Ερασιτέχνης κηπουρός/Διακ.φυλ. (8)

<><><><><><>

Φόρμιουμ (formium)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Έναν ακόμη πολύ όμορφο θάμνο του κήπου θα ήθελα να σας γνωρίσω σήμερα. Λέγεται φόρμιουμ. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες του με διαφορετικό χρώμα φύλλων. Γκριζοπράσινο, όπως αυτή που έχω στον δικό μου κήπο, ή πανασέ. Γίνεται πολύ μεγάλος θάμνος που απλώνει τριγύρω εάν τον αφήσετε ελεύθερο και ανθίζει με μεγάλα λουλούδια επάνω σε ψηλό μίσχο. Στον κήπο μου όμως δεν έχει ανθίσει ποτέ, αλλά δεν παραπονιέμαι, γιατί η φιγούρα του από μόνη της ομορφαίνει πολύ τον κήπο. Πολλαπλασιάζεται εύκολα εάν βγάλετε μερικά από τα πλαϊνά μικρά καινούργια φυτά που φυτρώνουν συνέχεια γύρω του και τα μεταφυτέψετε σε μία γλάστρα.

Αν τώρα θέλετε όπως εγώ να μην απλώσει πολύ ο θάμνος και καταλάβει μεγάλο μέρος του κήπου, δεν έχετε παρά να τον φυτέψετε στο χώμα με τη γλάστρα του. Περιορίζετε έτσι την μεγάλη ανάπτυξη των ριζών του και μπορείτε εύκολα να τον βγάλετε από το χώμα και να μειώσετε ακόμη περισσότερο τις ρίζες του ή να του αλλάξετε θέση, όποτε το θελήσετε.

Τα λογχωτά φύλλα του κάνουν πολύ όμορφη εντύπωση μέσα στα υπόλοιπα συνηθισμένα φυλλώματα του κήπου και μπορεί να ομορφύνει και μια γωνιά της  βεράντας ή του μπαλκονιού σας, φυτεμένος σε μία μεγάλη γλάστρα. Είναι ένα πολύ εύκολο στη συντήρησή του φυτό γιατί χρειάζεται ελάχιστη περιποίηση.

Όσον αφορά τα δέντρα μου τώρα, όπως βλέπετε συνεχίζω να μαζεύω μήλα, αχλάδια, σύκα και βανίλιες και να τα χαρίζω εδώ και εκεί, γιατί δεν μπορώ να τα καταναλώσω όλα μόνη μου και είναι κρίμα να τα βλέπω να σαπίζουν επάνω στα δέντρα.

Και ξέρετε, με κάθε δαγκωματιά που κάνω σε ένα φρεσκοκομμένο από το δέντρο φρούτο νωρίς το πρωί καθώς βγαίνω για πότισμα, λέω μέσα μου αυθόρμητα και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στο σύμπαν που με αξίωσε να ζω μια τέτοια ζωή. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα καλά της κηπουρικής. Η κατανόηση της αξίας της ζωής και των μικρών πραγμάτων που χαρίζουν ευτυχία. Αυτά τα μικρά πράγματα (όπως π.χ. την μαγεία να κόβεις έναν καρπό από ένα φυτό και να τον γεύεσαι) τα έχουν οι περισσότεροι ξεχάσει ζώντας την πολύβουη και όλο τρέξιμο ζωή των πόλεων, μακριά από την φύση και την μαγεία της.

Και ξέρετε αλλιώς απορροφούνται τα συστατικά ενός καρπού από έναν οργανισμό που δέχεται τον καρπό αυτόν με ευγνωμοσύνη και ευτυχία και αλλιώς όταν ο καρπός αυτός τρώγεται στα γρήγορα ακούγοντας συγχρόνως τα τελευταία τραγικά γεγονότα στο δελτίο των ειδήσεων, ή συζητώντας όλα όσα μας ταλαιπώρησαν στην διάρκεια της ημέρας…. Στη δεύτερη περίπτωση πέρα από το ότι δεν γίνεται σωστή  απορρόφηση των διαφόρων συστατικών, οι τροφές καταναλώνονται και πέπτονται  χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε χωρίς έτσι να μπορέσουν να θρέψουν, όπως θα έπρεπε, και την ψυχή μας.

Μήπως θα πρέπει τελικά να ξαναγυρίσουμε σιγά-σιγά όλοι στις ρίζες μας για να βρούμε αυτό που όλοι μάταια ψάχνουν στο χρήμα και τις πολυτέλειες; Την πραγματική ευτυχία;   
Με αγάπη