα του τον εχθρό (μικρόβιο) και σιγά- σιγά τον κυκλώνει, τον κλείνει τελικά μέσα του και τον ....καταπίνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου