Περί σιωπής

Γεια σας

Μου ζητήθηκε από μία φίλη της ιστοσελίδας να μιλήσω για τη σιωπή. Έχουν μιλήσει και μιλούν γι αυτήν πολλοί. Τόσο κληρικοί όσο και φιλόσοφοι. Ο καθένας με τον τρόπο του. Γιατί η αξία της σιωπής είναι μεγάλη και αναγνωρισμένη τώρα πια και επιστημονικά.

Δυστυχώς ο άνθρωπος  ξετρελαμένος με τις ικανότητες του εγκεφάλου του που τον έχουν κάνει να νιώθει υπεροχή απέναντι στα άλλα ζώα της φύσης,  έχει δώσει σε αυτόν τον εγκέφαλο την πρωτοκαθεδρία  στο σώμα του. Εμπιστεύεται τυφλά τις σκέψεις που νιώθει πως εκείνος κάνει για να τον προστατέψει και έχει γίνει σκλάβος του.

Ζουν οι περισσότεροι με ένα συνεχές βουητό μέσα στο κεφάλι τους από τις
πολλές σκέψεις, γι αυτό και συχνά προσπαθούν να απαλλαγούν από αυτό μιλώντας πολύ ο ίδιοι, ή ακούν μουσική, ή άλλους να μιλούν. Σπάνια θα δει κάποιος ανθρώπους πια να κάθονται δίχως να κάνουν τίποτα. Είναι κάτι που εύκολα μπορεί να παρατηρήσει καθένας μέσα στα συγκοινωνιακά μέσα. Οι περισσότεροι απασχολούν το μυαλό τους με κάτι…

Κουράζουν οι σκέψεις μας; Και βέβαια κουράζουν. Γιατί οι περισσότερες από αυτές είναι στηριγμένες στους φόβους μας. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι πολύ δυνατό. Και όσο εμείς σκεφτόμαστε για όλα και για όλους (όπως γίνεται συνήθως), ένα μέρος του εγκεφάλου μας που έχει ονομαστεί DMN (Default Mode Network) λειτουργεί εντατικά για να συνδέει τις μνήμες μας με τις σκέψεις μας, ώστε να έχουν αυτές κάποια λογική. Η συνεχής όμως αυτή ανάσυρση μνήμης από το υποσυνείδητο όπου είναι καταχωρημένοι όλοι οι φόβοι μας, δημιουργεί το άγχος, που παιδεύει τους περισσότερους, δίχως να γνωρίζουν το γιατί. Και εκτός από το ότι το άγχος σαν συναίσθημα είναι ενοχλητικό, αποδιοργανώνει αυτό και ενεργειακά το σώμα μας, επειδή σαν αρνητικό συναίσθημα αποδιοργανώνει τη λειτουργία της καρδιάς μας, που είναι υπεύθυνη για την ενεργειακή μας ισορροπία.  

Αιτία για όλα τα πιο πάνω είναι οι πολλές σκέψεις και ο τρόπος που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας.

Η λύση είναι λοιπόν, η σιωπή. Σιωπή και λεκτική και νοητική.

Η λεκτική σιωπή είναι σχετικά εύκολη, αν το αποφασίσει κάποιος. Η νοητική, όμως, δεν είναι καθόλου εύκολη. Το σταμάτημα των σκέψεων δεν είναι εύκολη υπόθεση, ιδιαίτερα αν υπάρχουν προβλήματα ζωής. Ο φόβος, μέσα από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, θα δημιουργεί συνεχώς «λογικές» σκέψεις.

Πώς θα καταφέρουμε να κάνουμε τον νου να σιωπήσει; Υπάρχουν κάποιοι τρόποι. Δοκιμάστε τους:

1. Αραιώνοντας για λίγο τις αναπνοές μας. Αν κάνουμε πιο αργές τις αναπνοές μας (επιμηκύνοντας κυρίως την εκπνοή μας) ώστε να φτάσουμε να αναπνέουμε με 6 αναπνοές/λεπτό ή και λιγότερες. (10-15 τέτοιες αναπνοές κάθε 3 ώρες μειώνουν πολύ το άγχος και εξαφανίζουν τους πανικούς)

2. Συγκεντρώνοντας την προσοχή μας σε κάτι που μας προκαλεί ενδιαφέρον, ή που χρειάζεται όλη την προσοχή μας για να γίνει καλά (ένα δύσκολο κέντημα ή πλεκτό, δύσκολο σταυρόλεξο, μία δύσκολη μαθηματική άσκηση κ.λπ) Μία μικρή σχετική άσκηση σας έχω δώσει και εγώ σε μικρό βίντεο. 

3. Κρατώντας κάποια απόσταση από τις σκέψεις μας, παρατηρώντας τες σαν ουδέτερος παρατηρητής. Γιατί αν τις παρατηρούμε απλά, δίχως να συμμετέχουμε σε αυτές ώστε να τις περιπλέκουμε, το σύστημα DMN του εγκεφάλου σταματάει να λειτουργεί και πάλι.

4. Μία απλή άσκηση που αν κάνετε συχνά θα βοηθήσει να πάρετε τον έλεγχο του νου στα χέρια σας, σταματώντας τις σκέψεις είναι και αυτή της μεθόδου Silva:

«Καθίστε κάπου αναπαυτικά, κλείστε τα μάτια σας και αρχίστε να μετράτε ανάποδα από το 100 στο 0. Μόλις έρθει κάποια σκέψη στο νου σας, την παρατηρείτε αλλά δεν την συνεχίζετε. Ξαναρχίζετε να μετράτε από το 100 προς το 0. Όταν έρθει η επόμενη σκέψη κάνετε το ίδιο… ξανά και ξανά. Κάθε φορά που θα έρχεται στο νου σας κάποια σκέψη, θα ξαναρχίζετε το ανάποδο μέτρημα από την αρχή, με υπομονή και επιμονή».

Αν έχετε αποφασίσει να μάθετε τον νου σας να κάνει σιωπή, η πιο πάνω άσκηση βοηθάει πολύ. Θα παρατηρήσετε πως όσο εσείς επιμένετε να ξαναμετράτε από την αρχή, καταφέρνετε να μετράτε όλο και περισσότερα νούμερα πριν έρθει η επόμενη σκέψη. Αυτό γίνεται γιατί ο νους, εάν δεν συμμετέχετε πολλαπλασιάζοντας τις σκέψεις, σιγά-σιγά παραιτείται, γιατί καταλαβαίνει πως δεν τις χρειάζεστε… 

Δοκιμάστε την. Αν την κάνετε στο κρεβάτι σας βοηθάει και να κοιμηθείτε όσοι έχετε αϋπνίες.

Με αγάπη