Γεια σας φίλες και φίλοι
Πόσο μπορεί κανείς να μελετήσει τον ανθρώπινο οργανισμό κομματιαστά, όπως γίνεται μέχρι τώρα στις ιατρικές έρευνες, για μένα παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να μετρήσεις αποτελέσματα της δράσης σε ένα όργανο κάποιας παραμέτρου όταν όλα είναι τόσο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ο λόγος που το αναφέρω είναι μία νέα έρευνα που διάβασα πρόσφατα στην οποία οι ερευνητές
προσπάθησαν να συσχετίσουν τον μικροβιακό πληθυσμό του εντέρου (μικροβίωμα) παιδιών που μεγάλωσαν σε δύσκολες συνθήκες (στρες-ορφανοτροφείο) σε σύγκριση με παιδιά που μεγάλωσαν ομαλά με τους γονείς τους και την σχέση αυτού του μικροβιακού πληθυσμού με την λειτουργία του εγκεφάλου τους.Οι ερευνητές παρατήρησαν πως τα μικροβιώματα των δύο ομάδων
παιδιών διέφεραν μεταξύ τους ως προς την σύστασή τους και αυτό μπορούσε να
συσχετισθεί με αλλαγές που παρατηρήθηκαν και στη λειτουργία του εγκεφάλου τους.
Για άλλη μια φορά κατά την άποψή μου, αποδείχθηκε περίτρανα με την έρευνα αυτή,
όσο και αν δεν ήταν αυτός ο σκοπός της, πως η αντίδραση του στρες επηρεάζει την
λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού, χωρίς να αφήνει κανένα όργανο ανεπηρέαστο.
Ούτε τα μικρόβια του εντέρου δεν γλυτώνουν από αυτήν, όπως σας έχω αναφέρει και
παλαιότερα, ούτε ο εγκέφαλος, ιδιαίτερα όταν το στρες επιδρά στην μικρή ηλικία.
Τα όργανα της κοιλιάς, είναι από τα πρώτα που επηρεάζονται
από την αντίδραση του στρες, γιατί το
νεύρο της χαλάρωσης (πνευμονογαστρικό) στη δική τους περιοχή, κάτω δηλαδή από
το διάφραγμα δεν είναι καλά μονωμένο (δεν έχει περίβλημα που λέγεται μυελίνη), πράγμα
που κάνει τη λειτουργία του νεύρου πιο αργή στην περιοχή αυτή.
Έτσι το σφίξιμο ή ο πόνος στο στομάχι και οι διαταραχές της κινητικότητας
του εντέρου είναι από τα πρώτα συμπτώματα που πρέπει να μας χτυπήσουν το κουδουνάκι
πως η αντίδραση του στρες έχει ξεπεράσει την αντοχή του οργανισμού μας και
πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό. Προσέξτε το και μην ησυχάζετε παίρνοντας μόνον κάποιο
χάπι.
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου