Το στρες στη ζωή μου (Η κριτική)

Γεια σας και καλή εβδομάδα!

Η διάθεσή μου έχει ανέβει πολύ αυτόν τον καιρό, γιατί αισθάνομαι την άνοιξη να πλησιάζει.

Η γέρικη αμυγδαλιά στον κήπο μου άρχισε να ανθίζει, όπως και η λευκή τσιντόνια, ενώ τα αγαπημένα μου μανουσάκια που γέμιζαν μέχρι τώρα τον κήπο με τη μοσχοβολιά τους αρχίζουν σιγά-σιγά να με αποχαιρετούν... Την γερή τριήμερη βροχή της αρχής της περασμένης εβδομάδας διαδέχτηκαν ηλιόλουστες μέρες που μου έδωσαν την ευκαιρία να αρχίσω να ασχολούμαι και πάλι με τον κήπο. Χρειάζεται πολλή δουλειά για να καθαριστούν από τα αγριόχορτα τα παρτέρια, να κλαδευτούν τα δέντρα, οι θάμνοι και τα αναρριχώμενα και να προστεθούν καινούργια φυτά εκεί που κάποια καταστράφηκαν…

Αυτή την εποχή, η κηπουρική είναι η καλύτερη απασχόληση για την βελτίωση της διάθεσης που τόσο άσχημα έχει επηρεάσει ο χειμώνας και η απαράδεκτη παγκόσμια κατάσταση που ζούμε εξ αιτίας ενός ιού.

Και δεν χρειάζεται να έχει κάποιος μεγάλο κήπο. Ακόμη και

σε μία βεράντα ή μπαλκόνι μπορεί να δημιουργήσει καθένας έναν μικρό παράδεισο που μπορεί να του χαρίζει όχι μόνον οπτική ευχαρίστηση αλλά και υγιεινές σαλάτες. Τυχαία ανακάλυψα στο youtube μία νεαρή Γιαπωνέζα που μεταμόρφωσε τη βεράντα της σε λαχανόκηπο και ενθουσιάστηκα με τα βίντεο που μπορείτε κι εσείς να δείτε, αν θέλετε, στο κανάλι της κάνοντας κλικ εδώ.

Προβλήματα που έχουν σχέση με το στρες δεν αντιμετώπισα αυτή την εβδομάδα, εκτός από ένα μικρό, αλλά όχι ασήμαντο, που θα σας διηγηθώ αμέσως πιο κάτω.

Ήταν μεσημέρι όταν βγαίνοντας από το σούπερ μάρκετ φορτωμένη με τις τσάντες με τα ψώνια πήγαινα προς το παρκαρισμένο αυτοκίνητό μου. Στο πλάι του, στο έδαφος μιας άδειας θέσης παρκαρίσματος είδα πεταμένες 3 μάσκες…

Η πρώτη σκέψη που ήρθε στο νου μου ήταν «κοίτα τους άθλιους! πέταξαν κάτω τις μάσκες τους…» κι ένιωσα την ανάσα μου όπως και τους χτύπους της καρδιάς μου να γίνονται πιο γρήγοροι…

Το στρες είχε δώσει τα σημάδια του…

Άφησα στο αμάξι τις τσάντες με τα ψώνια, κάθισα στη θέση του οδηγού, έκλεισα τη πόρτα, προσπάθησα να αργοπορήσω λίγο την ανάσα μου για να ηρεμήσω και σκέφτηκα:

-Οι μάσκες στο έδαφος είναι απλά «μάσκες στο έδαφος». Η εικόνα δεν έχει καμία συναισθηματική φόρτιση. Το αρνητικό συναίσθημα που νιώθω είναι δικό μου και προκλήθηκε από τη κριτική που έκανα για κάποιους αγνώστους οι οποίοι αντί να πετάξουν τις μάσκες τους σε κάποιο κάδο απορριμμάτων τις πέταξαν στο έδαφος. Αυτό που βλέπω δεν μου αρέσει. Αν συνεχίσω όμως να κριτικάρω αυτούς που το έκαναν, το στρες μου θα δυναμώνει. Τι μπορώ να κάνω σ΄ αυτή τη περίπτωση  για να μειωθεί το στρες μου;

Γιατί, συναισθηματική νοημοσύνη σημαίνει όχι μόνον να αναγνωρίζω τα συναισθήματα δικά μου και των άλλων αλλά και να τα διαχειρίζομαι σωστά. Να μπορώ δηλαδή να αντικαθιστώ τα αρνητικά με θετικά όσο πιο συχνά γίνεται.

Τι θα μπορούσα να κάνω, λοιπόν, για να νιώσω σ΄ αυτή τη περίπτωση καλύτερα;

Καθώς η αργοπόρηση της αναπνοής με οδηγούσε σε χαλάρωση σιγά-σιγά, σύντομα βρήκα τη λύση. 

-Θα φροντίσω να έχω στο αυτοκίνητο από εδώ και πέρα ένα κουτί με γάντια μίας χρήσης. Θα παίρνω και μία χάρτινη σακούλα από το σούπερ μάρκετ,  από αυτές που βάζουμε μέσα τα λαχανικά που ψωνίζουμε και θα μαζεύω σ΄ αυτήν όσες μάσκες βλέπω στο έδαφος του πάρκινγκ καθώς θα φεύγω, για να τις πετάξω στα σκουπίδια. Θα νιώθω πως κάνω κάτι καλό για το σύνολο και θα αισθάνομαι όμορφα!

Μπορεί να σας φαίνεται περίεργο ή υπερβολικό. Μέσα μου όμως, με την ωραία αυτή ιδέα του εθελοντισμού, το συναίσθημά μου άλλαξε τελείως. Από αρνητικό έγινε θετικό, ένιωσα πολύ καλύτερα και άρχισα να χαμογελάω... Το σημαντικότερο είναι, πως από τότε και μετά, οι μάσκες που βλέπω πεταμένες στο σούπερ μάρκετ δεν μου δημιουργούν αρνητικό συναίσθημα πια… Αντίθετα, μετά από ώριμη σκέψη, συμπονώ αυτούς που τις πετούν, γιατί νιώθω πως πρέπει να είναι πολύ ταλαιπωρημένες ψυχές για να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο.

Η κριτική ξέρετε, και ειδικά η αρνητική κριτική, για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε τι προβλήματα κουβαλούν και τις συνθήκες της ζωής τους, μόνον εμάς βλάπτει, όχι αυτούς. Θα πρέπει να την αποφεύγουμε, όσο μπορούμε. Η κατηγοριοποίηση των πραγμάτων σε καλά και κακά (κριτική), οδηγεί συνήθως σε αρνητικά συναισθήματα και αντίδραση στρες. Είναι βέβαια δικαίωμά μας να μας αρέσει κάτι ή να μη μας αρέσει, η κριτική όμως είναι άχρηστη. Είναι μια άσκοπη σπατάλη ενέργειας και οδηγεί σε αποδιοργάνωση τον οργανισμό μας, μέσω δημιουργίας αντίδρασης στρες. Ότι δεν μας αρέσει, απλά πρέπει να το αποφεύγουμε, και αν αυτό δεν είναι εφικτό, πρέπει να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να μετατρέψουμε το συναίσθημά μας σε θετικό.

Ο Deepack Chopra στο μικρό βιβλίο του "Οι 7 πνευματικοί νόμοι της επιτυχίας" λέει, πως η αποφυγή κριτικής, παράλληλα με την άσκηση σε σιωπή, και τον διαλογισμό ή προσευχή, βοηθάει το άτομο να έρθει σε επαφή με το πεδίο όλων των δυνατοτήτων. Αυτό δηλαδή που άλλοι ονομάζουν "Θεό" και άλλοι "φύση", και να δημιουργήσει ότι επιθυμεί στη ζωή του.

Σκεφθείτε το, την επόμενη φορά που εύκολα θα κάνετε μια αρνητική κριτική για κάποιον, γνωστό ή άγνωστο... Εκείνον δεν το επηρεάζετε καθόλου. Τον εαυτό σας όμως τον βλάπτετε, χωρίς να το καταλαβαίνετε, με την αντίδραση του στρες που δημιουργούν στον οργανισμό σας τα αρνητικά σας συναισθήματα! Μη το ξεχνάτε.

Με αγάπη