Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Κίτρινες ίριδες άρχισαν να διαδέχονται τις άσπρες και τις μωβ που άνθιζαν μέχρι πριν λίγες ημέρες επάνω από την λιμνούλα μου. Η ευωδιαστή φούξια αναρριχόμενη τριανταφυλλιά μου άνθισε πρώτη-πρώτη, όπως κάθε χρόνο, έχοντας συντροφιά τα εκπληκτικά μπλε λουλούδια αυτού του θάμνου που δυστυχώς, όπως σας έχω ξαναπεί,δεν γνωρίζω ακόμη το όνομά του, ενώ από κάτω της, ροζ μικρά μυρωδάτα γαρύφαλλα γέμισαν την μία γωνιά το παρτεριού.
Στο ίδιο παρτέρι λίγο πιο πέρα, η έρπουσα μπλε κληματίδα μου άνθισε και έμπλεξε τα κλωνάρια της με εκείνα της μικρής λευκής τσιντόνιας (hamaemelis) που, κατά ένα περίεργο τρόπο, μένει ακόμη ανθισμένη. Τα σαλιγκάρια έχουν ανοίξει μικρές τρύπες στα φύλλα της, όπως βλέπετε, αλλά σκοπεύω αυτές τις μέρες να ρίξω στο παρτέρι λίγη στάχτη που έχω φυλάξει από το τζάκι που άναβα τον χειμώνα ώστε να τα αναγκάσω να φύγουν. Θα πάνε βέβαια λίγο πάρα πέρα, όπως καταλαβαίνετε, και θα αρχίσουν να τρώνε τα φύλλα κάποιου άλλου φυτού, όμως δεν θέλω να τα σκοτώσω, βάζοντας κάποιο φάρμακο. Στο κάτω-κάτω δεν χάθηκε ο κόσμος αν υπάρχουν λίγες τρύπες στα φύλλα των φυτών μου. Έτσι γίνεται πάντα στη φύση. Το ένα είδος ζει χρησιμοποιώντας ένα άλλο. Αυτός είναι ο νόμος της ζωής.
Στον λαχανόκηπο τώρα, έφαγα πριν λίγες μέρες τις πρώτες μου αγκινάρες, καθώς και τις πρώτες φράουλες. Σ’ αυτές τις τελευταίες, κόβω μερικά από τα φύλλα τους, όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν οι πρώτοι καρποί, ώστε να τους βλέπει ο ήλιος και να τους ωριμάζει γρηγορότερα.
Ρόκα, σπανάκι και κρεμμυδάκια μεγαλώνουν πιο κει σε ένα παρτέρι και άρχισαν να τροφοδοτούν με τα τρυφερά φυλλαράκια τους την καθημερινή μου σαλάτα. Και αυτά, όπως το έχουμε ξαναπει, γίνονται εύκολα σε γλάστρες στα μπαλκόνια και τις βεράντες.
Κίτρινες ίριδες άρχισαν να διαδέχονται τις άσπρες και τις μωβ που άνθιζαν μέχρι πριν λίγες ημέρες επάνω από την λιμνούλα μου. Η ευωδιαστή φούξια αναρριχόμενη τριανταφυλλιά μου άνθισε πρώτη-πρώτη, όπως κάθε χρόνο, έχοντας συντροφιά τα εκπληκτικά μπλε λουλούδια αυτού του θάμνου που δυστυχώς, όπως σας έχω ξαναπεί,δεν γνωρίζω ακόμη το όνομά του, ενώ από κάτω της, ροζ μικρά μυρωδάτα γαρύφαλλα γέμισαν την μία γωνιά το παρτεριού. 
Στο ίδιο παρτέρι λίγο πιο πέρα, η έρπουσα μπλε κληματίδα μου άνθισε και έμπλεξε τα κλωνάρια της με εκείνα της μικρής λευκής τσιντόνιας (hamaemelis) που, κατά ένα περίεργο τρόπο, μένει ακόμη ανθισμένη. Τα σαλιγκάρια έχουν ανοίξει μικρές τρύπες στα φύλλα της, όπως βλέπετε, αλλά σκοπεύω αυτές τις μέρες να ρίξω στο παρτέρι λίγη στάχτη που έχω φυλάξει από το τζάκι που άναβα τον χειμώνα ώστε να τα αναγκάσω να φύγουν. Θα πάνε βέβαια λίγο πάρα πέρα, όπως καταλαβαίνετε, και θα αρχίσουν να τρώνε τα φύλλα κάποιου άλλου φυτού, όμως δεν θέλω να τα σκοτώσω, βάζοντας κάποιο φάρμακο. Στο κάτω-κάτω δεν χάθηκε ο κόσμος αν υπάρχουν λίγες τρύπες στα φύλλα των φυτών μου. Έτσι γίνεται πάντα στη φύση. Το ένα είδος ζει χρησιμοποιώντας ένα άλλο. Αυτός είναι ο νόμος της ζωής. 
Στον λαχανόκηπο τώρα, έφαγα πριν λίγες μέρες τις πρώτες μου αγκινάρες, καθώς και τις πρώτες φράουλες. Σ’ αυτές τις τελευταίες, κόβω μερικά από τα φύλλα τους, όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν οι πρώτοι καρποί, ώστε να τους βλέπει ο ήλιος και να τους ωριμάζει γρηγορότερα.
Δυστυχώς δεν τα έχω καταφέρει μέχρι τώρα να καλλιεργήσω τις φράουλες στο έδαφος. Όσες φορές το προσπάθησα, τα φυτά σάπισαν και δεν καρποφόρησαν. Οι πολλές βροχές στον νησί δεν αφήνουν τα μικρά αυτά φυτά να αναπτυχθούν σωστά και τα σαπίζουν. Στις μεγάλες μακρόστενες γλάστρες όμως που τις έχω βάλει από πέρυσι αναπτύχθηκαν πολύ καλά και καρποφόρησαν, όπως βλέπετε.
Βάλτε λοιπόν και εσείς όσοι δεν έχετε κήπο μερικές γλάστρες με φράουλες στο μπαλκόνι ή τη βεράντα σας, φίλες και φίλοι μου. Είναι πολύ ωραίο να κόβετε και να γεύεστε μία ζουμερή φράουλα κάθε φορά που θα περνάτε δίπλα της.
Ρόκα, σπανάκι και κρεμμυδάκια μεγαλώνουν πιο κει σε ένα παρτέρι και άρχισαν να τροφοδοτούν με τα τρυφερά φυλλαράκια τους την καθημερινή μου σαλάτα. Και αυτά, όπως το έχουμε ξαναπει, γίνονται εύκολα σε γλάστρες στα μπαλκόνια και τις βεράντες.
Φοβάμαι όμως πως για αρκετό καιρό θα αρκούμαι στη δική τους νοστιμιά, γιατί όπως βλέπετε οι ντοματιές μου είναι ακόμη πολύ μικρές, έτσι που καθυστέρησα λόγω βροχών να τις φυτέψω.
Τα μικρά άσπρα σημάδια που βλέπετε στο χώμα γύρω τους είναι τσόφλια από αυγά. Παραχώνοντάς τα στο χώμα που φυτεύετε τις ντομάτες τις προστατεύετε από την έλλειψη ασβεστίου, που κάνει την βάση της ντομάτας να μαυρίζει και να σαπίζει.
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου