Θρησκείες και ο άνθρωπος

Λόγω της θρησκευτικότητας των ημερών, καταθέτω μερικές από τις σχετικές σκέψεις μου από σελίδες του νέου μου (υπό συγγραφή) βιβλίου που πραγματεύεται τα όσα επιστημονικά και μη οδηγούν στην Αγάπη, σαν το ύψιστο ανθρώπινο συναίσθημα.

................................................................................................................

"Η κάθε θρησκεία, ανάλογα με τις συνθήκες της εποχής που αυτή πρωτοεμφανίστηκε, είχε έναν «φωτισμένο», που έδωσε στους ανθρώπους της εποχής του πληροφορίες για το νόημα ετούτης εδώ της ζωής, πληροφορίες που ο ίδιος είχε αντλήσει από τη Πηγή του σύμπαντος (τον εσώτερο εαυτό του) μέσα από ασκητική ζωή και βαθιά ενδοσκόπηση.

Στη συνέχεια, όταν οι «φωτισμένοι» έφυγαν από τη ζωή, κατατρεγμένοι οι περισσότεροι και κακοποιημένοι από τις εκάστοτε εξουσίες, (αφού οι διδασκαλίες
τους ελευθέρωναν τους ανθρώπους και τους έκαναν δυνατούς και δύσκολα χειραγωγήσιμους), κάποιοι από τους μαθητές τους προσπάθησαν να συγκεντρώσουν και να καταγράψουν τα λόγια εκείνων και τις πράξεις τους, δημιουργώντας μια πηγή γνώσης, στην οποία θα μπορούσαν να καταφεύγουν οι νεότερες γενιές, για να έρθουν σε επαφή με αυτή την σοφία, που βγάζει τον άνθρωπο από το επίπεδο του ζώου, δίνει νόημα στη ζωή του και τον ανεβάζει πνευματικά. Έτσι δημιουργήθηκαν οι θρησκείες. Ανάλογες πάντα, με το πολιτισμικό επίπεδο του λαού στον οποίο έζησε και δίδαξε ο φωτισμένος δάσκαλος.

Το να ελέγχεις όμως μεγάλη ομάδα ανθρώπων, είναι εξουσία. Είναι μία δύναμη, που δύσκολα μπόρεσαν, όσοι ανήκαν στα ιερατεία αυτών των θρησκειών, να αψηφήσουν. Έτσι τα ιερατεία σιγά-σιγά έγιναν μία δεύτερη μορφή εξουσίας για τον λαό, πλάι στην πολιτική εξουσία, με την οποία μάλιστα πολλές φορές ήρθαν σε ρήξη, στην προσπάθεια να μοιραστούν μαζί της την... πίτα της δύναμης που δίνει αυτή η εξουσία.

Οι διδασκαλίες, έτσι, των φωτισμένων, που έγιναν για να δώσουν στους ανθρώπους να καταλάβουν πως είναι όλοι αδέρφια κάτω από αυτόν τον ουρανό και πως αποτελούν, μαζί με όλα τα υπόλοιπα ζώα και φυτά αυτού του πλανήτη, έναν μεγάλο και αδιαίρετο οργανισμό, αυτόν της μάνας γης, (που με τη σειρά του δεν είναι παρά ένα κύτταρο του μεγαλύτερου ενιαίου οργανισμού που λέγεται σύμπαν),  κατέληξαν, δυστυχώς, να είναι λόγια με τελείως αλλαγμένο νόημα, λόγια που αντί να οδηγούν στην αγάπη και την ομόνοια, οδηγούν τους λαούς σε απαράδεκτες συμπεριφορές και αιματοχυσίες.  Το αίμα που έχει μέχρι τώρα χυθεί και που ακόμη χύνεται στο όνομα των θρησκειών, που στο βάθος τους διδάσκουν την ενότητα των πάντων και την αγάπη, δείχνει τόσο φανερά πως οι αρχηγοί τους ενδιαφέρονται μόνον και μόνον για την εξουσία, που είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πώς οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν, φανατίζονται και οδηγούνται ακόμη και σε ακρότητες κάτω από την καθοδήγησή τους."

Με αγάπη και τις καλύτερες ευχές μου, όχι μόνον για τις γιορτινές ημέρες που έρχονται αλλά για όλη τη ζωή σας!