Επίδραση του εντέρου στο ανοσοποιητικό μας

Γεια σας φίλες και φίλοι

Μπορείτε να φανταστείτε πόσο στενά συνεργάζονται τα κύτταρα του εντέρου σας με τα κύτταρα του ανοσοποιητικού σας; Πολύ στενά σας βεβαιώνω.

Σκεφτείτε τα κύτταρα του τοιχώματος του εντέρου σας (επιθηλιακά κύτταρα) σαν μία μακριά σειρά από άτομα που βρίσκονται έξω από ένα νάιτ κλαμπ… Στέκονται εκεί, στρυμώχνονται το ένα κοντά στο άλλο και συνομιλούν. Ταυτόχρονα κύτταρα του ανοσοποιητικού (τα γνωστά T- λεμφοκύτταρα) τριγυρίζουν σαν «σεκιουριτάδες» γύρω από τη γραμμή αυτή ψάχνοντας για σημάδια ή προβλήματα προς αντιμετώπιση...

Το ερώτημα τι κρατάει αυτά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού

Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (5 τελευταίο)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Όπως καταλάβατε από τις 4 προηγούμενες αναρτήσεις της σειράς αυτής σύμφωνα με την νέα βιολογία,  δεν αρρωσταίνουμε τυχαία, όπως νομίζαμε μέχρι πρόσφατα. Οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα επίδρασης διαφόρων παραγόντων στο σώμα μας, εξ αιτίας των οποίων αλλάζει η λειτουργία των γονιδίων μας (DNA). Το ευχάριστο είναι όμως πως το ίδιο μπορεί να  γίνει και αντίστροφα. Επιδρώντας, δηλαδή, με ένα θετικό τρόπο στο σώμα μας, μπορούμε να αλλάξουμε και πάλι τη λειτουργία των γονιδίων μας προς όφελος της υγείας μας! Και το ακόμη πιο ευχάριστο νέο είναι, πως αν το κάνουμε αυτό εγκαίρως

Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (4)

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Όπως είπαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, σύμφωνα με την νέα επιστήμη της Επιγενετικής, ο τρόπος ζωής και σκέψης μας επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων μας οδηγώντας μας σε υγεία ή ασθένεια.

Πώς είναι δυνατόν να αρρωσταίνουν σοβαρά (λευχαιμίες, καρκίνοι κ.λπ) μικρά παιδιά, τι λανθασμένο τρόπο ζωής μπορεί να έχουν αυτά και τι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, ρωτούν μερικοί. Μα τα γονίδιά μας τα κληρονομούμε από τους γονείς μας  και εκείνοι τα έχουν κληρονομήσει από τους δικούς τους γονείς κ.ο.κ Αν λοιπόν επί σειρά γενεών οι άνθρωποι δεν έχουν προσπαθήσει να αλλάξουν προς το καλύτερο τον τρόπο ζωής και σκέψης τους,

Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (3)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Στα δύο προηγούμενες αναρτήσεις της σειράς, αναφέρθηκα στα ευρήματα της Γενετικής. Της επιστήμης που ασχολείται με το DNA μας, του οποίου, σας θυμίζω, μόνον 1,5-2% γνωρίζουμε τη λειτουργία. Το υπόλοιπο ερευνάται ακόμη…

Σύμφωνα με όσα λοιπόν έχουμε μάθει από τις έρευνες των γενετιστών, μέχρι πριν λίγο καιρό πιστεύαμε (γιατροί και μη) ότι το DNA μας ευθύνεται για τις ασθένειες και όποιο άλλο πρόβλημα παρουσιάζει το υλικό μας σώμα. Χωρίς να μας έχουν εξηγήσει βέβαια τι είναι αυτό που κάνει τα γονίδια να αλλάζουν εντολές, να πηδούν σε άλλες θέσεις και όλα όσα σας ανέφερα στις προηγούμενες 2 αναρτήσεις της σειράς.

Χάρη στις έρευνες όμως

Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (2)

Γεια σας φίλες και φίλοι

Πριν από αρκετό καιρό, σας είχα μιλήσει σε κάποια άρθρα για τα jumping genes, τα πηδηχτά γονίδια που υπάρχουν στο DNA μας. Σα θυμίζω πως αυτά είναι κομμάτια του DNA μας που αλλάζουν θέση μέσα στην αλυσίδα του DNA (transposons)  ή αντιγράφουν τον εαυτό τους και τοποθετούν το αντίγραφό τους σε άλλη πάλι θέση (retrotransposons),  χωρίς να ξέρουμε ακόμη γιατί. Κι αυτό συμβαίνει όχι μόνον στο ανθρώπινο DNA αλλά ακόμη και σε αυτό του καλαμποκιού…

Αυτά τα «πηδηχτά» γονίδια, λοιπόν, που αλλάζουν θέση μέσα στην αλυσίδα του DNA, όπως καταλαβαίνετε μπορούν να αλλάξουν

Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (1)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Πριν από αρκετό καιρό σας είχα μιλήσει αναλυτικά σε μία σειρά άρθρων (το πρώτο από τα οποία μπορείτε να ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ) για τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας. 

Σήμερα, αποφάσισα με μία νέα σειρά άρθρων να σας εξηγήσω, όσο πιο απλά και αναλυτικά μπορώ, τη λειτουργία του DNA μας και το πώς οδηγούμαστε μέσα από αυτό στις ασθένειες. Γιατί ξέρετε, αν πιστεύει κάποιος πως η ασθένεια απλά «του τυχαίνει» αισθάνεται θύμα και μειώνεται η δύναμή του για την αντιμετώπισή της. Αντίθετα, η γνώση του πώς δημιουργούνται οι ασθένειες δίνει την απαραίτητη δύναμη να οδηγηθεί ο κάθε ασθενής ευκολότερα στη θεραπεία.

Για αρχή λοιπόν θα σας ξαναθυμίσω κάποια πράγματα που αφορούν το DNA μας, το οποίο μόλις το 1952 επιβεβαιώθηκε πως είναι το γενετικό μας υλικό και ένα χρόνο αργότερα