Η απομόνωση και ο ιός...

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Σε ότι αφορά το στρες με την έρευνα του οποίου ασχολούμαι εδώ και χρόνια, την τελευταία δεκαετία, αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό καθηγητή ψυχιατρικής Stephen Porges μία νέα θεωρία για την αντίδραση των ζώων μπροστά στον κίνδυνο, την οποία ονόμασε "polyvagal theory" (θεωρία των πολλών πνευμονογαστρικών νεύρων) και θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να σας την εξηγήσω αμέσως πιο κάτω, γιατί θεωρώ πως έχει μεγάλη σχέση με την παγκόσμια κατάσταση που ζούμε αυτή την εποχή.

Το πνευμονογαστρικό νεύρο (vagus) είναι το νεύρο το οποίο ξεκινώντας από τον εγκέφαλο φτάνει σε όλα τα σπλάχνα και

μεταφέρει σε αυτά το μήνυμα της χαλάρωσης (σταμάτημα της αντίδρασης του στρες) ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει από εκείνα προς τον εγκέφαλο τα δικά τους μηνύματα προς αυτόν. 

Αυτό το νεύρο δημιουργήθηκε στα πρώτα ζώα που βγήκαν από τη θάλασσα στη ξηρά, τα ερπετά και συνέχισε να εξελίσσεται και να βελτιώνεται λειτουργικά μαζί με την εξέλιξη των ειδών μέχρι τον άνθρωπο.

Στα πρώτα εκείνα ζώα της ξηράς, τα ερπετά, δεν υπήρχε αντίδραση στρες όπως την ξέρουμε σήμερα (αντίδραση μάχης ή φυγής -fight or flight) και το νεύρο της χαλάρωσης ήταν αρκετά ανώριμο λειτουργικά. Έτσι αυτά τα ζώα μπροστά σε κάποιο κίνδυνο, πάγωναν και έμεναν ακίνητα με σφιγμένους τους μυς τους, σαν νεκρά.

Με τη εξέλιξη των ζώων εξελίχθηκε η αντίδραση μπροστά σε κάποιο εχθρό. Τα θηλαστικά δεν είχαν αβγά, αλλά παιδιά, τα οποία έπρεπε να προφυλάξουν, δεν μπορούσαν επομένως να μένουν ακίνητα. Έτσι δημιουργήθηκε σ΄ αυτά η γνωστή αντίδραση μάχης ή φυγής, κατά την οποία ο οργανισμός παράγει ορμόνες που δυναμώνουν το ζώο και το κάνουν ικανό να παλέψει με τον εχθρό του ή να τρέξει μακριά του να γλυτώσει. 

Σε αυτή την αντίδραση, τα όργανα που περισσότερο συμμετέχουν  με τη λειτουργία τους είναι η καρδιά, οι πνεύμονες και οι μύες. Έτσι το νεύρο της χαλάρωσης έγινε σιγά-σιγά όλο και πιο λειτουργικό στο πάνω μέρος του σώματος (πάνω από το διάφραγμα), ώστε εύκολα να χαλαρώνουν η καρδιά και οι πνεύμονες μετά από μία αντίδραση στρες. Απέκτησε δηλαδή το νεύρο αυτό επικάλυψη μυελίνης στη πορεία του πάνω από το διάφραγμα προς την καρδιά και τους πνεύμονες, πράγμα που κάνει τη λειτουργία του πολύ καλύτερη (όπως τα καλώδια που έχουν εξωτερικά περίβλημα πλαστικό για καλή μόνωση).

Η εξέλιξη όμως δεν σταμάτησε στα θηλαστικά. Συνεχίστηκε αυτή και όσο προχωράει προς τα πρωτεύοντα (πίθηκοι και άνθρωποι) τόσο το νεύρο αυτό της χαλάρωσης φτιάχνει παρακλάδια με επικάλυψη μυελίνης και συνδέεται με άλλα νεύρα που ελέγχουν τους μυς του προσώπου (μάτια, αυτιά, στόμα, φωνή), και του λαιμού πάνω από το διάφραγμα, οδηγώντας τα ζώα στην κοινωνικοποίηση. Με αυτόν τον τρόπο, η επικοινωνία, οπτική, ακουστική κ.λπ  με τα άλλα ζώα, μπορεί να τα χαλαρώσει και να τα κάνει να νιώθουν ασφαλή. 

Καταλαβαίνετε το πόσο κακό, λοιπόν, κάνουν στην κοινωνία τα μέτρα της απομόνωσης για προφύλαξη από τον "ιό";;; Δεν είναι μόνον οι συνεχείς ειδήσεις με αρνητικό περιεχόμενο που προκαλούν έντονη αντίδραση στρες στο κοινό που τις παρακολουθεί. Είναι και η απομόνωση που επιδεινώνει την  αντίδραση του στρες, καταργώντας την ανθρώπινη επικοινωνία και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση των νοσημάτων, αφού είναι απόλυτα παραδεκτό πια από την επιστημονική κοινότητα πως το 90 - 95% των γνωστών μας νοσημάτων έχουν την βάση τους στην αντίδραση του στρες. Και δυστυχώς δεν είναι ενημερωμένος, όπως θα έπρεπε ο κόσμος γι αυτό.

Νιώθω υποχρέωση να τα λέω και να τα ξαναλέω... Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν είναι ενημερωμένοι οι συνάδελφοι που προτείνουν τα διάφορα μέτρα αυτή την εποχή. Κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει...

Με αγάπη