Γεια σας
Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο για τη γήρανση των κυττάρων μας και κατ επέκταση, του οργανισμού μας. Γιατί γερνάμε λοιπόν;
Έχει ανακαλυφθεί πως τα τελικά μέρη των χρωμοσωμάτων μας (που περιέχουν το DNA μας) που λέγονται «τελομερή» μικραίνουν σε μήκος κάθε φορά που τα κύτταρά μας διαιρούνται και πολλαπλασιάζονται, πράγμα που οδηγεί σιγά-σιγά στη καταστροφή των κυττάρων, αφού λιγοστεύει συνεχώς το DNA τους, που περιέχει όλες τις πληροφορίες για τη λειτουργία τους.
Η σημασία αυτών των τελομερών αναγνωρίστηκε πρόσφατα, όταν τρεις επιστήμονες πήραν το 2009 το βραβείο Νόμπελ στην Φυσιολογία και την Ιατρική έχοντας ανακαλύψει τη δομή αυτών των τελομερών και τον τρόπο που αυτά προστατεύουν τα χρωμοσώματα από τη καταστροφή.
Ο οργανισμός μας όμως, διαθέτει ένα μηχανισμό αντιμετώπισης του προβλήματος. Το ένζυμο τελομεράση. Το ένζυμο αυτό επιδιορθώνει το κατεστραμένο DNA στα τελικά τμήματα των χρωμοσωμάτων μας και έτσι το κακό διορθώνεται.
Δεν λειτουργεί όμως αυτός ο μηχανισμός άμυνας εξ ίσου καλά για όλους μας, δυστυχώς. Η κληρονομικότητα παίζει και εδώ το ρόλο της, όπως έχουν δείξει κάποιες επιστημονικές έρευνες. Υπάρχουν άτομα που διαθέτουν μεγαλύτερες ποσότητες από αυτό το ένζυμο, όπως συμβαίνει στους αιωνόβιους Ιουδαίους Ασκενάζι και τα παιδιά τους, που μελετήθηκαν από ερευνητές της Ιατρικής σχολής «Albert Einstein» της Αμερικής. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό "Proceedings of the National Academy of Sciences".
Πρόσφατα όμως στο περιοδικό "Circulation" δημοσιεύθηκε μία άλλη μελέτη από Σουηδικό Πανεπιστήμιο (Saarland) στην οποία βρέθηκε πως αθλητές με συνεχή προπόνηση, έχουν μακρύτερα τελομερή στα χρωμοσώματα των λευκών τους αιμοσφαιρίων σε σύγκριση με άτομα που αθλούνται λιγότερο, πράγμα που δείχνει, κατά τους ερευνητές, πως η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στη βελτίωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού μας (γιατί η έρευνα αφορούσε τα λευκά αιμοσφαίρια των αθλητών) όσο και στην καθυστέρηση γενικότερα της γήρανσης και θα συνεχίσουν να ερευνούν το θέμα, όπως δήλωσαν, περισσότερο μελετώντας και άλλα κύτταρα.
Μπορούμε τελικά να νικήσουμε τη κληρονομικότητα με διάφορους τρόπους, όπως θα διαβάσετε αναλυτικά και στο βιβλίο μου, αρκεί να το πληροφορηθούμε και να το προσπαθήσουμε. Η νέα επιστήμη που ασχολείται με αυτό το θέμα λέγεται Επιγενετική (Epigenetics).
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου