Γεια σας φίλοι μου
Ένα-ένα άρχισαν να ανθίζουν και τα υπόλοιπα δέντρα του κήπου, μετά την αμυγδαλιά μου. Γέμισε ροζ ανθάκια η άγρια δαμασκηνιά μου, ενώ η μικρή ήμερη ποικιλία της ντύθηκε λευκή νυφούλα. Το πιστεύετε πως αυτό το μικρούλι δεντράκι μου χάρισε δύο κιλά δαμάσκηνα το περασμένο καλοκαίρι; Κι όμως είναι αλήθεια. Ελπίζω εφέτος να μαζέψω ακόμη περισσότερα. Είναι ξέρετε ένα δέντρο που δεν χρειάζεται πολλή περιποίηση, ούτε πολλά ραντίσματα. Δεν το έχω κλαδέψει, όπως βλέπετε, καθόλου ακόμη γιατί είναι πολύ μικρό.
Αλλά εκτός από τη μικρή δαμασκηνιά και δύο μικροί θάμνοι στον κήπο, άνθισαν με άσπρα λουλούδια, αυτή την εποχή. Η μικρή λευκή τσιντόνια μου (hamaemelis, επί το επιστημονικότερον) και το λευκό μου δεντρολίβανο (φωτ.κάτω δεξιά). Το ξέρατε πως υπάρχει δεντρολίβανο που αντί για τα γνωστά μπλε –μωβ λουλουδάκια βγάζει άσπρα μικρά λουλούδια σαν και αυτά; Έχει και λίγο διαφορετική μυρωδιά και γεύση. Μία ενδιάμεση μυρωδιά ανάμεσα σε φασκόμηλο και δεντρολίβανο. Φτιάχνει πολύ ευωδιαστό τσάι. Το ξέρετε πως το αφέψημα του δεντρολίβανου γενικά, καταπραύνει τους σπασμούς της κοιλιακής χώρας, ενισχύει την μνήμη και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα της δίαιτας των διαβητικών;
Το μεγάλωσα από ένα μικρό κοτσάνι που έκοψα από έναν φιλικό κήπο πριν από δύο χρόνια. Κόβουμε το κοτσανάκι κοντά σε ένα κόμπο, το βουτάμε σε νερό και στη συνέχεια σε ορμόνη ριζοβολίας και το φυτεύουμε σε μικρό γλαστράκι, όπως έχουμε ξαναπεί.
Αυτές τις μέρες άρχισα να κλαδεύω την αχλαδιά και τις μηλιές μου. Σας έχω δείξει πώς γίνεται και αυτή η δουλειά παλαιότερα. Έπρεπε να το είχα κάνει αρκετά πιο πριν βέβαια, αλλά δεν μου το επέτρεψε ο Κερκυραϊκός καιρός.
Τις πορτοκαλλιές και τις μανταρινιές κλαδεύουμε επίσης αυτή την εποχή, γιατί τώρα που τελειώνουν οι καρποί τους, πρέπει να αραιώσουμε τα εσωτερικά κλαδιά για να αναπνέουν τα δέντρα και να μπαίνει μέσα τους το φως του ήλιου. Συγχρόνως χαμηλώνουμε και το ύψος τους για να μπορούμε να τα ψεκάζουμε ευκολότερα, αλλά και να κόβουμε ευκολότερα τους καρπούς.
Είναι αρκετά κουραστική η δουλειά του κήπου αυτόν τον καιρό. Τα δέντρα χρειάζονται κλάδεμα, ενώ τα παρτέρια δεν προλαβαίνω να τα ξεχορταριάζω, γιατί η συνεχής βροχή στο νησί, έχει θεριέψει τα χόρτα και τις τσουκνίδες. Δεν παραπονιέμαι όμως, γιατί η γυμναστική αυτή με αναζωογονεί και μου χαρίζει μια απίστευτη ευφορία.
Με αγάπη