Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Υγιεινή διατροφή/λίπη (2)

Γειά σας

Σήμερα θα τελειώσουμε την ανάλυση των λιπών, που ξεκινήσαμε στη προηγούμενη κουβέντα μας, με τα πολυακόραστα λίπη.
Όπως έχουμε ήδη πει, αυτά παραμένουν σε ρευστή κατάσταση ακόμη και αν ψυχθούν.
Υπάρχουν πολλά πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, αλλά αυτά που έχουν περισσότερο ερευνηθεί επιστημονικά, είναι τα βασικά λιπαρά οξέα (λινολεϊκό οξύ και αλφα-λινολεϊκό οξύ) και γενικά τα ω-3 λιπαρά οξέα.
Tο άλφα-λινολεϊκό οξύ ανήκει σε αυτά τα ω-3 λιπαρά οξέα, ενώ το λινολεϊκό οξύ, ανήκει στα ω-6 λιπαρά οξέα. Τα λέμε βασικά, επειδή το σώμα μας δεν μπορεί να τα φτιάξει μόνο του και πρέπει να τα πάρουμε από τις τροφές μας. Όλα τα υπόλοιπα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα που χρειάζεται ο οργανισμός μας τα φτιάχνει από τα δύο αυτά βασικά λιπαρά οξέα.
Το δεύτερο, το λινολεϊκό οξύ(ω-6) βρίσκεται σε πολλούς σπόρους (σουσάμι, ηλιόσποροι, σόγια), ξηρούς καρπούς (φυστίκια) και λαχανικά, ενώ το αραχιδονικό οξύ που είναι παράγωγό του βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στο κρέας, τόσο το κόκκινο, όσο και το άσπρο(πουλερικά). Έτσι σπάνια παρουσιάζει κανείς έλλειψη σε αυτό το βασικό λιπαρό οξύ και κατά συνέπεια και στα ω-6 λιπαρά οξέα γενικά.
Τα ω-3 τώρα λιπαρά οξέα, που παράγονται στο σώμα μας από το αλφα-λινολεϊκό οξύ, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία μας γιατί οι επιστημονικές έρευνες συνεχίζουν να δείχνουν ότι διατροφή ελλειπής σε ω-3 λιπαρά οξέα συσχετίζεται με προβλήματα υγείας όπως οι χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις (σαν τη γνωστή μας ρευματοειδή αρθρίτιδα και τις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου), καθώς και με καρδιοπάθειες και διάφορα σύνδρομα διαταραγμένης συμπεριφοράς.
Πλούσιος σε αλφα-λινολεϊκό οξύ είναι ο λιναρόσπορος, οι σπόροι της κίας και τα καρύδια, ενώ τα πιο σημαντικά ω-3 λίπη που συνθέτονται από αυτό το άλφα-λινολεϊκό οξύ ( DHA, EPA) υπάρχουν άφθονα στα ψάρια και τα φύκια (σπιρουλίνα).
Ας πούμε δυο λόγια για τους σπόρους αυτούς που πολλοί δεν γνωρίζουν, είναι όμως πολύ καλό να τους περιλάβουν στη διατροφή τους.
Ο λιναρόσπορος λοιπόν, προέρχεται από το γνωστό μας φυτό «λινάρι» που βγάζει μπλε λουλούδια (lineum usitatissimoum). Το καλλιεργούσαν και οι αρχαίοι Αιθίοπες και Αιγύπτιοι. Ο σπόρος του είναι πλούσιος σε άλφα-λινολεϊκό οξύ όπως είπαμε αλλά και σε φυτοοιστρογόνα, που είναι ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες. Για να απορροφηθούν όμως από το έντερό μας τα σημαντικά αυτά θρεπτικά στοιχεία του λιναρόσπορου, πρέπει να τον καταναλώνουμε σπασμένο σε σκόνη. Μπορούμε να προσθέτουμε τη σκόνη αυτή στις σαλάτες μας, το πρωϊνό μας ή το ψωμί που ζυμώνουμε. Μία επίσης σημαντική πληροφορία για το σπόρο αυτό είναι ότι 1 κουταλιά της σούπας από αυτόν (σε σκόνη) + 3 κουταλιές της σούπας νερό, μπορούν να αντικαταστήσουν 1 αβγό στη μαγειρική για να «δέσουν» κάποιο γλυκό ή ζύμη. Χρησιμοποιείστε τον λοιπόν για να φτιάξετε ζύμες ή κέικ και πέστε μου το αποτέλεσμα.
Η κία τώρα, είναι ένα φυτό με μπλε λουλούδια της οικογένειας της μέντας (salvia hispanica, s. Columbariae) και καλλιεργείται στο Μεξικό και τη Γουατεμάλα, ήταν δε ένα από τα πιο σημαντικά φυτά που καλλιεργούσαν οι Αζτέκοι. Τα φύτρα της χρησιμοποιούνται και ως γρασίδι για τα κατοικίδια. Εκτός από τα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχει, περιέχει επίσης 6 φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα, πρωτεΐνη 23%, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και σίδηρο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των σπόρων της κίας είναι ότι απορροφούν 9 φορές το βάρος τους σε νερό ή άλλο υγρό και γι αυτό όταν προστεθούν σε οποιαδήποτε τροφή δημιουργούν ένα αίσθημα πληρότητας που βοηθάει να μη πεινάει κανείς, χωρίς να επηρεάζουν καθόλου τη γεύση της. Βοηθούν επομένως στην απώλεια βάρους. Μπορούμε να τους προσθέτουμε λοιπόν στο γιούρτι μας, της σαλάτα μας, το φαγητό ή τους χυμούς μας ή όπου αλλού επιθυμούμε. (http://www.mychiaseeds.com/, http://www.wikipedia/)
Αυτά τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που αναλύσαμε σήμερα, είναι απαραίτητα και τα δύο (ω-3, ω-6) για τη καλή λειτουργία του οργανισμού μας, παίζει όμως ρόλο η αναλογία τους. Δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένο ποια είναι η ιδανική τους αναλογία, αλλά θεωρείται ικανοποιητική μία αναλογία 1:2. Δυστυχώς όμως, λόγω της υπερβολικής κρεατοφαγίας στην εποχή μας η αναλογία αυτή έχει φτάσει να είναι 1:25!!! Με αποτελέσματα καταστροφικά για την υγεία μας. Ο λόγος είναι ότι τα ω-6 λιπαρά οξέα οδηγούν στη παραγωγή μορίων που προάγουν τη φλεγμονή στον οργανισμό σε αντίθεση με τα ω-3 που κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Και είναι γνωστό από τις επιστημονικές έρευνες πως παθήσεις όπως η αρτηριοσκλήρυνση, οι αρθρίτιδες και οι φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, καθώς και το άσθμα, συνοδεύονται από υψηλό στάδιο φλεγμονής στον οργανισμό και το κλάσμα της σχέσης ω-3/ω-6 λιπαρών οξέων είναι σε αυτές τις περιπτώσεις διαταραγμένο, με υπερίσχυση των ω-6 λιπαρών οξέων.
Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο χρήσιμο είναι να αυξήσετε την πρόσληψη με τη τροφή σας των ω-3 λιπαρών οξέων, περιλαμβάνοντας σε αυτή κάποια από τα προϊόντα που ανέφερα πιο πάνω.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Χαλάρωση (5)

ΕΛΑΤΕ   ΝΑ   ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ 
Καλημέρα
Τι πιο χαλαρωτικό από μία γλυκιά παιδική φατσούλα, μία εκπληκτική φωνή και ένα τραγούδι που μιλάει για το ουράνιο τόξο;
Enjoy.....

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Υγιεινή διατροφή/λίπη (1)

Γεια σας
Στη προηγούμενη κουβέντα μας, επ’ ευκαιρία μιας συνταγής με σολομό, σας είχα επισημάνει τη χρησιμότητα των ψαριών που είναι πλούσια σε ω3 λιπαρά οξέα για την υγεία μας. Σήμερα θα σας δώσω μερικές ακόμη χρήσιμες πληροφορίες επάνω στο θέμα αυτό. Θα μιλήσουμε λίγο για τα λίπη, ένα συστατικό της τροφής και του οργανισμού μας αρκετά παρεξηγημένο.
ΤΑ ΛΙΠΗ λοιπόν χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: τα κορεσμένα (αυτά που είναι στερεά σε θερμοκρασία δωματίου, όπως το βούτυρο και το λίπος των διαφόρων κρεάτων), τα μονοακόρεστα (αυτά που είναι υγρά σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά παγώνουν στο ψυγείο, όπως το λάδι της ελιάς) και τα πολυακόρεστα (αυτά που είναι υγρά σε θερμοκρασία δωματίου και παραμένουν υγρά όταν ψύχονται, όπως τα λάδια διαφόρων σπόρων, ηλιέλαιο, λινέλαιο κ.λ.π.)
Αυτά τα λίπη, όλα τα είδη, αποτελούν βασικό συστατικό της μεμβράνης των κυττάρων μας. Είναι επομένως απαραίτητα για τον οργανισμό μας. Μεγάλη όμως ποσότητα κορεσμένων λιπών, οδηγεί σε βλάβη των κυττάρων γιατί σκληραίνει τις κυτταρικές μεμβράνες, και δεν αφήνει τα κύτταρά μας να είναι ευκίνητα και να λειτουργήσουν σωστά, αφήνοντας απροστάτευτο ακόμη και το DNA μας. Τέτοια μεγάλη ποσότητα κορεσμένων λιπών βρίσκεται στις επεξεργασμένες τροφές και τα προϊόντα κρέατος. Γι αυτό καλό είναι να προτιμάει κανείς φρέσκες τροφές και όσον αφορά το κρέας, να προτιμάει το λευκό (πουλερικά) που περιέχει πολύ μικρότερη ποσότητα κορεσμένων λιπών.
Τα μονοακόρεστα λίπη τώρα, έχουν συσχετισθεί ερευνητικά με καλή υγεία. Είναι γνωστά νομίζω σε όλους τα οφέλη της Μεσογειακής διατροφής, που οφείλονται στο λάδι της ελιάς. Εκτός από το λάδι όμως, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα περιέχουν και τα αμύγδαλα, τα καρύδια, τα κάσιους και τα αβοκάντο. Φροντίστε λοιπόν να τα περιλαμβάνετε συχνά στη διατροφή σας.
Μια ωραία σαλάτα, που αποτελεί πλήρες γεύμα αν συνδυαστεί με μία φέτα ψωμί ολικής άλεσης, είναι η εξής: κόβουμε σε λεπτές φέτες αβοκάντο και στίβουμε επάνω του μισό λεμόνι, για να μη μαυρίσει. Από πάνω με το εργαλείο που καθαρίζουμε πατάτες, κόβουμε λεπτές λουρίδες καρώτου (κατά προτίμηση βιολογικού). Ραντίζουμε με λίγο λάδι και το υπόλοιπο λεμόνι και πασπαλίζουμε με χοντρό αλάτι και ρίγανη. ( Η ρίγανη θεωρείται παγκοσμίως ή καλύτερη αντιοξειδωτική ουσία!) 
Enjoy...
Πολυακόρεστα λίπη τώρα, υπάρχουν πολλά, αλλά αυτά που ερευνητικά έχουν αποδειχθεί σημαντικά για την υγεία μας είναι τα ω3 και ω6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Γι αυτά όμως, θα μιλήσουμε στην επόμενη συνάντησή μας, για να μη σας κουράσω πολύ.

Με αγάπη….

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (6)

Το ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ μας ΣΥΣΤΗΜΑ ( 6η συνέχεια)
Σήμερα θα μιλήσουμε για τη δεύτερη μεγάλη ομάδα του ανοσοποιητικού μας, το ευπροσάρμοστο ανοσολογικό σύστημα.Το 99% των ζώων στη φύση τα καταφέρνουν με την προηγούμενη ομάδα που έχουμε περιγράψει, το έμφυτο ανοσολογικό σύστημα, καθώς επίσης και του φυσικούς φραγμούς( δέρμα και βλεννογόνους) να προφυλάσσονται από τους εχθρούς του οργανισμού τους (μικρόβια).
Στα σπονδυλωτά όμως όπως εμείς, η μητέρα φύση οδήγησε και σε ένα τρίτο επίπεδο άμυνας το «ευπροσάρμοστο» ( adaptive) ανοσολογικό σύστημα το οποίο μας προστατεύει από σχεδόν όλους του εισβολείς και κυρίως από τους ιούς, εναντίον των οποίων, όταν αυτοί κλειστούν μέσα στα κύτταρά μας, το έμφυτο ανοσολογικό μας σύστημα δεν είναι και τόσο αποτελεσματικό. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ακόμη ποια είναι η σκοπιμότητα της ανάπτυξης αυτού του συστήματος. Η βασική του διαφορά πάντως από τα προηγούμενα συστήματα είναι η εξειδίκευσή του.
Και θα εξηγήσω αμέσως παρακάτω τι εννοώ.

B. ΕΥΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ ( ADAPTIVE) ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Αυτό αποτελείται από δύο είδη κυττάρων: τα Β-λεμφοκύτταρα και τα Τ-λεμφοκύτταρα. Και τα δύο αυτά είδη κυττάρων ανήκουν στα λευκά μας αιμοσφαίρια. Αυτά τα λευκά μας αιμοσφαίρια, στο σύνολό τους, αποτελούν όπως καταλαβαίνετε αυτό που λέμε ανοσοποιητικό ή ανοσολογικό σύστημα. Ας δούμε το ρόλο των λεμφοκυττάρων λοιπόν σήμερα στην αντιμετώπιση των εχθρών του οργανισμού. Θα μιλήσουμε για κάθε είδος ξεχωριστά. Θα αρχίσουμε με τα Β-λεμφοκύτταρα.

B1 . Β –λεμφοκύταρα
Τα Β-λεμφοκύτταρα παράγουν τα γνωστά μας αντισώματα . Αυτά είναι πρωτεΐνες ειδικές για την αντιμετώπιση διαφόρων αντιγόνων (άλλων δηλαδή πρωτεϊνών, που βρίσκονται στα τοιχώματα των ιών κ.λ.π) .
Αυτά τα αντισώματα έχουν δύο άκρα. Το ένα άκρο βρίσκεται επάνω στο Β-λεμφοκύτταρο και το άλλο «κολλάει» (πρόσδεση) σε κάποιο αντιγόνο.
Κάθε Β-λεμφοκύτταρο φτιάχνει αντισώματα που έχουν μόνο ενός είδους προσδετική περιοχή , δηλαδή περιοχή ειδική για την πρόσδεση σε ένα και μόνο ειδικό αντιγόνο.
Αυτά τα αντισώματα βρίσκονται στην επιφάνεια του Β-κυττάρου ( BCRs: B cell receptors) κατά εκατοντάδες και λειτουργούν σαν κεραίες που θα ειδοποιήσουν το κύτταρο ότι το ειδικό αυτό αντιγόνο βρίσκεται στην περιοχή.
Αν τώρα το αντίσωμα προσδεθεί στο ειδικό αυτό αντιγόνο, αμέσως ερεθίζεται το κύτταρο να διπλασιασθεί σε μέγεθος και να χωρισθεί σε δύο θυγατρικά κύτταρα. Τα θυγατρικά κύτταρα με τη σειρά τους χωρίζονται το κάθε ένα σε δύο άλλα κ.ο.κ. έως ότου σε μία περίπου εβδομάδα ( κάθε κύκλος μεγαλώματος και διπλασιασμού κρατάει περίπου 12 ώρες) ένας ολόκληρος κλώνος από 20.000 περίπου ολόϊδια κύτταρα εξειδικευμένα για το ίδιο αυτό ειδικό αντιγόνο θα έχει παραχθεί, με αποτέλεσμα να παράγονται τεράστιες ποσότητες αντισωμάτων στο αίμα και τους ιστούς.
Με λίγα λόγια όταν ένα Β-λεμφοκύτταρο αναγνωρίσει το ειδικό του αντιγόνο, επιλέγεται για να δημιουργήσει ένα κλώνο Β-λεμφοκυττάρων που θα έχουν όλα υποδοχείς για την αναγνώριση του ίδιου αυτού ειδικού αντιγόνου.
Παρ όλα αυτά, χρειαζόμαστε περίπου 100 εκατομμύρια αντισώματα για να προφυλαχτούμε από όλα τα μικρόβια και τους ιούς που μας απειλούν. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνον με τη «κλωνοποίηση» των Β-λεμφοκυττάρων που περιγράψαμε πιο πάνω. Το ερώτημα πώς τα καταφέρνουν τα Β-λεμφοκύτταρα να το πετυχαίνουν αυτό παρέμενε άλυτο έως το 1977 οπότε και λύθηκε από τον ερευνητή Susumu Tonegawa ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψή του αυτή.
Η διαδικασία διαφοροποίησης των κυττάρων αυτών ώστε να είναι ικανά να παράγουν τόσο μεγάλο αριθμό διαφορετικών αντισωμάτων είναι όμως αρκετά πολύπλοκη και δυσνόητη για τους αμύητους στη βιολογία και την ιατρική, γιαυτό και δεν κρίνω σκόπιμο να σας κουράσω αναλύοντάς την.
Θα συνεχίσουμε λοιπόν με το ερώτημα: Πώς λειτουργούν αυτά τα αντισώματα?
Τα αντισώματα αυτά βγαίνουν από τα Β-λεμφοκύτταρα και λειτουργούν σαν γέφυρες που ενώνουν τους εισβολείς ( βακτήρια και ιούς συνήθως) με τα κύτταρα του ανοσοποιητικού. Το ένα τμήμα τους δηλαδή ( περιοχή Fab – antigen binding region-) ενώνεται με τον εισβολέα, ενώ το άλλο τμήμα τους ( περιοχή Fc- constant region-) ενώνεται με την επιφάνεια κυττάρων του ανοσοποιητικού, όπως τα μακροφάγα ή τα ουδετερόφιλα (έμφυτο ανοσοπ. σύστημα). Η κατασκευή αυτής της Fc περιοχής είναι αυτή που καθορίζει το είδος (κλάση) του αντισώματος (π.χ. IgG ή IgA). Με την ένωση αυτή αφενός έρχεται κοντά στο κύτταρο του ανοσοποιητικού ο εισβολέας και ακινητοποιείται προκειμένου εύκολα να φαγοκυτταρωθεί και αφετέρου αυξάνει ακόμη περισσότερο η φαγοκυτταρική ικανότητα αυτών των κυττάρων.
Πώς όμως ξέρει το Β- λεμφοκύτταρο ποιο είδος αντισώματος πρέπει να φτιάξει σε κάθε περίπτωση ( περιοχή Fc)? Σ’ αυτό βοηθούν οι κυτοκίνες που παράγονται από τα Τ βοηθητικά λεμφοκύτταρα (Τhs).Αυτές είναι χημικές ουσίες που κατευθύνουν τα Β λεμφοκύτταρα στην παραγωγή του ενός ή του άλλου είδους αντισώματος.
Το ίδιο το Β-λεμφοκύτταρο από την άλλη, ενεργοποιείται όταν εισβολέας ενωθεί με υποδοχέα του γιατί η ένωση αυτή πυροδοτεί σήματα προς τον πυρήνα του λεμφοκυττάρου. Τα σήματα αυτά ενισχύονται ακόμη περισσότερο από την ένωση σε άλλον ειδικό υποδοχέα του τοιχώματος του λεμφοκυττάρου κλασμάτων του συμπληρώματος τα οποία έχουν κολλήσει επάνω σε εισβολείς, προκειμένου να τους καταστρέψουν (το ανοσολογικό μας σύστημα 3η συνέχεια). Αποτέλεσμα είναι η παραγωγή περισσοτέρων αντισωμάτων.
Άλλη μία όμως σημαντική λειτουργία των αντισωμάτων είναι η εξής: Κάποια αντισώματα που ονομάζονται «αδρανοποιητικά» ( neutralizing) μπορούν να προσκολληθούν στους ιούς όσο αυτοί βρίσκονται ακόμη έξω από τα κύτταρα και να εμποδίσουν έτσι την είσοδό τους μέσα σε αυτά,  αφήνοντάς τους βορρά στα φαγοκύτταρα! (μακροφάγα και ουδετερόφιλα). Αν όμως ο ιός προλάβει και μπει μέσα σε ένα κύτταρο, τα αντισώματα δεν μπορούν να τον φθάσουν και έτσι ο ιός πολλαπλασιάζεται καταστρέφοντας το κύτταρο. Το πρόβλημα αυτό η μητέρα φύση έλυσε με τα Τ-λεμφοκύτταρα. Γι αυτά όμως θα μιλήσουμε στην επόμενη συνάντησή μας…..



Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Υγιεινή διατροφή/θαλασσινά (1)

Γειά σας
Σκέφτηκα να σας δώσω σήμερα εκείνη τη συνταγή του σολομού που σας έλεγα τις προάλλες ότι ταιριάζει με τη συνταγή της κινόας με λεμόνι (προηγούμενη συνταγή) για να τα δοκιμάσετε μαζί. Αποτελούν ένα πολύ ωραίο, ελαφρύ και θρεπτικό γεύμα.
ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ

Σολομός σε σελινόριζες με σάλτσα άνηθου
4 μερίδες σολομού (προτιμείστε βιολογικό)
4 φέτες σελινόριζας (πάχος ενός δακτύλου) κομμένες στη μέση (μισοφέγγαρα)
1 κρεμμύδι κομμένο ροδέλες
1 πράσο "
½ φινόκιο ή 1, ανάλογα με το μέγεθος, κομμένο σε λεπτές φέτες
1 λεμόνι κομμένο λεπτές φέτες ( με τη φλούδα, καλά πλυμένο)
½ φλ.. κρασί άσπρο
1 φλ. νερό
4 κ.σ. λάδι

Εκτέλεση:
Βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από τον σολομό να βράσουν λίγο (5-10 λεπτά).
Παραμερίζουμε τα λαχανικά από τις σελινόριζες, βάζουμε επάνω σε κάθε σελινόριζα από ένα κομμάτι σολομό, σκεπάζουμε το ψάρι με λίγα από τα χορταρικά και σιγοβράζουμε για 5-10 λεπτά ακόμη σε σκεπασμένη κατσαρόλα, ανάλογα με το μέγεθος των κομματιών του ψαριού. ( Φροντίστε οι φέτες της σελινόριζας να είναι σε ανάλογο μέγεθος με τα κομμάτια του ψαριού σας).
Πήζουμε τον ζωμό (περίπου 1,5 φλ.) με κορν φλάουρ ( 1,5 κ.σ.) και προσθέτουμε 2 κ.γ. μουστάρδα και ¼ φλ. άνηθο. Περιχύνουμε με τη σάλτσα αυτή το φαγητό, το αφήνουμε μερικά λεπτά σκεπασμένο να μαραθεί με τη θερμοκρασία ο άνηθος και σερβίρουμε.
Enjoy….

Σημ. Ο σολομός ξέρετε είναι από τα ψάρια που περιέχουν πολλά ω3 λιπαρά οξέα, που ωφελούν μεταξύ των άλλων πολύ την υγεία της καρδιάς μας, όπως επίσης και οι σαρδέλες, η ρέγγα και το σκουμπρί που βλέπετε και στη φωτογραφία.

Χαλάρωση (4)

ΕΛΑΤΕ   ΝΑ   ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ
Γειά σας
Σήμερα αντί για μουσική σας έβαλα ένα μικρό φιλμ που αφορά την αντίληψη των δελφινιών. Πιστεύω πως είναι πολύ χαλαρωτική η αίσθηση πως αποτελούμε ένα ενιαίο σύνολο, όλα εμείς τα πλάσματα της γης. Αυτή η αίσθηση μας γεμίζει με συναισθήματα αγάπης (πολύ θετικά για την υγεία μας, όπως έχει αποδειχθεί επιστημονικά) και λιγοστεύει τα αρνητικά και καταστρoφικά για την υγεία μας συναισθήματα μοναξιάς ,απογοήτευσης ή και ακόμη χειρότερα, απελπισίας .
Enjoy....

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (5)

Το ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ μας ΣΥΣΤΗΜΑ (5η συνέχεια)

Συνεχίζοντας τη περιγραφή του "αγώνα".... θα μιλήσουμε σήμερα για δύο ακόμη είδη παικτών του έμφυτου ανοσολογικού μας συστήματος, τα ουδετρόφιλα και τα ΝΚ, ολοκληρώνοντας έτσι το τρόπο δράσης αυτής της "ομάδας" του ανοσοποιητικού μας συστήματος . 

Α. ΕΜΦΥΤΟ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Α3 Ουδετερόφιλα
Τα ουδετερόφιλα βγαίνουν έξω από τα αγγεία έτοιμα για να καταστρέψουν τον εχθρό αλλά δυστυχώς, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, δημιουργείται πάντα βλάβη στους γύρω ιστούς. Προκειμένου να μειωθεί αυτό το κακό, τα ουδετερόφιλα είναι προγραμματισμένα να αυτοκτονούν(!!) γρήγορα, ζουν μόνο 5 περίπου ημέρες (ο τρόπος αυτός αυτοκτονίας λέγεται απόπτωση). Άλλωστε αν χρειασθούν περισσότερα, υπάρχουν πάρα πολλά από αυτά έτοιμα μέσα στο αίμα, περίπου 100 δισεκατομμύρια από αυτά παράγονται κάθε ημέρα στον μυελό των οστών μας. Μέσα στα αγγεία τα ουδετερόφιλα παραμένουν ανενεργά και τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο αίμα μας, έως ότου χρειασθεί να δράσουν.
Όταν υπάρξει είσοδος μικροβίων σε κάποια περιοχή του σώματος , τα μακροφάγα που καιροφυλακτούν εκεί, με παραγωγή κυτοκινών ειδοποιούν ότι εμφανίσθηκε εχθρός (όπως περιγράψαμε στην προηγούμενη κουβέντα μας). Τα ενδοθηλιακά κύτταρα των γειτονικών αγγείων (τα κύτταρα δηλαδή υπενθυμίζω, που επαλείφουν το εσωτερικό των αγγείων μας) παίρνοντας τα σήματα αυτά αρχίζουν μέσα σε έξι περίπου ώρες να "εκφράζουν" (βγάζουν, δηλαδή) στην επιφάνειά τους μία πρωτεΐνη που λέγεται σελεκτίνη η οποία δρα σαν ελαφριά κόλλα και μειώνει κατά πολύ, τραβώντας κοντά της τα ουδετερόφιλα, την ταχύτητά τους.
Στο διάστημα αυτό τώρα, της αργής διαδρομής τους από τα αγγεία της περιοχής της εχθρικής εισβολής, τα ουδετερόφιλα αντιλαμβάνονται καλύτερα τα χημικά σήματα της φλεγμονής που φθάνουν έως εκεί από τους υπόλοιπους παίκτες του ανοσοποιητικού,(όπως το κλάσμα C5a του συμπληρώματος κ.α.) και "εκφράζουν" αμέσως στην επιφάνειά τους μία πρωτεΐνη που λέγεται ιντεγκρίνη (ήδη αποθηκευμένη μέσα στο κύτταρο για να υπάρχει έτοιμη σε πρώτη ζήτηση).
Η πρωτεΐνη αυτή αντιδρώντας τώρα με ουσίες του ενδοθηλίου των αγγείων κολλάει το ουδετερόφιλο και σταματάει τελείως την ροή του μέσα στο αίμα.
Τώρα το ουδετερόφιλο σταματημένο πια μπορεί να αντιληφθεί καλά όλα τα χημικά σήματα φλεγμονής που υπάρχουν τριγύρω,(κλάσματα συμπληρώματος και πρωτεΐνες του τοιχώματος των μικροβίων που πετούν στη περιοχή τα μακροφάγα μετά τη φαγοκυττάρωση, όπως το αμινοξύ formyl methionine που απαντάται σχεδόν αποκλειστικά στα βακτήρια). Βγαίνει λοιπόν ανάμεσα από τα ενδοθηλιακά κύτταρα των αγγείων στους ιστούς και ακολουθώντας αυτά τα χημικά σήματα βρίσκει την περιοχή της μάχης.
Το ότι χρειάζονται τρεις διαφορετικές ουσίες ( σελεκτίνη, ιντεγκρίνη , f-met) προκειμένου τα ουδετερόφιλα να εγκαταλείψουν τα αγγεία και να βγούν στους ιστούς, αποτελεί ένα τρόπο διαφύλαξης των ιστών από την καταστροφή που μία μαζική έξοδος ουδετερόφιλων θα μπορούσε να τους προκαλέσει, αφού όπως είπαμε δυστυχώς η δράση τους δεν βλάπτει μόνο τα μικρόβια αλλά και τους ιστούς μας. Οι συγκεκριμένοι παίκτες, θα μπορούσαμε να πούμε, δεν χτυπούν μόνον καλά τη μπάλα, καταστρέφουν και το χορτάρι δυστυχώς του γηπέδου….



Α4. ΝΚ (Νatural Killers)
Τα ΝΚ κύτταρα (αρκετά «μυστήρια» προς το παρόν κύτταρα) προέρχονται από τα βλαστικά κύτταρα του μυελού, ανήκουν στην οικογένεια των λευκών αιμοσφαιρίων που λέγονται λεμφοκύτταρα, αλλά περιέχουν, σε αντίθεση με αυτά, κοκκία γεμάτα χημικά και ένζυμα με τα οποία μπορούν να καταστρέφουν βακτήρια, παράσιτα, μύκητες, κύτταρα προσβεβλημένα από ιούς και καρκινικά κύτταρα αναγκάζοντάς τα αυτοκτονήσουν.
Λειτουργούν και αυτά, εγκαταλείποντας το αίμα, στους ιστούς, στην περιοχή της φλεγμονής, είναι όμως ανομοιογενή (διάφορα είδη ΝΚ με διαφορετικές ιδιότητες)
Το μυστήριο είναι πώς τα καταφέρνουν να γνωρίζουν τί να καταστρέψουν! Γιατί δεν έχει βρεθεί για αυτά μηχανισμός που να μοιάζει με αυτούς που χρησιμοποιούν τα άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού (το πρόβλημα είναι ακόμη υπό έρευνα και δεν έχει νόημα να σας κουράσω με όλες τις τρέχουσες υποθέσεις).
Είναι πανέξυπνα κύτταρα που δεν χρειάζονται εκπαίδευση για να μην επιτίθενται κατά του εαυτού μας, και λειτουργούν και σαν Τ- λεμφοκύτταρα δολοφόνοι και σαν Τ- βοηθητικά λεμφοκύτταρα (κύτταρα για τα οποία θα μιλήσουμε σε άλλη μας συνάντηση. Λειτουργούν δηλαδή και σαν εργοστάσια παραγωγής κυτοκινών, κυρίως ιντερφερόνης γ). Οι κυτοκίνες, θυμίζω, είναι χημικές ουσίες που χρησιμεύουν στο να ειδοποιούν άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού να έρθουν στη περιοχή της….μάχης.

Ελπίζοντας να μη σας κούρασα πολύ, σας αποχαιρετάω μέχρι την επόμενη συνάτησή μας που θα αφορά την άλλη μεγάλη ομάδα παικτών του ανοσοποιητικού μας : το "ευπροσάρμοστο ανοσολογικό σύστημα". 

Ερασιτεχνική κηπουρική/Ανθόκηπος/Χειμώνας (1)

