Γεια σας φίλοι μου
Πρωί πρωί σήμερα βγήκα στο κήπο γιατί άρχισαν βλέπετε τα ποτίσματα....και επι τη ευκαιρία τράβηξα και μερικές φωτογραφίες.
Τέλειωσαν οι βροχές που μας ταλαιπώρισαν εφέτος τόσο πολύ εδώ στο νησί μας. Αλλά τα αντίθετα πάνε πάντα όπως ξέρετε παρέα. Δεν υπάρχει καλό χωρίς κακό, τα πάντα είναι άθροισμα αντιθέτων...Έτσι τώρα είμαι αναγκασμένη να αφιερώνω αρκετή ώρα στο πότισμα καθημερινά, πράγμα που θα γίνεται όλο και πιο χρονοβόρο όσο ζεσταίνει ο καιρός. Και αυτό όμως έχει το καλό και το κακό του. Από τη μια χάνω χρόνο από το διάβασμα και τα γραψίματά μου, από την άλλη όμως βρίσκομαι πολύ περισσότερη ώρα στον κήπο ανάμεσα στα λουλούδια και τα φυτά, βλέπω τις ανάγκες τους και επικοινωνώ μαζί τους, πράγμα που μου προσφέρει μεγάλη χαλάρωση και ηρεμία.
Οι αναρριχόμενες τριανταφυλλιές είναι τώρα στις δόξες τους. Άρχισαν η μία μετά την άλλη να ανθίζουν στον κήπο, ενώ οι θαμνώδεις φτιάχνουν ακόμη τα μπουμπούκια τους. Σήμερα εμφανίστηκαν και οι κίτρινες ίριδες με το εκπληκτικό τους χρώμα. Δεν είναι πολύ όμορφες; Ενώ πιο πέρα κοντά στη παλιά μάντρα του κήπου ένας μικρός θάμνος που δυστυχώς δεν ξέρω το όνομά του (και αυτός προέρχεται από κάποιο κομματάκι που κάποια φίλη μου έδωσε πριν από καιρό) στέκεται δίπλα σε ένα πανασέ μικρόφυλλο κισσό, με τα λεπτεπίλεπτα ροζ λουλούδια του να κοιτούν ντροπαλά προς τη γη. Δεν είναι πολύ όμορφος ο συνδυασμός τους;
Δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις αυτήν την εποχή στους κήπους. Απλά στέκεσαι, κοιτάς, μυρίζεις, αφουγκράζεσαι και επικοινωνείς με όλες τις αισθήσεις σου με το μεγαλείο της δημιουργίας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου