Το ενεργειακό μας σώμα (3) τελευταίο

 

Συνέχεια...

Όπως ανέφερα και στη προηγούμενη ανάρτηση, υπάρχουν στην εποχή μας πολλές «φυσικές» (εναλλακτικές) θεραπείες, και πάρα πολλοί «θεραπευτές». Τόσο πολλοί, που δεν είναι εύκολο να διαλέξει κάποιος.

Η κλασική ιατρική δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα των ασθενών. Τα φάρμακα που χρησιμοποιεί μειώνουν κάποια συμπτώματα, δημιουργούν όμως κάποιο άλλο πρόβλημα στον οργανισμό ως ξένες χημικές ουσίες (αντίδραση στρες) και λίγο καιρό μετά, ο ασθενής χρειάζεται κάποιο επιπλέον φάρμακο για κάποιο νέο πρόβλημα που δημιουργήθηκε. Είναι γνωστό το φαινόμενο να πηγαίνουν στον γιατρό οι ασθενείς

κουβαλώντας μαζί τους ένα σακουλάκι με φάρμακα για να τα δει αυτός και να τους προτείνει τη συνέχιση ή την αλλαγή τους.

Πολλοί είναι αυτοί που γι αυτόν τον λόγο αναζητούν τη θεραπεία τους σε «φυσικές» ή εναλλακτικές μεθόδους και θεραπευτές. Γι αυτό και ο αριθμός αυτών αυξάνεται συνεχώς. Όπως είπα στην προηγούμενη ανάρτηση, η πίστη τους και το θετικό αίσθημα της ασφάλειας, μπορεί να τους οδηγήσει να ζήσουν «θαύματα» στα χέρια κάποιου καλοπροαίρετου θεραπευτή.

Ωστόσο υπάρχει κι εδώ ένα πρόβλημα που θα ήθελα να επισημάνω. Γύρω από τους διάφορους θεραπευτές δημιουργούνται ομάδες. Δεν έχει σημασία αν αυτές τις δημιουργούν οι ίδιοι οι θεραπευτές για επαγγελματικούς λόγους, ή απλά ενώνονται σε ομάδες άτομα με ίδια ενδιαφέροντα και πιστεύω, νιώθοντας έτσι πως ανήκουν σε κάτι μεγαλύτερο και πιο δυνατό από τους ίδιους.

Το πρόβλημα είναι πως με τον χρόνο, η ομάδα αυτή, όπως κάθε ομάδα, αποκτά ένα είδος αυτονομίας. Και οι «οπαδοί» βρίσκονται εγκλωβισμένοι σ’ αυτήν, δίχως τις περισσότερες φορές να το καταλαβαίνουν. Αρκετοί θεραπευτές το εκμεταλλεύονται αυτό για το συμφέρον τους, όμως οι «οπαδοί» χάνουν σιγά-σιγά την προσωπικότητά τους και γίνονται απλά «οπαδοί». Κι έτσι, ενώ μπήκαν σε κάποια ομάδα για να νιώσουν πιο δυνατοί και ικανοί να θεραπεύσουν προβλήματα υγείας ή ζωής, καταλήγουν απλά να παρασύρονται και να ακολουθούν διάφορες προτάσεις του θεραπευτή ή της ομάδας, μόνο και μόνο γιατί έξω από την ομάδα νιώθουν μικροί και μόνοι.

Θεωρώ πως αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, και θα πρέπει να το έχουν υπ΄ όψιν τους όλοι. Πως σε όποια ομάδα και αν ανήκουν, κι όποιον θεραπευτή κι αν έχουν επιλέξει, η βελτίωση της υγείας και της ζωής τους είναι στα δικά τους και μόνον χέρια. Μέσα από την ομάδα ή την όποια θεραπεία, θα πρέπει καθένας να μαθαίνει να αναγνωρίζει την τεράστια εσωτερική δύναμη που διαθέτει κάθε άνθρωπος, αυτή που τον θεραπεύει ή του βελτιώνει τη υγεία και τη ζωή. Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό για εκείνον.

Αυτή είναι η πραγματική θεραπευτική δύναμη. Δίχως αυτή τη γνώση, ο άνθρωπος θα παραμένει μικρός και φοβισμένος, έρμαιο των διαφόρων οικονομικών  συμφερόντων.

Το σώμα μας είναι συμπυκνωμένη ενέργεια. Βιολογία και φυσική το έχουν αποδείξει πια.  Έχουμε τεράστια δημιουργική δύναμη κρυμμένη μέσα μας! Στην θρησκεία μας δηλώνεται πως ο Θεός είναι "πανταχού παρών και τα πάντα πληρών"... Οι εξουσιαστικές δυνάμεις (πολιτικές, θρησκευτικές, οικονομικές)  όμως, μας μαθαίνουν από νωρίς στο σχολείο πως υπάρχει ένας Θεός δημιουργός έξω από εμάς και πως εμείς είμαστε μικρά και ανήμπορα ανθρωπάκια. Δημιουργούν έτσι φόβο, ο οποίος μέσα από την αντίδραση του στρες καταστρέφει τη δική μας δημιουργική δύναμη και ενισχύει τη δική τους εξουσία. 

Το ενεργειακό μας σώμα λειτουργεί άψογα σε συνθήκες ασφάλειας και γαλήνης (θετικά συναισθήματα), ενώ καταστρέφεται και οδηγείται σε ασθένειες όταν οι συνθήκες οδηγούν σε αντίδραση στρες (φόβος - αρνητικά συναισθήματα). Οι εξουσιαστικές δυνάμεις φροντίζουν (και θα συνεχίσουν να το κάνουν) να μας δημιουργούν συνεχώς νέους φόβους, ώστε να μας κρατούν αποδυναμωμένους και ασθενείς, για τα δικά τους συμφέροντα. Ας προσέξουμε... 

Με αγάπη