Ερασιτέχνης κηπουρός /Ανθόκηπος/Αν-Φθιν (33)

Γεια σας φίλες και φίλοι ερασιτέχνες κηπουροί

Κάτι το εκπληκτικό είδα στον κήπο μου αυτές τις ημέρες. 

Πριν μία εβδομάδα είχε τελειώσει την πρώτη της ανθοφορία και της είχα κόψει πια τα μαραμένα της άνθη, μία μικρή ροζ μοσχομυριστή γαρυφαλλιά μου.  Λίγες ημέρες αργότερα αυτή γέμισε ξανά μπουμπούκια. Όταν όμως τα καινούργια αυτά λουλούδια άνοιξαν, με περίμενε μία μεγάλη έκπληξη.  Είχαν αυτά αλλάξει χρώμα!!! Η γαρυφαλλιά μου είχε αλλάξει φουστάνι… βαρέθηκε να είναι ροζ για τόσα χρόνια, και αποφάσισε να γίνει φούξια!!! Μόνον δύο λουλουδάκια εμφανίστηκαν με το γνωστό τους ροζ χρώμα.
 

Η προηγούμενη άνθησή της

Το ξέρατε εσείς πως έχουν ανάγκη από αλλαγή εμφάνισης ακόμη και τα λουλούδια; Εγώ εντυπωσιάστηκα. Της μίλησα με τα καλύτερα λόγια για την καινούργια της εμφάνιση, ωστόσο δεν είμαι σίγουρη πως με πίστεψε, αφού η αλήθεια ήταν πως την προτιμούσα ροζ… Δεν πιστεύω πως καταλαβαίνουν από ευγένειες τα φυτά, μάλλον αφουγκράζονται αυτό που πραγματικά λέει η καρδιά μας, δεν νομίζετε;

Σε μια άλλη μεριά του κήπου τώρα, άνθισε και η ροζ ορτανσία μου. Δίπλα της

ανθίζει σταθερά, χειμώνα-καλοκαίρι και ένα ταπεινό γεράνι με το ίδιο ακριβώς χρώμα. Τα κοιτούσα τα δύο φυτά όπως είναι δίπλα-δίπλα, πριν σας τα φωτογραφίσω, και σκεφτόμουν πόσες ταξικές διαφορές υπάρχουν και στο φυτικό βασίλειο… 

Η ορτανσία, για να ανθίσει και να διατηρείται υγιής, χρειάζεται περιποίηση συχνή. Λίπανση, σίδηρο σε μεγάλες ποσότητες και σωστό κλάδεμα στην κατάλληλη εποχή*. Κοστίζει δηλαδή η συντήρησή της και χρήματα και ώρες δουλειάς, ενώ η ομορφιά που προσθέτει στον κήπο διαρκεί μόνον μία εποχή. Το φτωχικό γεράνι αντίθετα, όσο λιγότερο το φροντίζεις, τόσο καλύτερα και περισσότερο ανθίζει, όπως έχω παρατηρήσει τόσα χρόνια που βρίσκεται στον κήπο.  Το είχατε ποτέ σκεφτεί πως έχουν ταξικές διαφορές και τα φυτά;

Για να καταλάβουμε δηλαδή ότι δεν είμαστε και οι μόνοι προβληματικοί οργανισμοί επάνω στη γη…

* Το κλάδεμα της ορτανσίας, όπως σας έχω ξαναπεί, γίνεται στο τέλος του χειμώνα, για να προστατεύονται από το κρύο τα καινουργια μάτια του φυτού. Στην αρχή της άνοιξης λοιπόν, κόβουμε τα ξερά της κλαδιά, όχι όμως περισσότερο από το ένα τρίτο του  μήκους τους, γιατί αλλιώς δεν ανθίζει αρκετά το φυτό.