Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς στρες; (50)

Μάλλον όχι…

Η αντίδραση του στρες του οργανισμού, (η παραγωγή δηλαδή των ορμονών του στρες και κάποιων άλλων φλεγμονωδών ουσιών), είναι αυτή που δίνει στο σώμα ενέργεια για να παλέψει με τον εχθρό ή να τρέξει να σωθεί μακριά του, όπως πολλές φορές έχουμε πει. 
Αυτή η ενέργεια, είναι απαραίτητη για τη ζωή, τόσο για την αντιμετώπιση των εχθρικών
καταστάσεων, όσο και για την επίτευξη στόχων και τη δημιουργία γενικότερα.

Στον υλικό μας κόσμο, τα πάντα έχουν τα αντίθετά τους. Καλό-κακό, ωραίο-άσχημο, αρνητικό-θετικό κ.ο.κ

Τα συναισθήματά μας ακολουθούν και αυτά τον ίδιο κανόνα. Άλλα από αυτά μας δημιουργούν δυσαρέσκεια (αρνητικά συναισθήματα) και άλλα ευχαρίστηση (θετικά συναισθήματα). Η δυσαρέσκεια οδηγεί τον οργανισμό στην αντίδραση του στρες, προκειμένου αυτός να ετοιμαστεί για να την αποφύγει. Του δίνει, δηλαδή, την απαραίτητη ενέργεια για να δράσει.

Το θέμα δεν είναι, λοιπόν, το να μην νιώθει κάποιος αρνητικό συναίσθημα, αλλά το να το κατανοεί και να χρησιμοποιεί την ενέργεια που αυτό του δίνει, για να πετύχει τους σκοπούς του στη ζωή.  

Αντίθετα οι περισσότεροι, νιώθοντας κάποιο αρνητικό συναίσθημα, αναλώνονται στο να δημιουργούν συνεχώς σκέψεις και νέα αρνητικά συναισθήματα γύρω από αυτό, αυξάνοντας, με τον τρόπο αυτό, την παραγωγή ορμονών του στρες, οι οποίες αφού δεν καταναλώνονται σε κάποια δράση, μένουν και καταστρέφουν το σώμα…

Δεν γίνεται φίλες και φίλοι μου να μην αισθανόμαστε κάποιο αρνητικό συναίσθημα. Πάντα τα συναισθήματά μας θα εναλλάσσονται  στη ζωή. Το θέμα είναι να τα αναγνωρίζουμε, να  κατανοήσουμε πως αυτά θα έρχονται και θα φεύγουν σαν τα κύματα της θάλασσας στη ζωή μας και να μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε για να ζήσουμε καλύτερα, αντί να τα αφήνουμε να χρησιμοποιούν εκείνα εμάς, καταστρέφοντας την υγεία και τη ζωή μας.

Τα αρνητικά συναισθήματα οδηγούν σε αύξηση της ενέργειάς μας. Συνειδητοποιείστε το!

Και κάθε φορά που νιώθετε ένα από αυτά, αρχίστε να χρησιμοποιείτε αυτή την ενέργειά σας σε κάτι χρήσιμο και δημιουργικό, ή ασκηθείτε, προκειμένου να κάψετε τις ορμόνες που παράγονται, αντί να μένετε να ανακυκλώνετε τις σκέψεις σας γύρω από αυτό και να δημιουργείτε όλο και μεγαλύτερη ταλαιπωρία στη ψυχή σας.

Αρχίστε να παρατηρείτε τα συναισθήματά σας. Χαρείτε τα θετικά με όλη σας τη ψυχή και όταν έρχονται τα αρνητικά, αναγνωρίστε τα απλά, και χρησιμοποιείστε τα σαν καμπανάκια που σας δηλώνουν, πως είναι ώρα να δράσετε και να κάνετε κάτι… Από το πιο απλό, όπως το να φτιάξετε ένα γλυκό ή ένα φαγητό, ή να βγείτε έξω να περπατήσετε, μέχρι το να βοηθήσετε κάποιον που το χρειάζεται.

Όσο περισσότερους ωφελούν οι δράσεις μας τόσο καλύτερα αισθανόμαστε οι ίδιοι και οι ορμόνες του στρες δεν μας καταστρέφουν. Γιατί ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον και η κοινωνικότητα, αυξάνει την έκκριση μιας ορμόνης (οξυτοκίνη), που οδηγεί τον οργανισμό σε χαλάρωση.

Με αγάπη