Επιτέλους,
Κυριακή σήμερα και ο ήλιος αποφάσισε να επισκεφθεί το όμορφο νησί μας. Έβαλα λοιπόν τις μπότες μου, πήρα τα γάντια και τα κλαδευτήρια μου και βγήκα στο κήπο να απολαύσω λιακάδα και γυμναστική. Γιατί ξέρετε η κηπουρική είναι πολύ καλύτερη από την απλή γυμναστική, επειδή συνοδεύεται και από θετικά συναισθήματα, όπως η αγάπη για τα φυτά που περιποιείται κανείς ή η ευχαρίστηση από τις μυρωδιές και την επαφή με τη γη. Εγώ επιπλέον απολαμβάνω και την επαφή των δύο μικρών μου ζώων (γάτας και σκύλου) που όποτε με δουν να ασχολούμαι με τον κήπο, ξαπλώνουν κάπου κοντά και με παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον. Ίσως όμως και να συμπάσχουν και να αναρωτιούνται τι θέλω η τρελή και τρέχω πάνω- κάτω και κουβαλάω κλαριά και δεν ξαπλώνω δίπλα τους να απολαύσω και εγώ νωχελικά όπως εκείνα τον ήλιο….
Είναι όμως εποχή για κλάδεμα φίλοι μου.
Πρέπει να κλαδευτούν όλα τα φυλλοβόλα φυτά για να τους δώσουμε το ύψος και το σχήμα που επιθυμούμε τώρα που είναι ακόμη γυμνά, έτσι ώστε να δυναμώσουν και να έχουν την εμφάνιση που επιθυμούμε σε λίγο που θα γεμίσουν καινούργια φύλλα και θα ανθίσουν. Στη συνέχεια θα πρέπει να καθαρίσουμε τις βάσεις τους από τα αγριόχορτα και να βάλουμε και λίγο λίπασμα για να βοηθήσουμε την καλή τους ανάπτυξη. Το ίδιο ισχύει και για τα δέντρα, καρποφόρα και μη.
Τα φυσικά λιπάσματα, όπως η κοπριά, είναι βέβαια πολύ καλύτερα από τα χημικά. Η κοπριά έχει όμως το κακό πως γεμίζει το κήπο με αγριόχορτα, λόγω των σπόρων των χόρτων που βγαίνουν στα κόπρανα των ζώων. Υπάρχει όμως ένα πολύ καλό υποκατάστατο της κοπριάς, το λίπασμα από φύκια. Πρόκειται για τα γνωστά μας φύκια, αφαλατωμένα και πολτοποιημένα. Είναι ακόμη θρεπτικότερα για τα φυτά από τη κοπριά και γλυτώνετε από τα αγριόχορτα και το συνεχές ξεχορτάριασμα του κήπου. Δοκιμάστε το, θα το ζητήσετε στα μεγάλα φυτώρια και καταστήματα κηπουρικής. 
Εγώ πάντως σήμερα δεν πρόλαβα να κλαδέψω όλα μου τα φυτά γιατί ο τρελός Κερκυραϊκός καιρός άλλα είχε κατά νου….. Ξαφνικά όλα γύρω μου έγιναν γκρίζα, και χοντρές στάλες με έστειλαν άρον –άρον στο σπίτι. Και το πιο τρελό ακόμη ήταν πως όπως κοίταζα απελπισμένη μέσα από τα τζάμια τα κλαριά που είχα αφήσει στη μέση της αυλής, λευκές μπίλιες από χαλάζι γέμισαν τις πλάκες της αυλής και για πέντε ολόκληρα λεπτά χτυπιόντουσαν μεταξύ τους με δύναμη σαν ένα τρελό παιγνίδι μπιλιάρδου.
Ευτυχώς είχα προλάβει και είχα φωτογραφήσει τις φρέζες και τις μαργαρίτες μου που έχουν ήδη ανθίσει αψηφώντας τη τρέλα αυτή του Κερκυραϊκού καιρού.


Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Υγιεινή διατροφή (1)

Πακεταρισμένες τροφές. Πόσο υγιεινές είναι;
Γειά σας
Μία πολύ καλή γενική συμβουλή για σωστή διατροφή είναι να αποφεύγει κανείς οποιαδήποτε τροφή είναι πακεταρισμένη. Δυστυχώς όμως , όπως όλοι ξέρετε, τα ντουλάπια της κουζίνας μας είναι γεμάτα από κουτάκια και σακουλάκια κάθε είδους…
Το θεωρούμε ευκολία. Στις κινηματογραφικές ταινίες μάλιστα που μας έρχονται από την Αμερική, βλέπουμε πια συνεχώς να δίνεται ένα καινούργιο πρότυπο διατροφής. Όλοι οι πρωταγωνιστές, όταν έρθει η ώρα να φάνε κάτι, ανοίγουν τη κατάψυξη, βγάζουν ένα πακεταρισμένο φαγητό, το βάζουν στο φούρνο μικροκυμάτων και σε τρία λεπτά, χωρίς κανένα κόπο έχουν έτοιμο το φαγητό τους.
Αυτό είναι μία πραγματική πλύση εγκεφάλου και ας μη το καταλαβαίνουμε οι περισσότεροι δυστυχώς. Μια πραγματική παρότρυνση του είδους μας να καταστραφεί, όσο και αν αυτό θα φανεί σε πολλούς σαν ….άγρια «κινδυνολογία».
Οι λόγοι είναι πολλοί, θα σας αναφέρω όμως μερικούς:
1. Το περιεχόμενο των πακέτων απέχει πολύ από αυτό που λέμε «φρέσκο» τρόφιμο, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, πράγμα που μειώνει την ποσότητα των θρεπτικών συστατικών του. (παρόμοιο λάθος είναι και η συνήθεια πολλών να μαγειρεύουν μεγάλη ποσότητα φαγητού και να την καταψύχουν, αντί να μαγειρεύουν μόνον τη ποσότητα που θα καταναλώσουν )
2. Η χρήση του φούρνου μικροκυμάτων είναι πολυσυζητημένη ως προς τη καταστροφή θρεπτικών συστατικών της τροφής. Οικονομικά συμφέροντα των εταιρειών που παράγουν τα μηχανήματα αυτά όμως, έχουν οδηγήσει σε αντικρουόμενες πληροφορίες και έτσι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συμβαίνει. Το ίδιο ισχύει και για τις χύτρες ταχύτητας. Είναι πάντως γεγονός πως όσο λιγότερο μαγειρεύεται μία τροφή, και μάλιστα σε σιγανή φωτιά, τόσο περισσότερα θρεπτικά συστατικά διατηρεί. Ακόμη δε καλύτερα είναι τα πράγματα όταν τρώμε ωμές τροφές, όπως μας τις έδωσε η φύση, γιαυτό, χωρίς να φτάσει κανείς στην άλλη άκρη της εξ ολοκλήρου ωμής διατροφής, θα πρέπει να μη ξεχνάει να περιλαμβάνει πάντα στη καθημερινή διατροφή του ωμές σαλάτες, φρούτα και ξηρούς καρπούς.
3. Από τις πακεταρισμένες τροφές αφαιρούνται τα ω3 λιπαρά οξέα, ουσίες με μεγάλη αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, απαραίτητες για την υγεία μας, ιδιαίτερα αυτή της καρδιάς μας. Ο λόγος που αφαιρούνται, είναι ότι αυτές όταν οξειδωθούν χαλούν το τρόφιμο που τις περιέχει, δίνοντάς του τη χαρακτηριστική στυφή γεύση που έχουν τα χαλασμένα καρύδια (ταγγίζουν). Προκειμένου λοιπόν τα πακεταρισμένα τρόφιμα να μπορούν να αντέχουν στον χρόνο, τους αφαιρούν από μέσα τω ω3 που περιέχουν. Το αποτέλεσμα είναι να δείχνουν οι στατιστικές στις μέρες μας, μία παγκόσμια έλλειψη ω3 από τον οργανισμό μας!... (προφανώς λόγω υπερκατανάλωσης πακεταρισμένων τροφών και μικρής κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε ω3, όπως είναι τα παχιά ψάρια και οι ξηροί καρποί).
Δεν θέλω όμως να σας κουράσω περισσότερο. Ελπίζω να σας έβαλα σε σκέψεις ως προς το είδος της διατροφής σας. Θα σας αφήσω για λίγο να επεξεργαστείτε τις πληροφορίες στο νου σας και θα συνεχίσουμε την επόμενη φορά με πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη τροφή μας από το πεδίο…. της κβαντικής φυσικής.

Σημ. Μέσα στον όρο "πακεταρισμένη τροφή" μη ξεχνάμε ότι είναι και τα διάφορα σακουλάκια με "σνακς" που τόσο πολύ χρησιμοποιούνται από τα παιδιά μας και όχι μόνον.... 

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική (4)

Γειά σας
Πρέπει να ομολογήσω πως λυπάμαι στ’ αλήθεια πολύ, που αυτό το θέμα είναι το μόνο, από αυτά με τα οποία ασχολούμαι σε αυτό το blog, που δεν έχει πάρει έως τώρα καμία ψήφο σας. Προφανώς δεν έχετε καταλάβει ακόμα, τη σπουδαιότητά του.
Η ιατρική αλλάζει διεθνώς με ταχύτητα μεγάλη, όσο και αν τα οικονομικά συμφέροντα φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά και γιατρών (πρέπει να το ομολογήσουμε) προσπαθούν να κρατήσουν τα πράγματα στάσιμα στην τωρινή μορφή τους.
Η πρόοδος της τεχνολογίας, στηριγμένη στους καινούργιους νόμους της φυσικής και της βιολογίας γυρίζει τη σελίδα στα βιβλία άσκησης της ιατρικής. Δεν είναι τα χάπια η λύση στο θέμα της υγείας μας. Είναι πολύ πιο πολύπλοκο αυτό το θέμα. Εκτός από τα αντιβιοτικά που έχουν μία αποδεδειγμένη δράση στα μικρόβια, όλα τα άλλα φάρμακα στοχεύουν περισσότερο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων μιας νόσου, παρά στη οριστική αιτιολογική της αντιμετώπιση. Άλλωστε τα περισσότερα από τα γνωστά μας νοσήματα τα χαρακτηρίζαμε μέχρι τώρα εμείς οι γιατροί σαν «άγνωστης αιτιολογίας».
Έχει όμως πια ξεκαθαριστεί στην εποχή μας πως νοσούμε εξ αιτίας των στρες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε αυτή τη ζωή από τη πρώτη κιόλας στιγμή της γέννησής μας (εννοώ και ενδομητρικά). Αυτά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, αθροίζονται και αποδιοργανώνουν λίγο-λίγο τις ενέργειες που παράγονται στο σώμα μας διαταράσσοντας τη λειτουργία των κυττάρων μας.
Παρ ότι από τις ενέργειες αυτές, κάποιες μόνον, πολύ λίγες, έχουν μέχρι τώρα ανακαλυφθεί και ερευνηθεί, η τεχνολογική πρόοδος οδήγησε σε μηχανήματα που τις μετράνε. Σας το είπα ήδη και στη προηγούμενη κουβέντα μας. Υπάρχουν πια στο εμπόριο μηχανήματα που μετρούν ενέργειες στο σώμα μας και ελέγχουν μάλιστα και αν αυτές είναι όσο πρέπει εναρμονισμένες ή όχι (με απλά λόγια θα μπορούσαμε να πούμε αν αυτές λειτουργούν καλά ή όχι, το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό). Υπάρχουν τέτοια μηχανήματα που η αξία τους αρχίζει από 300 ευρώ και φτάνει τις 15.000.
Και μέχρις εδώ, καλά…..
Το πρόβλημα αρχίζει από εκεί που κάποια, (τα ακριβότερα από αυτά) όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές μπορούν, δίνοντας σας κάποια μικρή ηλεκτρική διέγερση να επαναφέρουν τις ενέργειές σας (αυτές που τα στρες της ζωής σας αποδιοργάνωσαν), πάλι σε αρμονία.
Εδώ πιστεύω πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια έρευνας για να αποφανθεί με βεβαιότητα η επιστήμη πως αυτού του είδους οι επιδράσεις στον οργανισμό μας δεν θα έχουν κανένα βλαπτικό, αντί θεραπευτικό, αποτέλεσμα. Είναι πολύ πρόσφατη όλη αυτή η έρευνα επάνω στις ενέργειες για να αποδεχθεί κανείς με ευκολία μία τέτοιου είδους επίδραση στο σώμα του, που δεν ξέρει πού μπορεί να το οδηγήσει ενεργειακά.
Ως προς τον έλεγχο, συμφωνώ πως τα μηχανήματα αυτά μπορούν να πείσουν αυτούς που νομίζουν πως είναι καλά, ενώ δεν είναι, να διαπιστώσουν και οπτικά τη δυσαρμονία των ενεργειών του οργανισμού τους, αυτή που τους έχει οδηγήσει σε κάποιο πρόβλημα υγείας.
Αν δε με αλλαγή του τρόπου ζωής τους και διάφορες φυσικές τεχνικές αυτοί καταφέρουν να επαναφέρουν τις ενέργειές τους σε τάξη, θα μπορεί το μηχάνημα να το διαπιστώσει, για να ξέρουν ότι η όποια τεχνική έχουν εφαρμόσει για την ενεργειακή τους εναρμόνιση, έχει αποδώσει και επομένως σύντομα θα αισθανθούν και τη διαφορά στην υγεία τους. Αυτός είναι και ο ουσιαστικός ρόλος του biofeedback. Και όπως λέει και ο πρόσφατα εκδοθείς οδηγός για τις συμπληρωματικές θεραπείες της Mayo Clinic, (2007) περίπου 150 νοσήματα μπορούν να βοηθηθούν αποτελεσματικά με αυτή την εκπαίδευση.
Ως προς την αντιμετώπιση των διαταραγμένων μας ενεργειών όμως από το ίδιο το μηχάνημα με τη χρήση ηλεκτρικών δυναμικών, επιτρέψτε μου να διατηρώ αμφιβολίες. Πώς μπορεί κανείς να πιστέψει πως κάτι που ο τρόπος ζωής του έχει διαταράξει, θα μπορέσει μία μικρή ποσότητα ηλεκτρικής διέγερσης να το επαναφέρει σε τάξη, αν αυτός συνεχίζει την ίδια ζωή που το διατάραξε; Θα πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής, νομίζω, για να πεισθεί για κάτι τέτοιο. Όσοι βέβαια έχουν βολευτεί στη ζωή που κάνουν και δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα, μπορεί και να το δοκιμάσουν. Σε αυτό ποντάρουν και οι εταιρείες που παράγουν αυτά τα ακριβά μηχανήματα. Ποντάρουν στην «ύπνωση» μέσα στην οποία ζει το είδος μας.
Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη και τελείως διαφορετική κουβέντα…

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Χαλάρωση (3)

ΕΛΑΤΕ   ΝΑ   ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ
Είχατε ποτέ σκεφτεί πως ένα πολύ καλό δώρο για παιδιά για να τα φέρει πιο κοντά στη μουσική, είναι η μικρή ταπεινή γνωστή σε όλους μας φυσαρμόνικα;
Enzoy.....

Υγιεινές συνταγές (2)


Κινόα  
Το γνωρίζετε αυτό το φυτό; Είναι συγγενικό με το σπανάκι, και οι σπόροι  του είναι θρεπτικότατοι γιατί περιέχουν πλήρη πρωτεΐνη, δηλαδή όλα (9) τα παραίτητα αμινοξέα, όπως επίσης μαγγάνιο, μαγνήσιο, σίδηρο, χαλκό και φωσφόρο. Οι σπόροι της κινόας μπορούν να αντικαταστήσουν, στις συνταγές, το γνωστό μας κους-κους γιατί είναι και θρεπτικότεροι και πολύ πιο αφράτοι όταν φουσκώσουν καλά.  Θα τη βρείτε στα μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα. 
Λόγω των συστατικών της θεωρείται ότι αποτελεί διατροφή ιδανική για όσους πάσχουν από ημικρανίες  ή πονοκεφάλους, σακχαρώδη διαβήτη και αρτηριοσκλήρυνση.
Είναι ένας σπόρος που περιέχει (όπως και ο αμάρανθος) πλήρη πρωτεϊνη (όλα δηλαδή τα απαραίτητα αμινοξέα), γιαυτό και αποτελεί μία πολύ καλή πρωτείνης για τους χορτοφάγους.
Τη κινόα τη βράζουμε για 10 λεπτά σε χαμηλή φωτιά σκεπασμένη, σε διπλάσια από αυτήν ποσότητα νερού, αφού προηγουμένως τη πλύνουμε καλά κάτω από νερό της βρύσης μέσα σε ένα σουρωτήρι. Στη συνέχεια κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε μέσα τη κινόα να φουσκώσει. Μετά μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε όπως μας αρέσει. Υπάρχουν πολλές συνταγές στο διαδίκτυο με αυτούς τους θρεπτικότατους σπόρους. Άλλες γλυκές (για πρωινό), και άλλες αλμυρές, με μπαχαρικά ή χωρίς.
Εγώ θα σας δώσω μία δική μου που ταιριάζει πολύ με σολομό ψητό ή στον ατμό, ή ακόμη καλύτερα, μαγειρεμένο με τρόπο που θα σας πω μιαν άλλη φορά, όταν θα μιλήσουμε για αυτό το θρεπτικότατο ψάρι.

ΟΙ  ΣΥΝΤΑΓΕΣ  ΜΟΥ

Κινόα με λεμόνι  (4-6 μερίδες )
1 φλ. κινόα
2 φλ. Ζωμός λαχανικών (κύβος βιολογικός)
1 λεμόνι βιολογικό
Λίγο χοντρό αλάτι (θαλασσινό κατά προτίμηση)
2 κ.σ. μαϊντανό ή άνηθο
3 κ.σ. λάδι
Αλάτι, πιπέρι

Πρώτα –πρώτα, πλένουμε καλά το λεμόνι και το κόβουμε σε πολύ λεπτές στρογγυλές φέτες ( με τη φλούδα). Τις απλώνουμε σε πιάτο, τις πασπαλίζουμε με λίγο χοντρό αλάτι και τις αφήνουμε για 3 περίπου ώρες στο ψυγείο, να γλυκάνουν και να βγάλουν τα νερά τους.
Στη συνέχεια, βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό με το κύβο να πάρει βράση και ρίχνουμε μέσα τη κινόα (καλά πλυμένη). Ανακατεύουμε, κλείνουμε το καπάκι και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Σε δέκα λεπτά σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε μέσα τη κινόα να φουσκώσει.
Μετά από 20 -30 λεπτά, βγάζουμε τη κινόα και την ανακατεύουμε με ένα πηρούνι για να αφρατέψει. Στεγνώνουμε τις φέτες λεμονιού επάνω σε χαρτί κουζίνας και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Τα ανακατεύουμε με τη κινόα, και προσθέτουμε τον μαϊντανό ή τον άνηθο ψιλοκομμένους, το λάδι, αλάτι και πιπέρι.
Καλή σας όρεξη

Σημ. στη φωτογραφία η κινόα είναι σαλάτα με πιπεριές κίτρινες, ντομάτα, μαϊντανό και κρεμμύδι.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Ερασιτέχνης κηπουρός (4)


Πολύ καλημέρα σας.

Ήθελα να σας μιλήσω για τον λαχανόκηπό μου, σκόπευα να σας φωτογραφήσω και τα μικρά μαρουλάκια που φύτεψα λίγες ημέρες πριν σε ένα από τα παρτέρια του κήπου μου, (τα έσπειρα με τα χέρια μου όπως σας έχω συμβουλέψει να κάνετε και εσείς, σε προηγούμενη κουβέντα μας) αλλά ο Κερκυραϊκός καιρός άλλα είχε κατά νου….
Χαλαζόπτωση και συνεχής βροχή ισοπέδωσαν τα τρυφερά μαρουλάκια μου και δεν έμεινε ούτε ίχνος τους για να φωτογραφήσω. Φωτογράφησα λοιπόν κι εγώ το μικρό άγαλμα του έρωτα που έχω σε μία γωνιά του κήπου, για να δείτε πώς η συνεχής βροχή το «έβαψε» πράσινο…. εφέτος. Παρ όλα αυτά κάποια φυτά άρχισαν να μπουμπουκιάζουν και άλλα μάλιστα να ανθίζουν, απτόητα μέσα στις συνεχείς νεροποντές…. Με γεμίζουν ελπίδα πως, όπου να ναι ο ήλιος θα έρθει επιτέλους στο νησί, να μας στεγνώσει και να φέρει την άνοιξη.




Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (4)

To ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΌ μας ΣΥΣΤΗΜΑ (4η συνέχεια)

Γειά σας
Το ματς των παικτών του ανοσοποιητικού μας είναι ένα δύσκολο ματς, όπως σας έχω ήδη πει γιαυτό θα πρέπει και εσείς με την ανάλογη υπομονή να το παρακολουθήσετε. Πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο…. Εγώ από τη μεριά μου θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να σας το κάνω όσο περισσότερο ενδιαφέρον μπορώ.
Συνεχίζοντας λοιπόν τη περιγραφή του έμφυτου ανοσολογικού μας συστήματος θα μιλήσουμε σήμερα για τα φαγοκύτταρα. Αυτά είναι τα μακροφάγα και τα ουδετερόφιλα. Τα κύτταρα αυτά λέγονται φαγοκύτταρα επειδή μπορούν και τρώνε εχθρικά κύτταρα.
Θα αναλύσουμε πρώτα τον ρόλο που παίζουν στο «παιχνίδι» του ανοσοποιητικού μας τα μακροφάγα.

Α. ΕΜΦΥΤΟ ΑΝΟΣ. ΣΥΣΤΗΜΑ
Α2. Μακροφάγα
Τα κύτταρα αυτά παράγονται όπως όλα τα λευκά μας αιμοσφαίρια στο μυελό των οστών μας, και βγαίνουν στη κυκλοφορία ως μονοκύτταρα. Δύο περίπου εκατομμύρια από αυτά τα κύτταρα κυκλοφορούν ανά πάσα στιγμή στο σώμα μας. Παραμένουν τρεις περίπου ημέρες στο αίμα και κυκλοφορούν μέσα στα τριχοειδή (τα πολύ μικρά αγγεία μας δηλαδή) ψάχνοντας για μικροσχάσεις ανάμεσα στα ενδοθηλιακά κύτταρα των τριχοειδών (τα κύτταρα δηλαδή που επαλείφουν το εσωτερικό των αγγείων μας). Από αυτές τις σχάσεις βγαίνουν στου ιστούς όπου και ωριμάζουν ως μακροφάγα.
Εκεί τα μακροφάγα κάνουν δουλειά «σκουπιδιάρη» μαζεύοντας ότι άχρηστο βρουν, σε αναμονή κάποιου σήματος από άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όπως τα ΝΚ και τα Τ-λεμφοκύτταρα, που παράγουν μια χημική ουσία που λέγεται ιντερφερόνη (INF γ) σαν ειδοποίηση ότι εχθρικός εισβολέας έχει περάσει τους εξωτερικούς φραγμούς.
Μόλις συμβεί κάτι τέτοιο τα μακροφάγα ενεργοποιούνται και εκφράζουν (εμφανίζουν δηλαδή) στο τοίχωμά τους κάποια μόρια (λέγονται "II ΜΗC") που χρησιμεύουν σαν πίνακες επάνω στους οποίους τα πανέξυπνα αυτά κύτταρα θα αναρτήσουν κάποια στοιχεία του εχθρού (εχθρικά αντιγόνα), όταν αυτός πλησιάσει και καταφέρουν να φάνε κανένα, προκειμένου να ειδοποιήσουν με αυτό το τρόπο τα Τ- βοηθητικά λεμφοκύτταρα (είδος κυττάρων του ευπροσάρμοστου ανοσολογικού μας συστήματος) να δουν από μακριά το είδος του εχθρού και να έρθουν για βοήθεια στη περιοχή!….
Αν τώρα καταστραφούν αρκετά μικρόβια στη περιοχή από τα διάφορα κύτταρα του ανοσοποιητικού, χημικές ουσίες που βγαίνουν από τα κατεστραμμένα μικρόβια (LPS, Manose),αλλά και άλλες που εκκρίνονται από τα άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, λειτουργούν σαν σήματα εχθρικά για τα μακροφάγα και τα κάνουν να ενεργοποιηθούν ακόμη περισσότερο, γίνονται υπερενεργοποιημένα, αυξάνονται σε μέγεθος, αυξάνεται η φαγοκυτταρική τους ικανότητα και εκκρίνουν ουσίες οι οποίες
1. Αυξάνουν την κυκλοφορία στην περιοχή και οδηγούν σε ερυθρότητα.
2. Κάνουν κάποια από τα κύτταρα του τοιχώματος των αγγείων να συσταλούν με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα κενά μεταξύ των κυττάρων αυτών και υγρό να βγεί από τα αγγεία προς τους ιστούς δημιουργώντας οίδημα (πρήξιμο).
3. Ερεθίζουν νεύρα στους κοντινούς ιστούς στέλνοντας σήματα πόνου στον εγκέφαλο ειδοποιώντας μ΄αυτόν τον τρόπο πως κάτι συμβαίνει στην περιοχή.
Εκτός όμως από αυτές τις χημικές ουσίες που συστέλλουν τα κύτταρα των τριχοειδών και προκαλούν τον νευρικό ερεθισμό , τα μακροφάγα εκκρίνουν και κυτοκίνες. Αυτές είναι πρωτεΐνες αγγελιοφόροι που μοιάζουν με ορμόνες και βοηθούν την επικοινωνία ανάμεσα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού. Κάποιες από αυτές λοιπόν ειδοποιούν μακροφάγα και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού που κυκλοφορούν σε κοντινά τριχοειδή πως στην περιοχή γίνεται μάχη και επηρεάζουν αυτά τα κύτταρα να εγκαταλείψουν τα τριχοειδή και να ριχτούν και αυτά στη μάχη πράγμα που οδηγεί στη γνωστή σε όλους μας φλεγμονή (πολλή ερυθρότητα,δηλαδή, πρήξιμο  και πόνος) .
Ελπίζω να καταλάβατε τώρα γιατί πρήζεται, πονάει και κοκκινίζει ο λαιμός σας όταν κάποιο μικρόβιο εγκατασταθεί εκεί.
Μη μου πείτε πως το πράγμα δεν γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον!.... Σας το είπα από την αρχή πως αυτό το «ποδοσφαιρικό παιχνίδι» είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που θα μπορούσε να παρακολουθήσει κανείς….
Ως την επόμενη συνέχεια σας χαιρετάω με αγάπη.



Σημ. 1.Στις φωτογραφίες βλέπετε τα τρία στάδια ενεργοποίησης των μακροφάγων. Τα μακροφάγα είναι βέβαια λευκά αιμοσφαίρια και σαν τέτοια είναι άχρωμα, αλλά εγώ έβαλα λίγο χρώμα για να αποτυπωθούν λίγο καλύτερα οι εικόνες στη μνήμη σας.
          2.Στο τελεταίο σκίτσο βλέπετε πώς γίνεται η φαγοκυττάρωση: το κύτταρο υποχωρεί κλείνοντας μέσα του τον εχθρό (μικρόβιο) και σιγά- σιγά τον κυκλώνει, τον κλείνει τελικά μέσα του και τον ....καταπίνει! 




Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Υγιεινή διατροφή/γλυκά (1)

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ
Σας μίλησα προχθές λίγο για τα υγιεινά γλυκά και ξέχασα να σας δώσω μία πολύ απλή και εύκολη στην εκτέλεση συνταγή, που θα απογειώσει και γευστικά αλλά και διατροφικά το μικρό γλυκό που όλοι θέλουμε με τον καφέ μας. Μπορείτε να αφήσετε τα παιδιά να βοηθήσουν επίσης και είμαι βέβαιη πως και εκείνα θα λατρέψουν το γλυκάκι, αφού θα έχει σοκολάτα…. Ο συνδυασμός μαύρης σοκολάτας, αμύγδαλου ή καρυδιού και δαμάσκηνου κάνει αυτό το γλυκάκι ένα διατροφικό «must» αφού και τα τέσσερα αυτά συστατικά είναι από τις καλύτερες αντιοξειδωτικές τροφές.

Σε μία λαδόκολλα λοιπόν, απλώνετε ξερά δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσι. Tα γεμίζετε με αμύγδαλα ή καρύδια που τα έχετε προηγουμένως ψήσει ( με το φλούδι, το αμύγδαλο) πάλι επάνω σε λαδόκολλα στο φούρνο (στον αέρα) για να καβουρδιστούν και να μοσχομυρίσουν. Το γέμισμα αυτό θα είναι μία πολύ ωραία απασχόληση για τα παιδιά.
Κατόπιν ρίχνετε επάνω από το κάθε δαμάσκηνο μία κουταλιά λιωμένη μαύρη σοκολάτα (περιεκτικότητας 70 – 80% κακάο, είναι η καλύτερη) και αφήνετε να κρυώσουν.
Αν το επιθυμείτε μπορείτε να τα πασπαλίσετε, άλλα με λίγη άχνη ζάχαρη και άλλα με λίγο κακάο για ποικιλία στο μάτι. Τα φυλάτε στο ψυγείο.
Μία παραλλάγή είναι, να αφήσετε τα δαμάσκηνα άδεια και όταν ρίξετε τη σοκολάτα, όσο είναι ακόμη μαλακή, να τη πασπαλίσετε με ψιλοκομένα τα καρβουδισμένα αμύγδαλα ή καρύδια.

Δύο τέτοια γλυκάκια πιστεύω πως είναι ικανά να λιγοστέψουν την ανάγκη σας για γλυκό και συγχρόνως βοηθούν πολύ να αντιμετωπίσετε τα στρες της ζωής με τις αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχουν.

Enjoy…..

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική (3)

Καλημέρα...
Όχι πως αυτή η ευχή θα βοηθήσει τους Κερκυραίους φίλους και φίλες μου βέβαια, γιατί με τέτοια συνεχή βροχή και χαλάζι που πέφτει στο νησί, η ευχή μου μοιάζει με κοροϊδία. Έχει όμως η κατάσταση αυτή  και ένα καλό, όπως συμβαίνει πάντα. Δεν με αφήνει αυτός ο καιρός να ασχοληθώ καθόλου με τον κήπο μου, ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα εκτός σπιτιού, πλην της δουλειάς μου βέβαια, ούτε μου δημιουργεί διάθεση για ζωγραφική και έτσι έχω αρκετό χρόνο για να συζητάω μαζί σας. Ελπίζω να μη σας κουράσει αυτό και να είναι για σας ωφέλιμη αυτή η απικοινωνία.  

Σε προηγούμενη συζήτησή μας ανέφερα τη δυσκολία που βλέπω να παρουσιάζει η εξάπλωση της ενοποιημένης ιατρικής στη χώρα μας. Οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μου χλευάζουν ακόμη τις ενεργειακές μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης. Η τεχνολογία όμως με την αλματώδη πρόοδό της θα τους αναγκάσει, απ΄ ότι φαίνεται, γρήγορα να αλλάξουν γνώμη.
Κυκλοφορούν ήδη στην αγορά μηχανήματα, αποτέλεσμα της 15χρονης έρευνας επάνω στα θέματα αυτά, που απευθύνονται όχι μόνον σε γιατρούς αλλά και στον απλό κόσμο, τα οποία στηρίζονται στη μέθοδο της βιοανάδρασης (biofeedback) και βοηθούν τον καθένα να εναρμονίσει περισσότερο τις ενέργειες του σώματός του για να έχει καλύτερη υγεία. http://www.biofeedbackinternational.com/
Τώρα ξέρω τι θα με ρωτήσετε: Τι είναι εναρμόνιση ενεργειών;
Αυτό το θέμα δεν είναι και τόσο εύκολο να σας το αναλύσω σε λίγες γραμμές. Έγραψα ένα ολόκληρο βιβλίο επάνω σε αυτό, που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ. Θα σας ενημερώσω σχετικά μόλις εκδοθεί, γιατί το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο και πιστεύω πως αξίζει να το γνωρίζουν όλοι. Πρόκειται για την αντιμετώπιση των στρες της ζωής με βάση την εναρμόνιση των ενεργειών που παράγει το σώμα μας.
Το κορμί μας είναι ένα εκπληκτικό ενεργειακό πεδίο (θυμίζει την εικόνα που βλέπετε). Στα κύτταρά μας παράγονται διάφορα είδη ενέργειας. Φως, ηλεκτρισμός, πρωτονισμός, κλ.π. Δεν είναι το σώμα μας ένα μάτσο από κρέας και κόκκαλα, και η παγκόσμια πια ιατρική κοινότητα το έχει αναγνωρίσει αυτό.
Τα στρες της ζωής διαταράσσουν τόσο τα κύτταρά μας όσο και τον ψυχισμό μας. Αυτός με τη σειρά του μέσω των αρνητικών συναισθημάτων διαταράσσει ακόμη περισσότερο τη λειτουργία των κυττάρων μας αποδιοργανώνοντας τις ενέργειες που παράγονται από αυτά και οδηγεί έτσι τα όργανα και το σώμα μας σε νόσο.
Θα πρέπει ο κόσμος να ενημερωθεί, ασθενείς και μη, και να διεκδικήσει την υγεία του με αλλαγή τόσο του τρόπου ζωής του όσο και της αντιμετώπισής του από την ιατρική κοινότητα της χώρας.
Θα τα ξαναπούμε μία άλλη φορά όμως, για να μη σας ζαλίζω και πολύ….

Αποποίηση ευθύνης


Κάθε ιατρική πληροφορία που δημοσιεύεται σε αυτή την
ιστοσελίδα δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν υποκατάστατο ιατρικής συμβουλής και θα
πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε σχετικά τον
γιατρό σας, που γνωρίζει την συνολική κατάσταση της υγείας σας.