Γεια σας φίλοι μου
Η πρώτη μου σπορά (ντοματίνια, ντομάτες, μελιτζάνες, αγγουράκια, πιπεριές) άρχισε να αποδίδει. Τα μικρά φυτά ορθώνουν σιγά-σιγά το ανάστημά τους από τα δοχεία όπου τοποθέτησα πριν τρεις περίπου εβδομάδες τους σπόρους τους.
Το μέγεθος που βλέπετε είναι έτοιμο να μεταφυτευθεί σε μεγαλύτερα ατομικά δοχεία, όπου θα μεγαλώσουν λίγο περισσότερο για να είναι μεγάλα και ανθεκτικά, ώστε να φυτευτούν έξω στον κήπο, μετά από δύο περίπου εβδομάδες. Στο μεταξύ θα φυτέψω στον κήπο αυτές τις ημέρες μερικά έτοιμα μεγαλύτερα αγορασμένα φυτά, ώστε να αρχίσει σχετικά γρήγορα η συγκομιδή καρπών.
Όταν τα δικά μου φυτά θα είναι έτοιμα για φύτεμα στη γη, στα μικρά δοχεία που βλέπετε, θα σπείρω μερικούς ακόμη σπόρους. Αυτό το κάνω, γιατί επειδή δεν ψεκάζω με εντομοκτόνα τα φυτά μου, κάποια χαλάνε γρήγορα, και χρειάζομαι καινούργια, για να τα αντικαταστήσω. Κάνω λοιπόν όπως καταλαβαίνετε, διαδοχικές σπορές. Είναι μία καλή λύση, για να έχει κανείς, νέα γερά φυτά σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Για το ψέκασμα τώρα, αντί για εντομοκτόνα, χρησιμοποιώ σαπούνι πράσινο σε σκόνη, 1 κουτ. σούπας για κάθε κιλό νερού, περίπου. Το σαπουνόνερο αυτό κάνει τις μελίγκρες να κολλάνε και να καταστρέφονται και είναι πολύ πιο ακίνδυνο, όπως καταλαβαίνετε. Όσο για τους μύκητες, ψεκάζω με διάλυμα χαλκού και ασβέστη ( υπάρχει έτοιμο σε σκόνη), κάθε εβδομάδα, όσο δεν υπάρχουν ακόμη καρποί επάνω στα φυτά. Όταν βγουν οι καρποί το ψέκασμα αυτό πρέπει να σταματήσει.
Προς το παρόν ο κήπος μου με προμηθεύει με ρόκα, όπως σας έχω ξαναπεί, για τις σαλάτες μου, με κρεμμυδάκια, με σέσκουλα και εδώ και λίγες μέρες με αγκινάρες. Τις πρώτες, σας τις φωτογράφησα πριν τις κόψω.
Το δεματάκι που βλέπετε να ετοιμάζεται για ….ταφή υπό το άγρυπνο βλέμμα της Σίσσυ, της γάτας μου δηλαδή, είναι ένας εύκολος τρόπος που βρήκα για να εμπλουτίζω το χώμα του κήπου με θρεπτικά συστατικά. Όλο το χειμώνα λοιπόν, όλα τα φυτικά μου σκουπίδια τα μαζεύω, τα τυλίγω λίγα-λίγα σε χαρτί και παραχώνω τα δεματάκια αυτά στα παρτέρια του κήπου όπου την άνοιξη πρόκειται να φυτέψω λαχανικά. Αυτός είναι ένας ευκολότερος τρόπος που ανακάλυψα, αντί του γνωστού «κομπόστ». Τα παραχώνω στο έδαφος και τα σκουλήκια του εδάφους μαζί με τη βροχή, κάνουν την υπόλοιπη δουλειά.
Από πλευράς λουλουδιών τώρα, σας φωτογράφησα το πρώτο κατάλευκο λουλούδι μιας κληματίδας, καθώς και τους νάρκισσους (καπουτσίνους) που με διάφορα χρώματα εμφανίστηκαν αυτές τις ημέρες στον κήπο. Πορτοκαλί ανάμεσα στις άσπρες κάλες και ωχροκίτρινοι σε άλλο μέρος του κήπου. Το ξέρετε πως τα λουλούδια τους τρώγονται και δίνουν εκτός από χρώμα και μία πολύ ωραία πιπεράτη γεύση στις σαλάτες; Ενώ οι σπόροι τους μπορούν να γίνουν τουρσί και να χρησιμοποιηθούν αντί για κάπαρη;
Με πολλή αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου